Yıllarca bizi üç harfli diye cinlerin, meleklerin, şeytanlarin varlığına inandirdilar. Üç harfli de cin deme gelir. İnkar etme çarpar dediler. Korkuttular küçük büyük herkesi. Gerçeklerin farkına varıp inanmamayi seçince en çok bunların etkisinden kurtulmak zor oldu. Peki siz ne düşünüyorsunuz bunları yaşayan varmı içinizde? Veya hala bunlara inanan?
Ebru Günhan
E
Komik gelecek ama Bak beni din olayından kopartmayan tek birşey varsa oda varlıklarından emin olmam yaşadığım olayı bu denli savunmam bizzat kendim yaşamam ve varlığını duyu organlarım ile hissetmem. Bu arada hiç kimse benim cinlerin olmadığına inandiramaz o kadar eminim ki kelimeler kifayetsiz
Anlatabilmen mümkünse anlatır misin ne yaşadın ?
Bak baştan şöyle bir giriş yapmak isterim Ailem din ile alakasız yani yüzeysel ibadetin şekline inanmayıp şükür ile yetinen bi yapıda ve bizlerede bu konuda bi iletim saglamadilar. Anlatmam sana bilinç altından başka farklı bir kar sağlamaz sana şöyle söyliyeyim defalarca çok sağlam şekilde yaşadığım bir kaç olay var ama alternatifsiz bana cinlerin olmadığına dair bir açık kapı bırakmayan tek bir olay var 17-18 yaşlarındaydım Anne annemin yanına Ameliyatı sebebi ile ailem refakat için hastane de bulunduğu bir zaman akşam felan değil gündüz gözü ile okul dan gelip banyoya girecektim üstümü başımı çıkardım anadan doğma ayağımı dusakabin den içeri sokacaktim ki birden anlamsız bir ses ile peşin sıra bi ürperti hissettim tüylerim diken diken oldu nefesi mi tutup sesi daha iyi algılamak istedim, Bılmıyorum inançlı birimisin ama yeminlerin en ağırıni kabul Ediyorum çocuğum doğacak üzerine yemin edebilirim ve ilk kez bu yemini kullandım ensemin dibinde nefes alma sesi duydum Yani alternatif hiç bir şey yoktu hava surkilasyonu Vs Vs en anlamlandirmaya çalıştığım şey o anda aşırı korkuydu o ses halen ensemde rüzgarı ve sesi ile birlikte hissederken gözlerimi kurtuluş ararcasina banyoda ki küçük cama çevirdim ne yazık ki oda kapalıydı inan bana gerçekti ve ensemde rüzgarıni kulaklarım ile sesini duydum
Görkem Eyvallah ama yazdıklarımda kesinlikle yalan yok yargı olayı da sende kafana göre
Duyular bazen yaniltici olabiliyor ama ornegin aslinda hareket etmeyen bir cismi hareketli algilayabiliyoruz en basitinden. Ayni sekilde beynimizin de zaman zaman bizi yanilttigi durumlar olabiliyor. Olmayan şeyleri gormek konusmak gibi. Bu tur anlatilar cok duydum vardir ya da yoktur diyecek kanitlarimiz da yetersiz bence ama bana bu tur olaylar korkularimizdan besleniyor gibi geliyor.
duygu bu olayı yaşadığımda bilinç altımda oluşmuş hiç bir dini terim yoktu, Yani korkmami gerektiren veya cin tasviri olusmamıştı ona istinaden bunlardan hür olarak savunma yapıyorum
Korku ve din birarada olmak zorunda degil ki inançsız bir insan da korkabilir. Korku insanin yasama gudusunun bir yansimasi.
Ancak bu bahsettiğimiz korku unsuru din çerçevesinde oluşturuldugundan bağlantıyi bu şekilde oluşturdum
Cin diyorsunuz belki hayalet. Hayaletlere inanıp cine inanmayan bir Hristiyan olsanız hayalet derdiniz değil mi. (ben ikisine de inanmıyorum). Kesin konuşmanız garip geldi sadece