Arkadaşlar, panik atağı olan var mı? Az önce yarım saat süren ilk deneyimimi yaşadım, çok korktum. Şimdi biraz daha iyiyim lakin kalp çarpıntısı az da olsa devam etmekte. Yine atak gelecek diye korkuyorum. Bilgisi olan var mı ?
Hilda Paydak, Rumeysa 4 yaşında bi oğlum var. Aslında tüm korku ve endişelerim onun üzerinde yoğunlaşıyor. Sanki bişi olsa onu koruyamayacak olmanın düşüncesi bile alt üst ediyor beni. Malum yarın ne olacağı belirsiz. Herşey kötüye gidiyor.. Elimden olmadan gelişiyor bazı korkular..
Korkmayin hem ogul hemde daha yasi kucucuk, onu iyi egitin ogretin ve sorularina cevap ver gerisi onemsiz zarar veremezler, askerlik olayi da taa 13 yil gibi mi ne var uzak o zamana kadar cok sey degisir. Su an minicik bebeginiz gibi kollariniz altinda korkmayin
Ahh annelik çok farkli ... O kadar saçma sapan şeyleri yakıyoruz ki kafaya.. Belki babası olmamasından kaynaklı bu korkular, bilmiyorum. Memleketin bu durumu da iyice tetikliyor. Çocuğumu okuluna götürmeye korkar oldum.
Haklı endişelerin canım anlıyorum. Ama henüz oluşmamış birşeyleri olma ihtimali %1 civarı olan şeyleri düşünüp kendi bilinç altında büyütüyorsun. Şimdi böyle olduğu zaman hem senin sağlığın bozulur hem çocuğun buna şahit olması onu da endişeli hale getirir. O zaman şöyle düşünmelisin, benim bir oğlum var ve bana ihtiyacı var. Onu koruyup kollayacak tek kişi benim. Ben sağlıklı olursam onu korurum. Tamam mı ?
kiz olsaydi anlardim cok asiri baskilar olurdu, senin tek korkabilcegin konu askerlik savas, tecavuz vs etmezler heleki imam hatipe gondermiyorsaniz. Iciniz rahat olsun gercekten, annem de kucuk kardesimi 11 yasinda okula goturuyor kac yildir ben ve babam ingilteredeyiz uzagiz, seneye buyuk eve gecince onlari cagircaz yani annem de binevi yalniz 2 senedir. Emin olun siz cocugunuzu egittiginiz surece ona hic birsey olmaz, yaninda olun ve simdi Rumeysa nin dedigi gibi sagliginizi dusunun kendinizi ki cocugunuz da sizin gibi mutlu ve bilincli bir birey olsun ^^
Alev Yavşalak kardeşimin de çocuğu ile ilgili aşırı korkuları vardı. Yıllarca kaçırılır korkusuyla çocuğunu parka götürmedi. Sadece yanında yatırdı. Evdeki tüm kesici delici aletleri kapalı kutularda ve dolapların üzerinde muhafaza etti ve bunun gibi daha birçok şey. Hatta yazdığı korku dolu senaryolara o kadar inanıyordu ki eşyalarını yerleştirirken tüm felaketleri ve devrilme olasılıklarını göz önünde bulundurup konumlandırıyordu. İş öyle bir boyut aldı ki okula göndermeme kararı aldı. Doktorlar kendi kendini tedavi etmek zorunda olduğuna karar verdi. En sonunda ikna edip okula göndermesini sağladık, bu seferde okuldaki eşyalara taktı kafayı. Yok bunun ucu sivri, bu dolap devrilirse çocuklar kapıdan çıkamaz, pencere rüzgardan dolayı duvara çarpıp kırılırsa ve daha neler neler. Bu durum zamanla aşılıyor sanırım, sabredin
Hilda Paydak, Rumeysa 4 yaşında bi oğlum var. Aslında tüm korku ve endişelerim onun üzerinde yoğunlaşıyor. Sanki bişi olsa onu koruyamayacak olmanın düşüncesi bile alt üst ediyor beni. Malum yarın ne olacağı belirsiz. Herşey kötüye gidiyor.. Elimden olmadan gelişiyor bazı korkular..
Korkmayin hem ogul hemde daha yasi kucucuk, onu iyi egitin ogretin ve sorularina cevap ver gerisi onemsiz zarar veremezler, askerlik olayi da taa 13 yil gibi mi ne var uzak o zamana kadar cok sey degisir. Su an minicik bebeginiz gibi kollariniz altinda korkmayin
Ahh annelik çok farkli ... O kadar saçma sapan şeyleri yakıyoruz ki kafaya.. Belki babası olmamasından kaynaklı bu korkular, bilmiyorum. Memleketin bu durumu da iyice tetikliyor. Çocuğumu okuluna götürmeye korkar oldum.
Haklı endişelerin canım anlıyorum. Ama henüz oluşmamış birşeyleri olma ihtimali %1 civarı olan şeyleri düşünüp kendi bilinç altında büyütüyorsun. Şimdi böyle olduğu zaman hem senin sağlığın bozulur hem çocuğun buna şahit olması onu da endişeli hale getirir. O zaman şöyle düşünmelisin, benim bir oğlum var ve bana ihtiyacı var. Onu koruyup kollayacak tek kişi benim. Ben sağlıklı olursam onu korurum. Tamam mı ?
kiz olsaydi anlardim cok asiri baskilar olurdu, senin tek korkabilcegin konu askerlik savas, tecavuz vs etmezler heleki imam hatipe gondermiyorsaniz. Iciniz rahat olsun gercekten, annem de kucuk kardesimi 11 yasinda okula goturuyor kac yildir ben ve babam ingilteredeyiz uzagiz, seneye buyuk eve gecince onlari cagircaz yani annem de binevi yalniz 2 senedir. Emin olun siz cocugunuzu egittiginiz surece ona hic birsey olmaz, yaninda olun ve simdi Rumeysa nin dedigi gibi sagliginizi dusunun kendinizi ki cocugunuz da sizin gibi mutlu ve bilincli bir birey olsun ^^
Çok haklısınız ... Gerçekten biraz uzaklaşma gerekecek tüm olumsuzluklardan. Yoksa ciddi ciddi sağlığımdan olacam.
Alev Yavşalak kardeşimin de çocuğu ile ilgili aşırı korkuları vardı. Yıllarca kaçırılır korkusuyla çocuğunu parka götürmedi. Sadece yanında yatırdı. Evdeki tüm kesici delici aletleri kapalı kutularda ve dolapların üzerinde muhafaza etti ve bunun gibi daha birçok şey. Hatta yazdığı korku dolu senaryolara o kadar inanıyordu ki eşyalarını yerleştirirken tüm felaketleri ve devrilme olasılıklarını göz önünde bulundurup konumlandırıyordu. İş öyle bir boyut aldı ki okula göndermeme kararı aldı. Doktorlar kendi kendini tedavi etmek zorunda olduğuna karar verdi. En sonunda ikna edip okula göndermesini sağladık, bu seferde okuldaki eşyalara taktı kafayı. Yok bunun ucu sivri, bu dolap devrilirse çocuklar kapıdan çıkamaz, pencere rüzgardan dolayı duvara çarpıp kırılırsa ve daha neler neler. Bu durum zamanla aşılıyor sanırım, sabredin