Ego ile bilgi arasındaki ilişki nedir?

O kadar da basit olmasa gerek biraz önyargılı olmadın mı

İlk dörtlük katılıyorum

Genel olarak haklısınız ama

Ego insanın kendini dev aynasında görmesi gibi bir şeydir

Oh iyi bari.. BEN bunların hiçbirini yapmıyorum. Ne güzel BEN, egomu yendim.. Hatta seninkini de yenerim

Ben senin nasıl biri olduğunu az çok biliyorum Mehtap şuana kadar pek önyargı olsun ego olsun kendi bakış açım ile sende rast gelmedim

Egosuz olmak da bir ego ise ya?

Ben de bilmiyorum. Ama "egomu yeniiiceem" de ego bence... Benim bulduğum yol; kendindeki zıt suretleri kabul edip sıfatlardan kurtulmak. İyi de değilim kötü de aslında... Her ikisi de olabilirim, ama hiçbiri değilim

Ben kendimi çok incinebilir hissediyordum. (Bunu kabul etmem de ayrı bir teslimiyet sınavıydı ya.. O ayrı) İlk önce "al bu benim kalbim istersen kır" aşamasına geldim. Fakat sonra "incinebilir" hissetmenin kalbimi kapatması gibi tac'ımı (ilahi akışı) da kapattığını fark ettim. Şimdi incinmeyi de bırakma niyetimi yaşıyorum. (Amin inşallah bir an evvel ol'sun)

Ben karşı tarafın egosunu hem yemek hem de yenmek isterim O zaman bende çılgın derecesinde bir egoist oluyorum dimi Beyza hanım

Evet demek de beni egoist yapıyor mu ki? (Bak ne de güzel tespit ettim baamında)

Egoist tavırlara egoist yaklaşırsan aynı konumdasın

Ego'ya düşman değilim yanlış anlaşılmasın. Ego'mu da seviyorum; sevmeliyiz de bence.. Tıpkı bedenimiz gibi de... Farkında olup, kaptırmamak iyi bence

Doğru.. Ama çoğu zaman "olumlu" sıfatlarda egoyu görmüyoruz. Gerçek sanıveriyoruz. Ve bu gerçeklik önümüzü kapatabiliyor. Bu paylaşımdaki amacım "kötü" olan ego da "iyi" olan değil; yanılgısını bir sarsmaktı aslında

Nasih bey, bir de aslında kimsenin derdi başkası ile değil. Başkasında kavga ettiğiniz ego da sizden yansıyan. Siz kendi egonuzla kavgalısınız

Anlaşılan o ki egodan kurtuluş yok nerde nasıl üstesinden gelebiliriz zor Ama bir ada da yaşamak, yada tek başına bir yaşam gerektiriyor bu ego illetinden kurtulmak için

Ego nun altında çok şey yatıyor, masaya yatırmak lazım

İzin vermek.... Her zıt sıfata.. Ve eylemimin beni o sıfat yapmadığını bilmek.. Mesela iyilik yaptım. Hmm ben iyilikseverim demek değil bu? 50 kez iyilik yapsan, 1 kez de mümkünken yapasın gelmeyebilir. Sıfatları çürüttükçe an'da ne hissettiğimi bilebilirim ki? Yoksa biri iyilik isterse "ben iyilikseverim" yargısı otomatik pilotta yapar işte... 1000 kez bunu yaptığimde, 1001. kez kendime "bunu yapmak ile ilgili ne hissediyorum?" diye sorabilmektir anda yaşamak

Nasıl ön yargısız insan yoksa, egosuz insan da yoktur diyebiliriz ama bunların altında yatan nedenleri iyi sorgulamak lazım Cevre 1. Faktör olabilirmi?

Sınırsız beyazı bilir misiniz? Hani filmlerde olur. Ne boyut bellidir ne bir şey? (Matrixte vardı)

Egonun kilidi ne acaba ben neyim sorusu burda daha bir anlamlı devreye giriyor, insan kendimi neye göre ölçmeli

Sadece duymuşluğum var pek bilmem ama boyut Fln yoksa hiçlik mi oluyor bu

Sır bu bence... Ölç-me-meli

Hmm

Ama ölçmeden nasıl bir sonuca varabilir ki

Çiçek kendini ölç'mez.. Açar... Hayvan kendini ölçmez. Ol'ur.. Bir insandır bu mekanizmayı bozan.. Sadece deneyimlesek ve bizden çıkan ile ilgilensek ne olur? O anda benden açığa çıkan ile?

Ardındaki nedenler...

Neyle ölçersek ölçelim, zihnim verecek değil mi yargıyı? Ben zihin miyim ki?

Ama sizin söylediğiniz her şeye kayıtsız kalmak gibi bir şey.. Yada oluruna bırakmak

İnsan sürekli bir gözlem, kayıt gibi özellikler barındırır ve bunları uyurken bile kontrol edemez

Yani düşünce ve kavramlar vesaire

Değil... Kendinizi suya veya çimene bırakmanız kayıtsız kaldığınız anlamına gelmez. Evet zihni kullanıyoruz ki yine. Hatta aslında camları sabit renk yapmayıp (sıfatlarla ve inanç kalıplarıyla) görüntüyü net görüyoruz

Oluruna bırakmak..

Yada kendini doğallığı bırakmaktan bahsediyorsunuz galiba

Yani bir tür doğaya ayak uydurma

Aslında sıfatları ortadan kaldırınca olan durum o olan. Hani doğaya ayak uydurayım değil de, kendiliğinden evet, doğaya uymak

Cam örneği... Camı görüyoruz bazen arkasındakin i değil demek mi istefiniz

Bütünleşmek gibi bir şey

Zaten insan çevresi ile bir bütündür

Sıfatlar olduğu sürece, gerçekler, inanç kalıpları (bunlar camı oluşturuyor) ötesini görmek (ne kadar çok ve katti ise o kadar) mümkün değil ki...

Örneğin erkekler iğrençtir dersem, (bunun gerçek olduğundan eminsem) sizi olduğunuz gibi göremem ki

Ama sıfatları insan koyuyor, ondan yararlanılıyor

Sıfatları yok sayarsak kendimizi ve çevremizi algılama şeklimiz nasıl oluyor ki, bir tür boşluk olsa gerek

Doğru, o zaman neye göre koyduğumuzu bilip, "mutlak gerçek" olmadığını, istediğimiz zaman değiştireceğimizi bilerek; koyduğumuz sıfatlarla yolumuzu aydınlatmalıyız. Bu yüzden gerçek sandıklarımız yol değildir, sadece yola tutulan ışıktır. Yolda yürüyen de gerçek sanan değil özdür zaten Hangi yolda yürümek için, hangi ışıklarla (gerçek, sıfat, inanç..) yolu aydınlatmayı seçiyorsunuz?

Hmm sıfatları süzgeçten geçirme dersem yerinde mi olur

Burda vicdan ve düşünce daha çok devreye girer dersek?

Seçmek Bu gerçek hangi amaca hizmet ediyor? Şeklinde

Seçmek derken? Seçmek te bir tür süzgeç değilmi?

Beyza Üzer 2 gündür 7 saatlik uyku ile gruplarda çok yazışan biri olarak yanlışları mı mazur görün Umarım sizi algılayabilmişimdir. Sizce? Kahretsin ego içerikli bir soru

Kahretsin esprim bile egoistlik kokuyor

Fazla ayrıntı da kaybolunabilir sonra insan zor topluyor ortalığı

Bırakalım olduğu gibi kalsın. Ol'duğumuz gibi ol'mak için pratik olur

İyi fikir