Acını olması gerektiği gibi yaşa şuan üzül, hisset, özle... Kısa zamanda unutmaya çalışmak geriye dönüşlere neden olabilir, ayrılığın sebeplerini bilmiyorum ama kendini sürekli suçlama, yaşandı bitti de zamana bırak, ne sen onun için ne de o senin için olmazsa olmaz değil böyle düşün, yıpratıcı bir ilişki yerine yalnızlık her zaman daha iyidir
İlişkide herkesin sorumluluk ları var özgürlük den kastettiğin ne tam olarak bilmiyorum, takıntılı derece de kıskanç olmak problem evet, bence önce bunu çözmelisin tabi bu konuda kimin haklı olduğunu ayrıntılı irdelemek gerekir
Takıntı ve kıskançlık benim hayatımın bir parçası ve bu daima ilişkilerimde olmuştur. Bir anne baba dost arkadaşa yönelik hiç bir zaman olmadı. Yada bir mal mülk yada şöhret lehinede hiç bir zaman olmadı. Özgürken ki hayatımda hep yalnız büyüdüm yalnız yetiştim yanimda kolay kolay hiç bir insan olmadı olduda geçici oldular. Yalnızken evet kafana göre yada kendi arzunla her şeyi yapıyorum arada canımı sıkıyor ve kendimi bay bayan ortamina atiyorum bir sureden sonra ordada canım sıkılıyor. Bilmiyorum bende gercekten.
Sebep kaybetme korkusu, kaybetme korkusu nedeni ile yaptığın kısıtlamalar ilişkilerinin bitme sebebi muhtemelen birşeyleri hep mücadele ederek elde etmişsin anladığım kadarıyla, insanlara güvensiz olmana neden olan yaşanmışlıkların da fazla olabilir, takıntı ve kıskançlık dediğin şeylere örnek verebilir misin bana
Yaşadığımız sürece biri biter biri başlar, bunların arasına güzellikler serpiştirmeli. Olgunlaşmaya adım adım gidilir, birdenbire olmuyor hiç bir şey...
Aykiri düsuncelerimi savasa koymaya calisiyorum. Fakat karsimda bir kaş kaldirisla yogun bir bosluga düşüp öfkelenip saydiriyorum. Sonra neden boyle oldu diye düşünuyorum.
Tmm işte ben de sana diyorm ki gerçek mutluluk yanlizlik ta. Ne dıyor. F. Nietzsche; Az insan az eşya çok huzur. Bu yanlizliga atfen söylenmiş bir sözdür
Unutmaya çalışmak kesinlikle kendini kandırmaktır. Acını yaşayacaksın ve hayatını eksik yaşamaya alışacaksın kardeş. Yalnızlığı sevmeyenler doğuştan köledir diye bir söz var. Önünde kocaman bir hayat var ve bu hayat bir başkası için yaşamaya yetmez. Sabır ve selametle
Acı, üzüntü, keder, özlem, sevinç, hepsi hayatin birer parcasidir... Hepsini yasayip bu hayata veda edecegiz... Hayat cokta ciddiye alinacak birsey degildir...
Bu duyguların hepsini sonradan öğreniyoruz. Demekki bize ait değil bu duygu ve düşünceler. O zaman istersek onlardan vaz geçebiliriz. Hersey verdiğin anlamdan ibaret. Bakis açını değiştirmeye çalışıp dikkatini çok farklı yönlere ver, iş mesela yada hobi yada sevdiğin başka etkinlikler. ..
Müzikle farklı ortamlara girerek farklı islerle uğraşarakta yapabilirsn
Aylardır üstesinden gelirim dedim yapamadim. Yardım istiyorum.
Acını olması gerektiği gibi yaşa şuan üzül, hisset, özle... Kısa zamanda unutmaya çalışmak geriye dönüşlere neden olabilir, ayrılığın sebeplerini bilmiyorum ama kendini sürekli suçlama, yaşandı bitti de zamana bırak, ne sen onun için ne de o senin için olmazsa olmaz değil böyle düşün, yıpratıcı bir ilişki yerine yalnızlık her zaman daha iyidir
Kıskanç ve takıntılıydım. Oda ve çevreside rahat özgür gerisini artık hesaplayabilirsin.
İlişkide herkesin sorumluluk ları var özgürlük den kastettiğin ne tam olarak bilmiyorum, takıntılı derece de kıskanç olmak problem evet, bence önce bunu çözmelisin tabi bu konuda kimin haklı olduğunu ayrıntılı irdelemek gerekir
Bu ilişkinin bitmesinin olumlu yönü de sana bol bol kitap okutması olmuş
Takıntı ve kıskançlık benim hayatımın bir parçası ve bu daima ilişkilerimde olmuştur. Bir anne baba dost arkadaşa yönelik hiç bir zaman olmadı. Yada bir mal mülk yada şöhret lehinede hiç bir zaman olmadı. Özgürken ki hayatımda hep yalnız büyüdüm yalnız yetiştim yanimda kolay kolay hiç bir insan olmadı olduda geçici oldular. Yalnızken evet kafana göre yada kendi arzunla her şeyi yapıyorum arada canımı sıkıyor ve kendimi bay bayan ortamina atiyorum bir sureden sonra ordada canım sıkılıyor. Bilmiyorum bende gercekten.
Sebep kaybetme korkusu, kaybetme korkusu nedeni ile yaptığın kısıtlamalar ilişkilerinin bitme sebebi muhtemelen birşeyleri hep mücadele ederek elde etmişsin anladığım kadarıyla, insanlara güvensiz olmana neden olan yaşanmışlıkların da fazla olabilir, takıntı ve kıskançlık dediğin şeylere örnek verebilir misin bana
Ilk zaman ki gibi değildir artık, biraz daha farklıdır.
Zaman ve sabır...
Bitsin artık bu kabuslar.
Yaşadığımız sürece biri biter biri başlar, bunların arasına güzellikler serpiştirmeli. Olgunlaşmaya adım adım gidilir, birdenbire olmuyor hiç bir şey...
Sadece zamanla
Sayıyorum bile.
Zamanın tedavisi yok canını sıkan, özlediğin ve hınç duyduğun olayın karşısına geç bence içinden geleni söyle gitsin belki o zaman düzelirsin.
Ne diyecegimide artik bilmiyorum. Ve susup izleyip gidiyorum.
Sen gittiğini zannediyorsun. Aksine kalıyorsun..
Aykiri düsuncelerimi savasa koymaya calisiyorum. Fakat karsimda bir kaş kaldirisla yogun bir bosluga düşüp öfkelenip saydiriyorum. Sonra neden boyle oldu diye düşünuyorum.
Felsefe tarzı değil de daha anlaşılır yazar mısınız? Daha açıklayıcı olabilirim.
beynimde 40 tilki var hiç birinin kuyrugu bir birine degmiyor. Özür dilerim toparliyamiyorum.
Tercih edilmiş bir yanlizlik ile
Mutlu olmak isterdim ama....
Tmm işte ben de sana diyorm ki gerçek mutluluk yanlizlik ta. Ne dıyor. F. Nietzsche; Az insan az eşya çok huzur. Bu yanlizliga atfen söylenmiş bir sözdür
Kafkaydi sanirim o
Nietzsche dır. Böyle buyurdu Zerdüşt adlı kitabında yazıyor
Kafka diye biliyordum bende.
Unutmaya çalışmak kesinlikle kendini kandırmaktır. Acını yaşayacaksın ve hayatını eksik yaşamaya alışacaksın kardeş. Yalnızlığı sevmeyenler doğuştan köledir diye bir söz var. Önünde kocaman bir hayat var ve bu hayat bir başkası için yaşamaya yetmez. Sabır ve selametle
Sahte insanlar üzen kıran insanlar olduğu zaman yalnizlik huzur veriyor bana.
Acı, üzüntü, keder, özlem, sevinç, hepsi hayatin birer parcasidir... Hepsini yasayip bu hayata veda edecegiz... Hayat cokta ciddiye alinacak birsey degildir...
Ciddiye alinacak şeyler kesinlikle degil evet fakat insan bunu bildigi halde neden halen boşlukta olur
Şunu hicbir zaman unutma. Her sey gelir ve gecer.. Yasadigin boşluk donemseldir. Bir süre sonra hayatin anlam kazanir...
Inşallah. Çünkü eskidende hep bu duygulari yasamistim ve geciyordu.
Hepimiz yaşıyoruz guzel dostum... Hayat gül bahcesi degildir ...
Aynı durumda bende varım bi türlü geçmiyor sizi çok iyi anlıyorum sanırım ağlayıp sızlayıp ayağa kalmasını bileceğiz lakin zaman gerek bunun içinde..
Bu duyguların hepsini sonradan öğreniyoruz. Demekki bize ait değil bu duygu ve düşünceler. O zaman istersek onlardan vaz geçebiliriz. Hersey verdiğin anlamdan ibaret. Bakis açını değiştirmeye çalışıp dikkatini çok farklı yönlere ver, iş mesela yada hobi yada sevdiğin başka etkinlikler. ..
Alismaya calismalisin. Ya da zamanla yeni kisiler fikrini degistirecektir.
seninle başlamadı diye bir kitap var tavsiye ederim ama özümseyerek ve uygulayarak okuyun
Neyi konu alıyor kitap, ne türde yazılmış
internetten kitap özetini okuyabilirsiniz
Kendinize gelerek
Kurtulamassın zamana bırak.
Hayat böyle bişey işte.
ya da bir balkona çık bağır bağırabildiğin kadar zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor....