Arkadaslar bi sorum var. Uykuya doyamiyorum. Kimse uyandirmazsa 12 saat uyuyorum. Sabah kalkmasi ölüm gibi geliyor. Depresif bi yapim var. Bunun genetik yatkinlik oldugunu dusunuyorum. Depresyonla alakasi su. Sabah bilincim yerine geldiginde o 5 dk daha olayi 2 saat suruyo. Bilincim yerinde ama bilinclinruyalar goruyorum ve cok tatli geliyo. Kalkmak gercek hayatla yuzlesmek o tatli ruya varken cok zor geliyo. Ayni durumda olan varmi? Yorumlarinizi bekliyorum
Ensar Lord
E
Bir arkadaşımın durumu da tam olarak aynıydı
Tanisabilirmiyim o kisiyle. Yada nasil üstesinden geldi biliyomsun
Senin gibi depresif bir kişilikti o da. Hayata karşı bir isteksizliği vardı. telefonla fazla haşır neşirdi. Dışarıya çıkmaya üşeniyor, istemiyordu.
telefon kullanımın sık ise bunu azaltmalısın öncelikle. özellikle yatak içinde geç saatlere kadar telefon ile uğraşmak sebep olabilir. Sonra kendine bir takım aktiviteler bul, arkadaşlarınla sözleş. Halletmen gereken işleri erken saatlere koy.
Herhangi bir işin olduğu halde erken uyanamamanın sebebi çoğunlukla yapacağın işi yeterince önemli görmemektir
Aynen oyle. Sabah guzel hosuma gidicek bi isim olsa kalkabiliyorum. Ama olay o ruyalarin tatliligi
Geceleri uyuyup uyanıp telefona baktığım ve geç uyuduğun zamanlar aynı şey benim de başıma geliyor. Örneğin derse gitmeyi çok önemsemediğimden uyanırken zorlanıyorsun ve aslında uyanmak istemiyorsun. Ama benim için gerçekten önemli sınav vs gibi durumlarda kurduğum alarmın 1 dk öncesinde kendi kendime kalkarım çoğunlukla.
Bilinçaltına neyi yerleştirirsen vücudun ona göre tepki veriyor.