Yıllarca yeni medeniyetlerin uzayda ve uzaklarda olduğunu dinleyip durduk. Peki ya aksine aradığımız ileri teknolojik üstün ırk; AGARTHA için anlatılan gibi ayaklarımızın altındaysa ne olur ?
“Ye’cüc (AGARTHA) bir ümmet, Me’cüc (SHAMBALLA) bir ümmettir. Her ümmet dört yüzbin kişidir ve bunlardan herhangi biri, kendi evladından bin silahlı adam görmedikçe ölmez.”
“Cinler ve insanlar on kısımdır. Dokuz kısmını Ye’cüc ve Me’cüc; kalan kısmını ise, insanlar teşkil eder.”
“Ye’cüc ve Me’cüc’den her biri, bin evladını bırakmadıkça ölmez.”
“Dediler ki; “Yâ Rasûlallah! Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzu ateşe mi girecek? O geriye kalan bir kişi kimdir?” Buyurdu ki; “Müjde size! Bin kişiden biri sizden, diğerleri Ye’cüc ve Me’cüc’den olacaktır.”
“Müslümanlar, Ye’cüc ve Me’cüc’ün oklarını, harp aletlerini yedi sene yakacak olarak kullanacaklardır.”
“Kalelerde korunmayan veya Medine’ye sığınmayan kimse kalmaz. Ye’cüc ve Me’cüc’ün sözcüleri der ki: “Yeryüzü ehlinin işini bitirdik. Sıra sema ehline geldi!” Sonra onlardan biri mızrağını sallayıp göğe fırlatır. İmtihan için mızrak, kana bulanmış olarak geri döner.”
“Ey Müslümanlar! Size Müjdeler olsun! Allah düşmanların hakkından geldi. Sonra İsa AS. Ve ashabı onların bulunduğu yere inerler ve yeryüzünde onların cesetlerinin kokusunun ulaşmadığı bir karışlık bir yer bile bulamazlar. Şehirlerden ve kalelerinden dışarı çıkarlar. Koyunlarını meraya salarlar. Koyunlarının yedikleri şey, sadece Ye’cüc ve Me’cüc’ün etleri olacaktır. Böylece davarları merada yedikleri ottan daha fazla semizleyecektir. İsa as. Ve Ashabı tekrar Allah’a dua ederler. Bunun üzerine Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ün ölüleri üzerine develerin boyunları kadar olan kuşları salar. Bu kuşlar onları alıp Allah’ın dilediği yere atarlar. Allah yağmur indirir ve onların cesetlerini bu yağmur ile sürükleyip denize atar. İşte bu zaman olunca, Kıyametin kopması, insanların hamile kadının doğum sancısının ne zaman tutacağının bilinmediği gibi, gece mi, gündüz mü olacağının bilinmeyeceği gibi yakın olduğunu Rabbim bana bildirdi..”
Allah kıyamet günü şöye buyurur: “Ey Âdem kalk ve zürriyetinden Cehennem’e gidecek olanları gönder.” Âdem der ki: “Yâ Rab! Cehennem’e gidecek olanlar ne kadardır?” Allah buyurur ki: “Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzudur. Binde biri Cennet’liktir.” Rasûlallah buyurdu ki: “İşte o gün, genç ihtiyarlaşır, her hamile kadın çocuğunu düşürür, insanları sarhoş olmadıkları halde sarhoş görürsün. Fakat bu sadece Allah’ın azabının şiddetli oluşundandır.” Dediler ki: “Yâ Rasûlallah! Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzu ateşe mi girecek? O kalan bir kişi kimdir?” Buyurdu ki: “Müjde Size! Bin kişiden biri sizden, diğerleri Ye’cüc ve Me’cüc’den olacaktır. Nefsim elinde olan Allah’a yemin olsun ki; şüphesiz ben sizlerin Cennet ehlinin dörtte birini teşkil edeceğinizi umuyorum.” Bunun üzerine biz tekbir getirdik. Buyurdu ki: “Ümid ederim ki, sizler Cennet ehlinin yarısını teşkil edersiniz”. Biz yine tekbir getirdik. Bunun üzerine buyurdu ki: “İnsanlar içinde sizler, beyaz öküzün üzerindeki siyah kıl veya siyah öküzün üzerindeki beyaz kıl gibisiniz.”
“Ye’cüc (AGARTHA) bir ümmet, Me’cüc (SHAMBALLA) bir ümmettir. Her ümmet dört yüzbin kişidir ve bunlardan herhangi biri, kendi evladından bin silahlı adam görmedikçe ölmez.”
“Cinler ve insanlar on kısımdır. Dokuz kısmını Ye’cüc ve Me’cüc; kalan kısmını ise, insanlar teşkil eder.”
“Ye’cüc ve Me’cüc’den her biri, bin evladını bırakmadıkça ölmez.”
“Dediler ki; “Yâ Rasûlallah! Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzu ateşe mi girecek? O geriye kalan bir kişi kimdir?” Buyurdu ki; “Müjde size! Bin kişiden biri sizden, diğerleri Ye’cüc ve Me’cüc’den olacaktır.”
“Müslümanlar, Ye’cüc ve Me’cüc’ün oklarını, harp aletlerini yedi sene yakacak olarak kullanacaklardır.”
“Kalelerde korunmayan veya Medine’ye sığınmayan kimse kalmaz. Ye’cüc ve Me’cüc’ün sözcüleri der ki: “Yeryüzü ehlinin işini bitirdik. Sıra sema ehline geldi!” Sonra onlardan biri mızrağını sallayıp göğe fırlatır. İmtihan için mızrak, kana bulanmış olarak geri döner.”
“Ey Müslümanlar! Size Müjdeler olsun! Allah düşmanların hakkından geldi. Sonra İsa AS. Ve ashabı onların bulunduğu yere inerler ve yeryüzünde onların cesetlerinin kokusunun ulaşmadığı bir karışlık bir yer bile bulamazlar. Şehirlerden ve kalelerinden dışarı çıkarlar. Koyunlarını meraya salarlar. Koyunlarının yedikleri şey, sadece Ye’cüc ve Me’cüc’ün etleri olacaktır. Böylece davarları merada yedikleri ottan daha fazla semizleyecektir. İsa as. Ve Ashabı tekrar Allah’a dua ederler. Bunun üzerine Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ün ölüleri üzerine develerin boyunları kadar olan kuşları salar. Bu kuşlar onları alıp Allah’ın dilediği yere atarlar. Allah yağmur indirir ve onların cesetlerini bu yağmur ile sürükleyip denize atar. İşte bu zaman olunca, Kıyametin kopması, insanların hamile kadının doğum sancısının ne zaman tutacağının bilinmediği gibi, gece mi, gündüz mü olacağının bilinmeyeceği gibi yakın olduğunu Rabbim bana bildirdi..”
Allah kıyamet günü şöye buyurur: “Ey Âdem kalk ve zürriyetinden Cehennem’e gidecek olanları gönder.” Âdem der ki: “Yâ Rab! Cehennem’e gidecek olanlar ne kadardır?” Allah buyurur ki: “Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzudur. Binde biri Cennet’liktir.” Rasûlallah buyurdu ki: “İşte o gün, genç ihtiyarlaşır, her hamile kadın çocuğunu düşürür, insanları sarhoş olmadıkları halde sarhoş görürsün. Fakat bu sadece Allah’ın azabının şiddetli oluşundandır.” Dediler ki: “Yâ Rasûlallah! Her bin kişiden dokuz yüz doksan dokuzu ateşe mi girecek? O kalan bir kişi kimdir?” Buyurdu ki: “Müjde Size! Bin kişiden biri sizden, diğerleri Ye’cüc ve Me’cüc’den olacaktır. Nefsim elinde olan Allah’a yemin olsun ki; şüphesiz ben sizlerin Cennet ehlinin dörtte birini teşkil edeceğinizi umuyorum.” Bunun üzerine biz tekbir getirdik. Buyurdu ki: “Ümid ederim ki, sizler Cennet ehlinin yarısını teşkil edersiniz”. Biz yine tekbir getirdik. Bunun üzerine buyurdu ki: “İnsanlar içinde sizler, beyaz öküzün üzerindeki siyah kıl veya siyah öküzün üzerindeki beyaz kıl gibisiniz.”
{Hadis-i Şerif}