Şeriat, Tarikat, Marifet ve Hakikat hiç bu kadar güzel açıklanmadı! Mumsema 1-Şeriat Kapısı 2-Tarikat Kapısı 3-Marifet Kapısı 4-Hakikat Kapısı
Öğreti olarak bu kapılar birer birer geçilerek Hakikate ulaşılır.
Öğrencilerinden biri Mevlana'ya sormuş. - Efendim, bu 4 kapı mes'elesini ben pek anlayamıyorum. Bana anlayabileceğim bir lisanla anlatır mısınız ?
"Şimdi bak, karşı medresede dersini çalışan dört kişi var. Hepsi rahlelerine eğilmiş. Sen git bunların hepsinin ensesine bir şamar at, sonra gel sana anlatayım"
Adam gitmiş birincinin ensesine bir tokat asketmiş. Tokadı yiyen derhal ayağa kalkıp arkasını dönmüş ve daha kuvvetli bir tokatla Mevlâna'nın öğrencisini yere yıkmış. Öğrenci dayağı yemiş, geri dönecek ama hocasına itaat var. Yaradana güvenip ikinciye de bir tokat asketmiş. O da derhal ayağa kalkıp elini kaldırmış. Tam tokadı vuracakken vazgeçip yerine oturmuş. Öğrenci devam etmiş üçüncüye de bir tokat atmış. Üçüncü şöyle bir kafasını çevirip baktıktan sonra çalışmasına devam etmiş. Dördüncü, tokadı yemesine rağmen hiç oralı bile olmadan çalışmasına devam etmiş. Öğrenci Mevlâna'ya dönmüş, olanları anlatmış.
Mevlâna ; "İşte sana istediğin örnekler; Birinci; şeriat kapısını geçememiş biri idi Şeriatta kısasa kısas olduğu için tokadı yeyince kalktı Aynısını sana iâde etti. İkinci; tarîkat kapısındadır. Tokadı yeyince o da kalktı tam tokadı iade edecekti ki, tarikat öğretisinde verdiği söz aklına geldi "Sana kötülük yapana bile iyilik yap" Onun için döndü, yerine oturdu. Üçüncü; mârifet kapısına kadar gelmiştir. İyinin ve kötünün tek Yaradan'dan geldiğini bilir, inanır. Yaradan bu kötülüğe hangi iblisi âlet etti diye merakından söyle bir dönüp baktı. Dördüncü; hakikat kapısını da geçmiştir. İyinin ve kötünün tek sahibi olduğunu bilir. Onun için dönüp bakmadı bile.
Nebii'ye yapilan işkence sebebi ile değil, Resul dışındaki inananlara yapılan işkenceler sebebi ile hicret gerçekleşti. Daha öncesinde de Habeşistan'a bir takım Müslümanlar gitmiş idiler. Benzer şekilde, Resul vücudunun bütün kısımlarına taşlar atılmak sureti ile işkence gördüğü zaman dahi tebliğden geri durmamış, onu taşlayan insanlar ve onlardan sonra gelenler için ümit beslemiştir.
Kölelerin efendilerine demesi caiz mi? Değilse sahabe sizin kadar bilmiyor muydu ki "Salim Mevlâ Ebu Huzeyfe" tabiri yaygın olarak kullanılagelmiştir? Mevlana, mevlamız demek değildir. Bir saygı ifadesi olarak "efendimiz" demektir. Ne farkları var, bizim dinde efendimiz Allah değil midir, diye bir soru gelirse gramere müracaat edilir. Mevla, tekillik belirtirken, mevlana, kelimeye gelen (na) ekiyle çoğul olur, 3. şahsı ifadelendirir. Ayrıca, Sözlükte "Rab, efendi, seyyit, komşu, malik, kul, köle azad eden, bir işi gören, idare eden, azat olmuş köle, yakın, hısım, yardımcı, ihsan eden adam, ihsan olunan adam, dost, sevdiği kimse, antlaşma yaptığı kimse" gibi anlamlara gelir. Ve yine, El-Mü'min kelimesi de Haşr Sûresi'nde Allah için kullanılmıştır ve Esmaü'l-Hüsna'dandır. Şimdi biz iman edenlere mü'min demeyecek miyiz?
Şeriat, Tarikat, Marifet ve Hakikat hiç bu kadar güzel açıklanmadı! Mumsema 1-Şeriat Kapısı
2-Tarikat Kapısı
3-Marifet Kapısı
4-Hakikat Kapısı
Öğreti olarak bu kapılar birer birer geçilerek Hakikate ulaşılır.
Öğrencilerinden biri Mevlana'ya sormuş.
- Efendim, bu 4 kapı mes'elesini ben pek anlayamıyorum. Bana
anlayabileceğim bir lisanla anlatır mısınız ?
"Şimdi bak, karşı medresede dersini çalışan dört kişi var. Hepsi
rahlelerine eğilmiş. Sen git bunların hepsinin ensesine bir şamar at, sonra
gel sana anlatayım"
Adam gitmiş birincinin ensesine bir tokat asketmiş. Tokadı yiyen
derhal ayağa kalkıp arkasını dönmüş ve daha kuvvetli bir tokatla Mevlâna'nın öğrencisini yere yıkmış.
Öğrenci dayağı yemiş, geri dönecek ama hocasına itaat var.
Yaradana güvenip ikinciye de bir tokat asketmiş.
O da derhal ayağa kalkıp elini kaldırmış. Tam tokadı vuracakken vazgeçip yerine oturmuş.
Öğrenci devam etmiş üçüncüye de bir tokat atmış. Üçüncü şöyle bir
kafasını çevirip baktıktan sonra çalışmasına devam etmiş.
Dördüncü, tokadı yemesine rağmen hiç oralı bile olmadan çalışmasına
devam etmiş. Öğrenci Mevlâna'ya dönmüş, olanları anlatmış.
Mevlâna ;
"İşte sana istediğin örnekler;
Birinci; şeriat kapısını geçememiş biri idi Şeriatta kısasa kısas
olduğu için tokadı yeyince kalktı Aynısını sana iâde etti.
İkinci; tarîkat kapısındadır. Tokadı yeyince o da kalktı tam tokadı
iade edecekti ki, tarikat öğretisinde verdiği söz aklına geldi "Sana
kötülük yapana bile iyilik yap" Onun için döndü, yerine oturdu.
Üçüncü; mârifet kapısına kadar gelmiştir. İyinin ve kötünün tek
Yaradan'dan geldiğini bilir, inanır. Yaradan bu kötülüğe hangi iblisi
âlet etti diye merakından söyle bir dönüp baktı.
Dördüncü; hakikat kapısını da geçmiştir. İyinin ve kötünün tek sahibi
olduğunu bilir. Onun için dönüp bakmadı bile.
Nebii'ye yapilan işkence sebebi ile değil, Resul dışındaki inananlara yapılan işkenceler sebebi ile hicret gerçekleşti. Daha öncesinde de Habeşistan'a bir takım Müslümanlar gitmiş idiler. Benzer şekilde, Resul vücudunun bütün kısımlarına taşlar atılmak sureti ile işkence gördüğü zaman dahi tebliğden geri durmamış, onu taşlayan insanlar ve onlardan sonra gelenler için ümit beslemiştir.
Mevlâna aşık demektir. Zâtın adı da Mevlâna Celaleddin-i Rumi değildir, kendisine öyle denmiştir.
Kölelerin efendilerine demesi caiz mi? Değilse sahabe sizin kadar bilmiyor muydu ki "Salim Mevlâ Ebu Huzeyfe" tabiri yaygın olarak kullanılagelmiştir? Mevlana, mevlamız demek değildir. Bir saygı ifadesi olarak "efendimiz" demektir. Ne farkları var, bizim dinde efendimiz Allah değil midir, diye bir soru gelirse gramere müracaat edilir. Mevla, tekillik belirtirken, mevlana, kelimeye gelen (na) ekiyle çoğul olur, 3. şahsı ifadelendirir. Ayrıca, Sözlükte "Rab, efendi, seyyit, komşu, malik, kul, köle azad eden, bir işi gören, idare eden, azat olmuş köle, yakın, hısım, yardımcı, ihsan eden adam, ihsan olunan adam, dost, sevdiği kimse, antlaşma yaptığı kimse" gibi anlamlara gelir. Ve yine, El-Mü'min kelimesi de Haşr Sûresi'nde Allah için kullanılmıştır ve Esmaü'l-Hüsna'dandır. Şimdi biz iman edenlere mü'min demeyecek miyiz?