Eğer dünyayı çocuklar yönetecekse, dünya çocuk bildirgesi: 1-Ana, babalık sorumluluğunu yerine getiremeyenlere, çocuk sahibi olma yasağı. 2-Çikolata, dondurma, hizmetlerinin çocuklara ücretsiz verilmesi 3- Kavga edip, çocuklarını üzen, korkutan anne babalara, barışana kadar tek ayak üstünde durma cezası. 4-Oyuncak hizmetlerinin, çocukların yaş grubına göre, ücretsiz olması. 5-Hayvanat bahçelerindeki hayvanların, doğaya bırakılması 6-Bütün hayvanlara av yasağı getirilmesi. 7-isteyen çocuğun sokaktan istediği kedi köpeği eve alma hakkı. Buna karşı çıkan anne babaya, 15 dakika duvara dönük ayakta durma cezası. 8-Açık, rüzgar alan tepelerin çimlendirilmesi. Çok güzel renk renk uçurtmaların çocukların kullanımına her an hazır bekletilmesi 9-Akülü araba ve bisikletlerin ücretsiz olup, çocukların güvenli sürüş yapmalarının, kaldırımlarda sağlanması. 10-Annesi ve babası ölen çocukların, çocukları ölen anne babaları seçme hakkına, bir hafta deneme süresinden sonra istedikleri anne babayı, ebeveyşn edinmesi. 11-Yol kenarlarında her an taze, acil canı çeken çocukların ihtiyacını karşılayacak, pamuk helva ve elma şekeri kutuları olması. 12- Her hafta kapıları çukulatadan, duvarları pastadan ve şekerlemeden dev şatolar yapılması ve çocukların bunları yemesi. 13-Kadın öğretmenlerin, pamuk prenses, külkedisi vs, erkek öğretmenlerin, batman, örümcek adam kostümleri giyerek ders anlatması. Daha neler neler...
Muhtesim Cenesiz Aslında ilaveler var mesela çocuğa kardeş isteyip, istemediğinin sorulması. Kardeşe, kız mı? Erkek mi? Olacağına cocuğun karar vermesi. Eve gelen kardeşi çocuğun bir ay denemesi, beğenmezse kardeşin, alınan yere geri bırakılması Hocam ben çocukluğumu unutmamış bir yetişkinim. Her anne baba, yetişkin çocuklarını ve gençliklerini unutmasalar keşke. Dünyanın daha iyi olacağına büyük katkısı olacağından eminim. Saygılarımla.
Bunları uygulayabileceğimizi sanmıyorum şimdi kalkıp birileri diyebilir bu paylaşım ve yorumların sosyoloji ile ne ilgisi var? Şöyle ilgisi var. 1-çocukluğunu va gençliğini unutmamış bir yetişkin, aldığı bilimsel eğitimi, gönlüyle birleştirir ve mesleğini öyle icra eder. Örnek: Bir avukat sağlam kaliteli bir eğitim aldıysa, işini yaparken, müvekkiline çocuk, genç nasıl yaklaşacağını bilir. Bir dr da 2-yetişkin olduğumuzda, yaşlanan anne babalarımıza, bizi zorladıkları anlarda, çocukluk ve gençlik dönemimizde sevgilerini, anlayışlarını hatırladığımızda, sabrımız, sevgimizle güçlenir. Nice işinde bilimsel bilgisi çok iyi olan, bilgisini, insanla birleştiremeyen, iş süreçlerinde başarılı ama insan ilişkilerinde başarısız meslek erbabları var. Buna her meslek grubu, dahil. Çocukluğunda, gençliğinde sevgi, anlayış görmemiş zeki işinde başarılı olan insanlar. Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Eğitimin, aydınların, bilimselliğin küçümsenmesini, aşağılanmasını da asla kabul etmiyorum. Meslek bilgisi iyi olmayan, eğitimi eksik insanlar da, sadece duygu ve empati ile bu işi götüremez. Burada bahsettiğim, sağlıklı yetiştirilmiş, bireylerin, bilimsel bilgi ile insanlıklarını birleştirdiklerinde, mesleklerini, toplum adına en iyi şekilde yapabilecekleridir.
Eğer dünyayı çocuklar yönetecekse, dünya çocuk bildirgesi:
1-Ana, babalık sorumluluğunu yerine getiremeyenlere, çocuk sahibi olma yasağı.
2-Çikolata, dondurma, hizmetlerinin çocuklara ücretsiz verilmesi
3- Kavga edip, çocuklarını üzen, korkutan anne babalara, barışana kadar tek ayak üstünde durma cezası.
4-Oyuncak hizmetlerinin, çocukların yaş grubına göre, ücretsiz olması.
5-Hayvanat bahçelerindeki hayvanların, doğaya bırakılması
6-Bütün hayvanlara av yasağı getirilmesi.
7-isteyen çocuğun sokaktan istediği kedi köpeği eve alma hakkı. Buna karşı çıkan anne babaya, 15 dakika duvara dönük ayakta durma cezası.
8-Açık, rüzgar alan tepelerin çimlendirilmesi. Çok güzel renk renk uçurtmaların çocukların kullanımına her an hazır bekletilmesi
9-Akülü araba ve bisikletlerin ücretsiz olup, çocukların güvenli sürüş yapmalarının, kaldırımlarda sağlanması.
10-Annesi ve babası ölen çocukların, çocukları ölen anne babaları seçme hakkına, bir hafta deneme süresinden sonra istedikleri anne babayı, ebeveyşn edinmesi.
11-Yol kenarlarında her an taze, acil canı çeken çocukların ihtiyacını karşılayacak, pamuk helva ve elma şekeri kutuları olması.
12- Her hafta kapıları çukulatadan, duvarları pastadan ve şekerlemeden dev şatolar yapılması ve çocukların bunları yemesi.
13-Kadın öğretmenlerin, pamuk prenses, külkedisi vs, erkek öğretmenlerin, batman, örümcek adam kostümleri giyerek ders anlatması.
Daha neler neler...
Muhteşem ..
Kabul edilmiştir hocam çalışmalar başladı bile bunlardan kendim yapabileceklerini mutlaka yapacağım söz. Mesela bir kostüm alarak başlayabiliriz .
Muhtesim Cenesiz Aslında ilaveler var mesela çocuğa kardeş isteyip, istemediğinin sorulması. Kardeşe, kız mı? Erkek mi? Olacağına cocuğun karar vermesi. Eve gelen kardeşi çocuğun bir ay denemesi, beğenmezse kardeşin, alınan yere geri bırakılması Hocam ben çocukluğumu unutmamış bir yetişkinim. Her anne baba, yetişkin çocuklarını ve gençliklerini unutmasalar keşke. Dünyanın daha iyi olacağına büyük katkısı olacağından eminim. Saygılarımla.
Güzelmiş Hocam uygulatabileceklerimi uygulayalım. Teşekkürler Aynur Saylak hocam.
Uçurtmalar da benden ayrıca bekçilik yaparım o köye kötüleri silahları almicağim.
Nur Orak ne güzel
Bunları uygulayabileceğimizi sanmıyorum şimdi kalkıp birileri diyebilir bu paylaşım ve yorumların sosyoloji ile ne ilgisi var? Şöyle ilgisi var. 1-çocukluğunu va gençliğini unutmamış bir yetişkin, aldığı bilimsel eğitimi, gönlüyle birleştirir ve mesleğini öyle icra eder. Örnek: Bir avukat sağlam kaliteli bir eğitim aldıysa, işini yaparken, müvekkiline çocuk, genç nasıl yaklaşacağını bilir. Bir dr da 2-yetişkin olduğumuzda, yaşlanan anne babalarımıza, bizi zorladıkları anlarda, çocukluk ve gençlik dönemimizde sevgilerini, anlayışlarını hatırladığımızda, sabrımız, sevgimizle güçlenir. Nice işinde bilimsel bilgisi çok iyi olan, bilgisini, insanla birleştiremeyen, iş süreçlerinde başarılı ama insan ilişkilerinde başarısız meslek erbabları var. Buna her meslek grubu, dahil. Çocukluğunda, gençliğinde sevgi, anlayış görmemiş zeki işinde başarılı olan insanlar. Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Eğitimin, aydınların, bilimselliğin küçümsenmesini, aşağılanmasını da asla kabul etmiyorum. Meslek bilgisi iyi olmayan, eğitimi eksik insanlar da, sadece duygu ve empati ile bu işi götüremez. Burada bahsettiğim, sağlıklı yetiştirilmiş, bireylerin, bilimsel bilgi ile insanlıklarını birleştirdiklerinde, mesleklerini, toplum adına en iyi şekilde yapabilecekleridir.