Sürekli yalnız kalmak istemek.. Bir tane insan suratı görmek dahi istememek.. Onlara selam vermek selam almak, nefes alış verişlerini duymanın bile katlanılmaz bir hal alması.. Antrofobi midir... Insanların arasından geçerken ve iyi günler derken bile zorlanmak.. Kasılmak, panik atak gibi nefesin daralması psikolojik bir hastalık ya da anksiyete bozukluğu mudur. Yoksa dönem dönem yaşanan normal bir durum mu
Ali Cegid
A
Ergenlik dönemi özellikle unide aşırı sosyal biriydim bu arada
Ondan boyle olmussunuzdur belki bikmissinizdir
Evet, olabilir. Sonra ne olduysa insanlara karşı bir güvensizlik tiksinti başladı .
E iste o kadar hasir nesir olduktan sonra bazilarinin gercek yuzleri, yasanan hayalkirikliklari, bosa zaman kaybettigini anlama..
Çok okumanın da etkisi olabilir diye düşünüyorum. Kitaplar bana sıradan insanlardan daha fazla haz veriyor
O değil, bende nihilist bir tavırda baş göstermeye başladı. Ortalama bir insan gibi yaşıyorum ama aynı şeyleri hissetmiyorum
Gönül rahatlığıyla oturup vakit ayiracagim kalifiye insan sayısı çok azaldı ,