Zorunda olursan yaparsin. 1.5 sene once annemi kaybettim, o arada cocugum oldu, inanilmaz maddi sikintilarim oldu ve hala var. Yerimden kipirdayasim yok ama mecburum ve yapicam.
Her şeyin, ama her şeyin gelip geçici olduğunu, 1 gün, 1 hafta, 1 ay, 1 yıl sonra dönüp baktığımda gerçekte o kadar da önemli olmadığını anlayacağımı bilerek yaklaşıyorum tüm hatalarıma ve üzüntülerime. Hatayı yaparken ya da yaptıktan hemen sonra bile bunun farkına varıp hiç önemsemiyorum. İster ekonomik, ister duygusal bir olay. Ne olursa olsun.
Bunun cevabını bilmiyorum ve merak ediyorum açıkçası. Bu insanları her şeye rağmen yaşama bağlayan şey ne? Depresif ve pesimist olmalarını ne engelliyor?
tabiki sevgi engelliyor her insan birini sever ve o sevdiği kişi madde yada her ne ise onun uğrunda yaşamayı göze alır. Seni ayakta tutacak biri yok ise bu hayal de gerçek te olabilir zaten ölmüşsün demektir.
Nazlı Kececi zaten bahsettiğim sevgide o karşılıksız beslenen sevgi insanı ayakta tutar bir şeyi sevmen için onun seni sevmesini bekleyemezsin sadece seversin ve akışına bırakırsın sevgi o kadar basit e alınacak bir şey değildir bana göre.
Kendimden önemli birşeyin olmadığını kendime tekrar hatırlatıp motora atladıgım gibi bir süre (kendime gelene kadar)sorunu yaşadığım şehirden motoruma atlayıp uzaklaşıyorum.
banada oluyordu böyle fakat birşey keşfettim kendimde fantastik romanlar okurken hiç bir şey umrumda olmuyor sürekli okuma ve araştırma isteği geliyor öğrendiğim yeni şeylerle ego tatmin etmektense bunların bilinmesi gereken şeyler olduğunu düşünüyorum bana şahsen huzur veriyor
farklı hedefler koyuyorum kendime, o hedefe her yaklaştığımda hayattan daha çok zevk alıyorum. Bazen yalnızlığın keyfini çıkarıyorum ve bol bol sadece kendime vakit ayırıyorum. Sürekli düşündüğüm şeyse herkesin benim gibi insan türüne mensup olan bir canlı olduğu. O yüzden hiç bir şeyde kasmıyorum
27 yaşındayım, doğduğumda annemi kaybettim, babam bırakıp gitti, ölümden çocukken döndüm iki kere, 7 yıllık nişanlım tarafından aldatıldım ayrıldım, askerde bile iki kere ölümle yüz yüze geldim, daha geleli 3 ay oldu, halen gelecek günü bekliyorum, halen yaşamayı istiyorum
Sakin bir yaşantım var başıma birşey gelince de amans. Et diyorum sonra kaldığı yerden devam insan düşündükçe karamsar olmaya başlıyor açıyorum bir şarkı kapılıp gidiyorum yarın ne olacağı belli değilken dünde kalmak anlamsız
İnsanlara deneysel varlık muamelesi yapmayın hepimiz aynı olaya aynı tepkiyi vermeyiz farklı olaylar içinde geçerli bu. Sorunların üstesinden gelmek ulaşım aracı kullanmak gibidir. Karakter sağlamsa o denli az kaza yaparsınız. Direksiyonuda başkasına verme kendi sorununu kendin çöz
Sunu acikliga kavusturayim en iyisi. Olay ask acisi falan degil neyse sıkınti eski sevgilimin beni ve ailemi uzun zaman tehtit etmesiyle basladi. Sonrasinda ailemle de aram bozuldu kendimi yalniz hissediyorken kopegimi de kaybedince bir buhranla okulu biraktim. 4. Sinifta hemde. Sonra kendi cafemi actim buyuk bir emekle. Tutmadi, bir cok sebebi var tabi. Neyse kendimi bildim bileli maddi anlamda hep iyi durumdayken aniden evlerimiz is yerlerimiz arabalarimiz hepsi gitti. Icralarin biri geldi biri gitti ve dolandirildi babam. Ustune alacaklilarin tehtitleri, babam kanser oldu. Hemen ardindan parkinson hastasi. Is bulamiyorum. Eski sevgilim evlenmesine ragmen pesimde ve beni ara ara rahatsiz etmeye devam ediyor. Kardesim universiteye gidicek ama nasil okuyacagi derdindeyiz belkide gidemeyecek. Yalnizim tek olayim dert dinlemek, kendimi unutmus duygularimi unutmus haldeyim. Ve anlamlandiramiyorum artik. Sadece uyuyorum ve care bulamiyorum. Cikis kapisi yok gibi sanki.
kendinize dogayla bas basa birakin sabah 6da guzel bir meditasyon yapin. Zor gunler gecirmissiniz gercekten ama geleceginiz de bugun de zor olmak zorunda degil, size kaliyor olay. Kendinizin en iyi dinleyicisi yine siz olacaksiniz. Cok sevdigim bir yazarin sozu vardir. Bazi sorulari sormaya gerek yoktur, cunku cevap icinizde sakli diye. Umutla bakmaniz dilegiyle
Iste ben son 6 aydir. Algilayamiyorum gibi. Yazamiyorum mesela. Okudugumu anlayamiyorum, icimde hep bir korku hep bir kötü his. Cok karamsar imaji verdim gibi ama hislerim bu napiyim:/ ki ben herkes tarafindan güçlü olduğu defalarca söylenmiş ben artik yerlerdeyim galiba
Aşsagi yukarı aynı problemleri yaşıyoruz, halen. Sanırım tek fark bizim kaybedecek evlerimiz arabalarımız olmadı. Bu durum seni extra bi hezeyana uğratmış olabilir. Ben kendi kurtuluş yolumdan örnek vereyim sana, Saplantılı eski sevgiliden kurtulmak için ilk yapman gereken yaşadığın şehri degistirmen. Evet bu daha farklı sorunlara sebebiyet veriyor maddi manevi ama ordayken kalabalıklar icinde yalnızsın başka biyere gittiğinde de gercek anlamda yalnız olacaksin. Çevrendeki insanları değiştirmeyi dene, zor olacak ama inan bunun bile avantajini göreceksin. Saplantılı eski sevgilinin sana ulaşabileceği her yolu kapatman gerekir. Ailenle tehdit etmeye devam ediyor ise, sende ona aynısını yap. Yanlış bi tutum fakat şuanda Onun kaybedecekleri senin kaybedeceklerinden daha fazla. mert'ın dediği gibi, kendini dinle. Otur ve kendinle uzun uzun sohbet et yaz çiz konuş. Ne istediğini tespit et. Kimse bunlardan ötürü seni deli diye sıfatlandıramaz. Yapmazsan delirirsin. Şuan sabrın son demlerini oynuyorsun gibime geliyor. Ne olmak istedigine, nasil yasamak istedigine sen karar ver baskaları degil. Ailene tabiki özen goster aksi haksızlık olur, bunu yaparken kendini ihmal etme kendinden taviz gosterme. Yoksa daha agir yenilgiler ödemek zorunda kalabilirsin. Bu yuzden sakın pes etme, dusunmekten, sevmekten, inanmaktan, güzel günler güneşli günler hepimiz için. Doğru pencereden bakmayı becerebilirsen güneş hep içine doğacaktır. Umut insanın kendi içinde büyüttüğü bahçesidir, unutma.
İçinden geldiği gibi yaz. Ben mesela işsiz olduğum zamanlar yazmaya devam ederim. En sonunda basacam kitabı bu devirde en iyi para, aşk kitabı yazarak kazanılır.
zaman zaman ortaya çıkan manik depresif hallere bir çözüm bulamıyor olsam da mutlu olabilmek adına bir şeyler yaptım ve başarılı bir şekilde devam etti uzun zaman. bir kütüphane açtım.. Kitaplar,plaklar buldum. Her tarafımı çiçeklerle doldurdum.. Virane bir yerden harika bir bahçe, harika bir iş yeri yaptım. Şimdi ise burası yaşam alanım oldu. Sürekli yeni insanlarla tanışıyor, sonra tanışmaktan sıkılıp köşeme çekiliyor, biraz kafa dinledikten sonra tekrar eski halime geri dönüyorum. Kitap okuyorum, filmler izliyorum, müzisyenim, enstrümanlarım var.
mutlu olmak kolay, kapınızın önünü temizleyin yeter. mutu olmak istiyorsanız ara ara kimsesiz çocuklara uğrayın. Ne bileyim, en azından elinize 50 tane renkli kalem alın ve ziyaret edin. Çocukların yüzündeki gülümseme herşeyi unutturacaktır size.
Bana en sacma gelen sey daha kotusude var bence ici bos bi avuntudam baska bisey degil yani karsindaki insan farkinda daha kotusunun olugunun bence acilari yaristirmayi birakip biseyleri kabul etmemek sacma sapan seylere umutlanmadan daha iyisini beklemeden
Sonucta bi sure mutlu oldugunu saniyosun sonra ikinci sok daha buyuk geliyo ve her seferinde birazcik daha yipraniyosun bence oldugu gibi birakmak biseyleri daha iyi ben oyle yapiyorum sacma sapan amaclarada baglamak yersiz bence bu benim fikrim
Kendimi geliştirecek aktiviteler yapıyorum kitap okumak yeni şeyler araştırmak öğrenmek gibi. Böylelikle hem kafam dağılıyor hem de kendimi geliştiriyorum. Ama çok depresifsem de akışına bırakıyorum. O duygu geçene kadar hiçbir şey yapmıyorum. Sonuçta hiçbir duygu sonsuza kadar kalamaz.
1. Günlüğe benzer bir şey yazıyorum. İçimden ve aklımdan ne geçiyorsa onu yazıyorum ister küfürlü ister küfürsüz olarak
2. Bol bol müzik dinliyorum
3. Öfkemi ve nefretimi hak edenlerin üstüne kusuyorum. Buna; ailem, çevrem ve sevgilim de dahil. Çünkü canımın kıymetli ve tatlı olduğunu bana öğrettiler. Benden kıymetli olmadıklarını anladım!
Tavsiye ederim. Ama şunu önermek isterim günlüğe başlarsan her şekilde samimi ol. Ailen çevren ve varsa sevgilinle hatta kendinle ilgili içinden geçen iyi ve kötü düşünceleri mutlak yaz. İnan ki psikolojik olarak rahatlayacaksın.
Gunde 2 saat spor, Bol Bol kitap, bahce toprak isleri, Bol Bol temizlik, is guc, Surekli yogun olmaya calisiyorum. Melonkolik muzikler ve dramadan uzak durmaya calisiyorum. Insanlardan sinirimi bozacak olumsuz olanlari uzaklastiriyorum. Yeni bir dovme sectim Onu yaotiracagim. Sabah da yuz maskesi yapacagim. Bugun ogleden Sonra cok uyumusum Suan uyuyamiyorum ama genelde 10-11 gibi uyuyorum .
Siktir ediyorum. 5 dakika sonramin bile kimse garanti edemezken sacma sapan seylere uzuldugumu farkettim, artik uzulmuyorum . "O kadar kolay mi lan" falan diye dusunmeyin kolay amk
Aynen ; önce bir anlığına durduracaksın akışı, mevcut durumu sıkıca kavrayıp ; analiz, plan, uygulama ... İşimiz memnuniyet değil çözüm, işlerine gelirse
güzel günlerin hayalini kuruyoruz ve bunun yannda cabalamayı da unutmuyoruz ... Sonra da olan oluyor zaten bazen acıtıyor yine bazen de gülümsetiyor ..
Ben bu konuda birçok isimsiz makale okudum. Sonuçta bunu bize yapan beynimiz. Deli olmadığın sürece -ki burada dile getirdiğine göre degilsin- çare sende. İstersen yardımcı olurum. Ama tavsiyeyi travesti diye okudum çok yorgunum.
BETERİN BETERİ VAR reyhan VE İNAN HAYATTA KÖTÜ ŞEYLER YAŞAYAN TEK KİŞİ DEĞİLSİN ŞÖYLE SÖYLİYİM dedem böbrek yetmezliği nedeniyle acılarına dayanamaıp kendısını 9. Kattan aşşağı bıraktı ve vefat etti babam hergün kumar oynuyordu öyleki 3-4 gün eve gelmıyordu kazandığını oraya verıyordu ben kendımı bildim bileli baba kavramının ne oldugunu öğrenemedim işin aslı bir babam olduğunu biliyordum ama babalığın ne olduğunu bilmiyordum gel görki Oda uzun sürmedi kumar borcu yuzunden astı kendini zaten 1-0 geriden başladımhayata 2. Darbede öyle geldi şimdi ise annemde strese bağlı beyncik sarkması var ameliyat olacak felç riski mevcut nasıl ayakta kalıyorum biliyormusun yaşıtlarım gününü gün edip gezerken hergün iş çıkışı sinirli yorgun eve girerken annemın alim hoşgeldin demesiyle kardeşimin abişkom hoşgeldin demesiyle evden dönerken çöpten yemek yiyen insanları görüpte kendi kendime ne kafar boş şeyler için üzüldüğümü görerek ayakta kalıyorum severek bir kadına delicesine aşık olup geleceğe dair güzel hayaller kurarak AYAKTA&HAYATTA kalıyorum
Zor olsada geçmiş geçmişte kalmalı benki babamın bedenini doğalgaz borusunda cansız asılı bir şekilde gördüm benki toparlanamam deyip toparladım sevdiklerim annem kardeşim için toparladım sevdiklerini düşün aileni düsün sevdigin adamı ve geleceği doğacak olan çocuklarını ve çocuklarına nasıl daha iyi bi hayat verebilirim diye bunları düşün inan ayakta kalırsın
Liseden atılmıştım Aylak takımındaydim, boş gezenin boş kalfasi hesabı, baktım ki insanlar hor görüyor gerek yaşadığım varoş semti gerekse benim okumamış durumumu, bunların aşağılayıcı tavırları iyi bir ders oldu sanırım bana, şimdi liseyi aciktan bitirdim, ve üniversite sınavında 55 bin gibi bir sıralamaya girdim, bunu hava atmak veya başka bir maksatla soylemiyorum ama benim hayata tutunma sebebim bu aşağılanmalardan gelen nefretim ve o bana laf yapan insanlardan daha yüksekte olma isteğim sanırım bir de eskisi gibi kötü bir duruma düşmemek, her pes etmeyi düşündüğümde boktan yaşantımı göz önüne getirip o duruma bir daha geri dönmeme düşüncesi
Şu dakikadan itibaren ayakta kalabilmek için bu posttaki yorumları okumam yeterli oldu. Benden daha büyük dertleri olan insanların halâ pozitif kalabildiğini gördüm. Ben ise maddiyat ve aşk acısını birşey sanardım .
o kadar travma geçirip ayakta kaldıysan bunu senin cevaplaman gerekir diye düşünüyorum.
O kadar travma gecirip ayakta kalip devam eden travmatik durumlara ragmen hala ileriye bakabilen birileri lazim. Benim bir tik ustum lazim
Reyhan Yalniz o zaman doğru kişi ile konuşuyorsun şu anda insan her zaman doğruyu bulamaz.
Bir tik ustun delilik oluyor.
Zorunda olursan yaparsin. 1.5 sene once annemi kaybettim, o arada cocugum oldu, inanilmaz maddi sikintilarim oldu ve hala var. Yerimden kipirdayasim yok ama mecburum ve yapicam.
ayakta kaldıgımızı kım soyledı yatıorum paso
Bir çok travma yaşadığına göre tavsiye vermek sana düşer
Kotunun kotusu
Bol bol müzik dinle ve kendini mutlu edecek yeni meşgaleler bul ben öyle yaptım işte yaradı
Delirmekten korkuyorum ben
Her şeyin, ama her şeyin gelip geçici olduğunu, 1 gün, 1 hafta, 1 ay, 1 yıl sonra dönüp baktığımda gerçekte o kadar da önemli olmadığını anlayacağımı bilerek yaklaşıyorum tüm hatalarıma ve üzüntülerime. Hatayı yaparken ya da yaptıktan hemen sonra bile bunun farkına varıp hiç önemsemiyorum. İster ekonomik, ister duygusal bir olay. Ne olursa olsun.
https://youtu.be/PmQPT34_8MA
Bunun cevabını bilmiyorum ve merak ediyorum açıkçası. Bu insanları her şeye rağmen yaşama bağlayan şey ne? Depresif ve pesimist olmalarını ne engelliyor?
tabiki sevgi engelliyor her insan birini sever ve o sevdiği kişi madde yada her ne ise onun uğrunda yaşamayı göze alır. Seni ayakta tutacak biri yok ise bu hayal de gerçek te olabilir zaten ölmüşsün demektir.
Sevgi iyice bok ediyor sakın kimsenin seni sevmesini bekleme
Nazlı Kececi zaten bahsettiğim sevgide o karşılıksız beslenen sevgi insanı ayakta tutar bir şeyi sevmen için onun seni sevmesini bekleyemezsin sadece seversin ve akışına bırakırsın sevgi o kadar basit e alınacak bir şey değildir bana göre.
En umutsuz olduğun anda birine aşık olursun falan. Yaptığım en büyük hatada ben asla öyle aşık olmam demek
Eğer sevdiğin bi insansa beklersin karşılık
Seni senden iyi kimse bilemez. Baskasina iyi gelen sana iyi gelmeyebilir. Kendini keşfet.. Objektif ol pozitif ol ve devam et
Onemsemiyorum hayatta hersey değer verdigin kadar değerli
Merak etme gün gelecek duygusuzluşacaksın benim gibi, ağlamayı bile unutacaksın, ben öyle oldum, korkunç derecede soğukkanlı
Ben oyle olmaktan korkuyorum. Ve savunma olarak boyle olmamak icin elimden geleni yapiyorum. Aslinda olmasi gereken sizi ki
Hayatin en adiliklerine ragmen arsizca guluyorum.
10 yaşında ölümden döndüm. Genelde ben edayım bununla da baş edebilirim ben yenilmem diyorum
Gulmeyi unutmazsan eger, yikilmazsin.
Kendimden önemli birşeyin olmadığını kendime tekrar hatırlatıp motora atladıgım gibi bir süre (kendime gelene kadar)sorunu yaşadığım şehirden motoruma atlayıp uzaklaşıyorum.
banada oluyordu böyle fakat birşey keşfettim kendimde fantastik romanlar okurken hiç bir şey umrumda olmuyor sürekli okuma ve araştırma isteği geliyor öğrendiğim yeni şeylerle ego tatmin etmektense bunların bilinmesi gereken şeyler olduğunu düşünüyorum bana şahsen huzur veriyor
farklı hedefler koyuyorum kendime, o hedefe her yaklaştığımda hayattan daha çok zevk alıyorum. Bazen yalnızlığın keyfini çıkarıyorum ve bol bol sadece kendime vakit ayırıyorum. Sürekli düşündüğüm şeyse herkesin benim gibi insan türüne mensup olan bir canlı olduğu. O yüzden hiç bir şeyde kasmıyorum
meditasyon
Ayakta kalmak dedigin neyki
27 yaşındayım, doğduğumda annemi kaybettim, babam bırakıp gitti, ölümden çocukken döndüm iki kere, 7 yıllık nişanlım tarafından aldatıldım ayrıldım, askerde bile iki kere ölümle yüz yüze geldim, daha geleli 3 ay oldu, halen gelecek günü bekliyorum, halen yaşamayı istiyorum
sizin icin yakiyorum komutanim
Bunun için senin tavsiyede bulunman gerekmez mi
Sakin bir yaşantım var başıma birşey gelince de amans. Et diyorum sonra kaldığı yerden devam insan düşündükçe karamsar olmaya başlıyor açıyorum bir şarkı kapılıp gidiyorum yarın ne olacağı belli değilken dünde kalmak anlamsız
İnsanlara deneysel varlık muamelesi yapmayın hepimiz aynı olaya aynı tepkiyi vermeyiz farklı olaylar içinde geçerli bu. Sorunların üstesinden gelmek ulaşım aracı kullanmak gibidir. Karakter sağlamsa o denli az kaza yaparsınız. Direksiyonuda başkasına verme kendi sorununu kendin çöz
Sen ayakta kalmışın. Bence bu konuda senin ne yaptığın daha önemli. Senin anlatman gerekmiyor mu
Sunu acikliga kavusturayim en iyisi. Olay ask acisi falan degil neyse sıkınti eski sevgilimin beni ve ailemi uzun zaman tehtit etmesiyle basladi. Sonrasinda ailemle de aram bozuldu kendimi yalniz hissediyorken kopegimi de kaybedince bir buhranla okulu biraktim. 4. Sinifta hemde. Sonra kendi cafemi actim buyuk bir emekle. Tutmadi, bir cok sebebi var tabi. Neyse kendimi bildim bileli maddi anlamda hep iyi durumdayken aniden evlerimiz is yerlerimiz arabalarimiz hepsi gitti. Icralarin biri geldi biri gitti ve dolandirildi babam. Ustune alacaklilarin tehtitleri, babam kanser oldu. Hemen ardindan parkinson hastasi. Is bulamiyorum. Eski sevgilim evlenmesine ragmen pesimde ve beni ara ara rahatsiz etmeye devam ediyor. Kardesim universiteye gidicek ama nasil okuyacagi derdindeyiz belkide gidemeyecek. Yalnizim tek olayim dert dinlemek, kendimi unutmus duygularimi unutmus haldeyim. Ve anlamlandiramiyorum artik. Sadece uyuyorum ve care bulamiyorum. Cikis kapisi yok gibi sanki.
Kitap yaz. Parayı kırarsın. Aşk kitabı olsun ama. Ciddiyim bak.
kendinize dogayla bas basa birakin sabah 6da guzel bir meditasyon yapin. Zor gunler gecirmissiniz gercekten ama geleceginiz de bugun de zor olmak zorunda degil, size kaliyor olay. Kendinizin en iyi dinleyicisi yine siz olacaksiniz. Cok sevdigim bir yazarin sozu vardir. Bazi sorulari sormaya gerek yoktur, cunku cevap icinizde sakli diye. Umutla bakmaniz dilegiyle
Iste ben son 6 aydir. Algilayamiyorum gibi. Yazamiyorum mesela. Okudugumu anlayamiyorum, icimde hep bir korku hep bir kötü his. Cok karamsar imaji verdim gibi ama hislerim bu napiyim:/ ki ben herkes tarafindan güçlü olduğu defalarca söylenmiş ben artik yerlerdeyim galiba
Aşsagi yukarı aynı problemleri yaşıyoruz, halen. Sanırım tek fark bizim kaybedecek evlerimiz arabalarımız olmadı. Bu durum seni extra bi hezeyana uğratmış olabilir. Ben kendi kurtuluş yolumdan örnek vereyim sana, Saplantılı eski sevgiliden kurtulmak için ilk yapman gereken yaşadığın şehri degistirmen. Evet bu daha farklı sorunlara sebebiyet veriyor maddi manevi ama ordayken kalabalıklar icinde yalnızsın başka biyere gittiğinde de gercek anlamda yalnız olacaksin. Çevrendeki insanları değiştirmeyi dene, zor olacak ama inan bunun bile avantajini göreceksin. Saplantılı eski sevgilinin sana ulaşabileceği her yolu kapatman gerekir. Ailenle tehdit etmeye devam ediyor ise, sende ona aynısını yap. Yanlış bi tutum fakat şuanda Onun kaybedecekleri senin kaybedeceklerinden daha fazla. mert'ın dediği gibi, kendini dinle. Otur ve kendinle uzun uzun sohbet et yaz çiz konuş. Ne istediğini tespit et. Kimse bunlardan ötürü seni deli diye sıfatlandıramaz. Yapmazsan delirirsin. Şuan sabrın son demlerini oynuyorsun gibime geliyor. Ne olmak istedigine, nasil yasamak istedigine sen karar ver baskaları degil. Ailene tabiki özen goster aksi haksızlık olur, bunu yaparken kendini ihmal etme kendinden taviz gosterme. Yoksa daha agir yenilgiler ödemek zorunda kalabilirsin. Bu yuzden sakın pes etme, dusunmekten, sevmekten, inanmaktan, güzel günler güneşli günler hepimiz için. Doğru pencereden bakmayı becerebilirsen güneş hep içine doğacaktır. Umut insanın kendi içinde büyüttüğü bahçesidir, unutma.
İçinden geldiği gibi yaz. Ben mesela işsiz olduğum zamanlar yazmaya devam ederim. En sonunda basacam kitabı bu devirde en iyi para, aşk kitabı yazarak kazanılır.
Ben hayal kurarim bunlar insanlari icermez insanlari katmadigim kendimin olduğu sadece hayallerim vardir ve onlara sımsıkı sarilirim .
zaman zaman ortaya çıkan manik depresif hallere bir çözüm bulamıyor olsam da mutlu olabilmek adına bir şeyler yaptım ve başarılı bir şekilde devam etti uzun zaman.
bir kütüphane açtım.. Kitaplar,plaklar buldum. Her tarafımı çiçeklerle doldurdum.. Virane bir yerden harika bir bahçe, harika bir iş yeri yaptım. Şimdi ise burası yaşam alanım oldu. Sürekli yeni insanlarla tanışıyor, sonra tanışmaktan sıkılıp köşeme çekiliyor, biraz kafa dinledikten sonra tekrar eski halime geri dönüyorum. Kitap okuyorum, filmler izliyorum, müzisyenim, enstrümanlarım var.
mutlu olmak kolay, kapınızın önünü temizleyin yeter.
mutu olmak istiyorsanız ara ara kimsesiz çocuklara uğrayın. Ne bileyim, en azından elinize 50 tane renkli kalem alın ve ziyaret edin. Çocukların yüzündeki gülümseme herşeyi unutturacaktır size.
ayrıca, eğer çekemiyorsanız ölün efenim
Ben çocukları sevmiyorum abi korkuyorum onlardan.
çocuk benim değilse severim!
bi gün bi kadın elinde bi bebek bu senin çocuğun derse sevmem!
Bana en sacma gelen sey daha kotusude var bence ici bos bi avuntudam baska bisey degil yani karsindaki insan farkinda daha kotusunun olugunun bence acilari yaristirmayi birakip biseyleri kabul etmemek sacma sapan seylere umutlanmadan daha iyisini beklemeden
Acilarini yassyacaksin ertlemicen mutlulugu ertelemedigin gibi
İçiyorum.
Sonucta bi sure mutlu oldugunu saniyosun sonra ikinci sok daha buyuk geliyo ve her seferinde birazcik daha yipraniyosun bence oldugu gibi birakmak biseyleri daha iyi ben oyle yapiyorum sacma sapan amaclarada baglamak yersiz bence bu benim fikrim
Kendimi geliştirecek aktiviteler yapıyorum kitap okumak yeni şeyler araştırmak öğrenmek gibi. Böylelikle hem kafam dağılıyor hem de kendimi geliştiriyorum. Ama çok depresifsem de akışına bırakıyorum. O duygu geçene kadar hiçbir şey yapmıyorum. Sonuçta hiçbir duygu sonsuza kadar kalamaz.
Ne guzel dedin. Hicbir duygu sonsuza kadar kalamaz.
1. Günlüğe benzer bir şey yazıyorum. İçimden ve aklımdan ne geçiyorsa onu yazıyorum ister küfürlü ister küfürsüz olarak
2. Bol bol müzik dinliyorum
3. Öfkemi ve nefretimi hak edenlerin üstüne kusuyorum. Buna; ailem, çevrem ve sevgilim de dahil. Çünkü canımın kıymetli ve tatlı olduğunu bana öğrettiler. Benden kıymetli olmadıklarını anladım!
Aslinda uzun zamandir bende dusunuyorum günlük olayini.
Tavsiye ederim. Ama şunu önermek isterim günlüğe başlarsan her şekilde samimi ol. Ailen çevren ve varsa sevgilinle hatta kendinle ilgili içinden geçen iyi ve kötü düşünceleri mutlak yaz. İnan ki psikolojik olarak rahatlayacaksın.
Birazdan baslamayi dusunuyorum
Umarım faydası olur. İyi bir yere sakla ama kimse görmesin
Dua
Gunde 2 saat spor, Bol Bol kitap, bahce toprak isleri, Bol Bol temizlik, is guc, Surekli yogun olmaya calisiyorum. Melonkolik muzikler ve dramadan uzak durmaya calisiyorum. Insanlardan sinirimi bozacak olumsuz olanlari uzaklastiriyorum. Yeni bir dovme sectim Onu yaotiracagim. Sabah da yuz maskesi yapacagim. Bugun ogleden Sonra cok uyumusum Suan uyuyamiyorum ama genelde 10-11 gibi uyuyorum .
Siktir ediyorum. 5 dakika sonramin bile kimse garanti edemezken sacma sapan seylere uzuldugumu farkettim, artik uzulmuyorum . "O kadar kolay mi lan" falan diye dusunmeyin kolay amk
Aynen ; önce bir anlığına durduracaksın akışı, mevcut durumu sıkıca kavrayıp ; analiz, plan, uygulama ... İşimiz memnuniyet değil çözüm, işlerine gelirse
Kalamiyorsun yikiliyorsun cogu kez. Ailen var mi bilmiyorum onlara saril
Hedonist ol! Acılarından kaç! Benim bu konuda yaptığım tek şey uyumak. Zaten insan beyni 21 günde bütün kötü anıları siler..
21 gün her acıyı silmez.
Ölüm acısı hariç her acıyı siler arkadaşım
sen şanslısın kötü anın yok bence
Bencede silmez, acilarin hafifleyebilir ancak
Tabi 21 gün boyunca da uyuma
)
Kusura bakma da balıkları pişirmişem diyesim geldi
Maalesef ben bu espriyle yaşıyorum sorun yok diyebilirsin
Dilberay tahmin ettim ya o yüzden kusura bakma dedim. Neyse hacıyı da çarşıya göndermişem
Afrikada tatil yapmalısın!
Niye sukretmek icin mi?
Dünyanın diğer taraflarını görebilmek için. Herne derdin olursa olsun dünyadaki en Büyük dert Senin değil.
Tabiiki degil. Hatta belki dert bile degil. Sadece uzun zamandir bas edemiyorum. Pes ettigimin farkindayim. Bu da beni iyice karanliga surukluyor
https://youtu.be/aP7dBKE0gpY
Tavsiye ederim
Sorunların üstüne git olmuyorsa Relax olucak akışına bırakıcaksın
güzel günlerin hayalini kuruyoruz ve bunun yannda cabalamayı da unutmuyoruz ... Sonra da olan oluyor zaten bazen acıtıyor yine bazen de gülümsetiyor ..
Ben bu konuda birçok isimsiz makale okudum. Sonuçta bunu bize yapan beynimiz. Deli olmadığın sürece -ki burada dile getirdiğine göre degilsin- çare sende. İstersen yardımcı olurum. Ama tavsiyeyi travesti diye okudum çok yorgunum.
Yardimlari en kisa zamanda bekliyorum o zaman
Ok
rakı balık şalgam
BETERİN BETERİ VAR reyhan VE İNAN HAYATTA KÖTÜ ŞEYLER YAŞAYAN TEK KİŞİ DEĞİLSİN ŞÖYLE SÖYLİYİM dedem böbrek yetmezliği nedeniyle acılarına dayanamaıp kendısını 9. Kattan aşşağı bıraktı ve vefat etti babam hergün kumar oynuyordu öyleki 3-4 gün eve gelmıyordu kazandığını oraya verıyordu ben kendımı bildim bileli baba kavramının ne oldugunu öğrenemedim işin aslı bir babam olduğunu biliyordum ama babalığın ne olduğunu bilmiyordum gel görki Oda uzun sürmedi kumar borcu yuzunden astı kendini zaten 1-0 geriden başladımhayata 2. Darbede öyle geldi şimdi ise annemde strese bağlı beyncik sarkması var ameliyat olacak felç riski mevcut nasıl ayakta kalıyorum biliyormusun yaşıtlarım gününü gün edip gezerken hergün iş çıkışı sinirli yorgun eve girerken annemın alim hoşgeldin demesiyle kardeşimin abişkom hoşgeldin demesiyle evden dönerken çöpten yemek yiyen insanları görüpte kendi kendime ne kafar boş şeyler için üzüldüğümü görerek ayakta kalıyorum severek bir kadına delicesine aşık olup geleceğe dair güzel hayaller kurarak AYAKTA&HAYATTA kalıyorum
Zor olsada geçmiş geçmişte kalmalı benki babamın bedenini doğalgaz borusunda cansız asılı bir şekilde gördüm benki toparlanamam deyip toparladım sevdiklerim annem kardeşim için toparladım sevdiklerini düşün aileni düsün sevdigin adamı ve geleceği doğacak olan çocuklarını ve çocuklarına nasıl daha iyi bi hayat verebilirim diye bunları düşün inan ayakta kalırsın
Allah acil sifalar versin. ALLAH yar ve yardımcın olsun.
Ya çok teşekkür ederim oldu. Siz devam edin arkadaşlar ben çıkıyorum aradan
Hiçbişey
Sadece müzik.
Yatıp uyuyorum.. Uyanınca ya da uyuyamazsam bol bol oyun oynayarak beynimi uyuşturuyorum.
Iyi bişey değil
Maalesef yaşadıklarımız da hoş değil
Maddenin hakikatini araştır.
hayatın sadece 1 kez yaşandığını düşünüyorum ve hiç birşeyi sallamıyorum
Schopen, johan pachelbel, muse,tame impala falan.
Marihuana
Gerçeklerden kacmak isteseydim evet ama ben sadece ustesinden gelmek istiyorum. Ve a korkakca kacmayi da reddediyorum
Liseden atılmıştım Aylak takımındaydim, boş gezenin boş kalfasi hesabı, baktım ki insanlar hor görüyor gerek yaşadığım varoş semti gerekse benim okumamış durumumu, bunların aşağılayıcı tavırları iyi bir ders oldu sanırım bana, şimdi liseyi aciktan bitirdim, ve üniversite sınavında 55 bin gibi bir sıralamaya girdim, bunu hava atmak veya başka bir maksatla soylemiyorum ama benim hayata tutunma sebebim bu aşağılanmalardan gelen nefretim ve o bana laf yapan insanlardan daha yüksekte olma isteğim sanırım bir de eskisi gibi kötü bir duruma düşmemek, her pes etmeyi düşündüğümde boktan yaşantımı göz önüne getirip o duruma bir daha geri dönmeme düşüncesi
Bu cok iyi tebrik ederim seni, azmine hayran kaldim
Teşekkür ederim bu gibi destekleyici cümleleri duymak daha da iyisini yapmaya teşvik ediyor
Başına gelen olayları olduğu gibi kabullenmek zorundasın.
Ayakta mi kaliyorum. Ben buna ayakta kalma demem. Bildigin bogaz dugumlercesine vakit oldurme.
Alışmak ve kabullenmek
spor yap
Şu dakikadan itibaren ayakta kalabilmek için bu posttaki yorumları okumam yeterli oldu. Benden daha büyük dertleri olan insanların halâ pozitif kalabildiğini gördüm. Ben ise maddiyat ve aşk acısını birşey sanardım .
AKP'ye oy ver. Bir anda herşeyden habersiz, uyuşmuş bir zihinle hayatına devam edersin. Herşeye rağmen dombra olur hayat..