Arkadaşlar, hadi ormandan korkanları anlarım da, diğerlerinden niye korkulur? Boş yer hepsi! Morg ve mezardakiler zaten kalkıp size zarar veremez, tımarhane terk edilmiş ordada kimse yok. Bu kadar korkulacak bişey değil. Şahsen ben tımarhane ve morg hariç, ikisindede yattım. Ormanda kaldığımda, domuz sürüsünün üzerinde bir ağaçtaydım. Mezarlıkta, mezarın içinde.
Ben yetimhanede kalıyodum. Okuldan kaçtım yüzmeye gittim van gölüne. Sonra bitlise kadar bi kamyonun arkasına asılıp, yurt binasına yaklaşınca, baktım beni arıyolar. Tabi bulurlarsa dayağın kralını yiyecem, durur muyum, hemen topukları yağlayıp şehire doğru yöneldim amabu arada beni fark ettiler. Arabayla peşimden gelmeye başladılar. Bir yere saklanmam imkansızdı. Bitliste orman veya ağaç yoktur. Bi eve de sığınamazdım, çünkü teslim ederlerdi. Bende yoluma çıkan ilk mezarlığa girdim. Baktımki saklanacak yerde yok, mecburen daldım mezarın içine, arayıp, tarayıp, gittiler. Çıksam, yakalanıcam. Orda uyudum o gece. Sonra gündüz il müdürünün yanına gittim, o beni yurda gönderdi ki, dayaktan böyle kurtuldum. Bunlar olurken, ben daha 12 yaşımdaydım. O yüzden şimdi korku bana komediyle aynı ifadeyi veriyor.
Arkadaşlar, hadi ormandan korkanları anlarım da, diğerlerinden niye korkulur? Boş yer hepsi! Morg ve mezardakiler zaten kalkıp size zarar veremez, tımarhane terk edilmiş ordada kimse yok. Bu kadar korkulacak bişey değil. Şahsen ben tımarhane ve morg hariç, ikisindede yattım. Ormanda kaldığımda, domuz sürüsünün üzerinde bir ağaçtaydım. Mezarlıkta, mezarın içinde.
Anammmmmm bırak ellerimi dizlerim şangırdıyor
Korkuyla yüzleşilirse yeniliyor. Benimki mecburiyettendi ama şimdi alıştım. Aslında iyi de oldu.
Sen çok yaşa emi beni çok güldürdün .
Ne işin vatdı oğlum mezarın içinde.?
Ben yetimhanede kalıyodum. Okuldan kaçtım yüzmeye gittim van gölüne. Sonra bitlise kadar bi kamyonun arkasına asılıp, yurt binasına yaklaşınca, baktım beni arıyolar. Tabi bulurlarsa dayağın kralını yiyecem, durur muyum, hemen topukları yağlayıp şehire doğru yöneldim amabu arada beni fark ettiler. Arabayla peşimden gelmeye başladılar. Bir yere saklanmam imkansızdı. Bitliste orman veya ağaç yoktur. Bi eve de sığınamazdım, çünkü teslim ederlerdi. Bende yoluma çıkan ilk mezarlığa girdim. Baktımki saklanacak yerde yok, mecburen daldım mezarın içine, arayıp, tarayıp, gittiler. Çıksam, yakalanıcam. Orda uyudum o gece. Sonra gündüz il müdürünün yanına gittim, o beni yurda gönderdi ki, dayaktan böyle kurtuldum. Bunlar olurken, ben daha 12 yaşımdaydım. O yüzden şimdi korku bana komediyle aynı ifadeyi veriyor.
Kusurumu affedin ama, bu yorumu okuduktan sonra da gülebilir misiniz?
Emrah Genoğlu burası yorumun bittiği yer
İleriki zamanlarda böyle konularla, sizlerin kafasını biraz şişiricem ama, bu grup henüz buna hazır değil. Çözümünü bulucaz inşallah.
Emrah Genoğlu inşallah hocam