Gerçekler
evime televizyon geldiğinde okumayı unuttum.
kapıma araba geldiğinde yürümeyi unuttum.
elime telefon aldığımda mektup yazmayı unuttum.
evime bilgisayar geldiğinde hecelemeyi unuttum.
evime klima aldığımda serinlemek için ağaçların altına gitmeyi unuttum.
şehirde kaldığımda çamurun kokusunu unuttum.
bankalar ve kartlarla uğraşırken paranın değerini unuttum.
parfümün kokusuyla taze çiçeklerin kokusunu unuttum.
Fastfood’u keşfettiğimde milli yemekleri pişirmeyi unuttum.
o kadar çok koşturdum ki durmayı unuttum.
whatsapp’ı indirdiğimde konuşmayı unuttum.
Başka neleri unuttuk sizlerde yorum kısmına yazın.
İbrahim Tatarhan
İ
O esk ve güzel sohbetleri onutuk
Cep telefonu ve internet nedeniyle otobüste giderken doğayı izlemeyi unuttuk.
Şehiriçi otobüste bile oyleyiz.
Uçaklar icat edildi yolculuklarda güzel manzaraları izlemeyi unuttuk kavuşmanın değerini unuttuk
Hep bi hazircilik hep bi tembellik hüküm sürüyor.
Tek tuşla herşeye ulaşan yeni nesile birşeyler yaptırmak çok zor.
16 yaşındaki yigenimle dün kurabiye yapmaya kalktık ve sabır sifirdi.
Komşuluğu unuttuk, aynı apartmanda oturan komşuyu tanımıyoruz.
Birbirini tanıyanlar bile whatsapp tan arkadas. Birbirinin yüzünü gormeye ihtiyaç duymuyor
aynen öyle sanal dünyada akrabalar arkadaş oldu, çoğu çevrimiçi olduğu halde nasılsın demiyor.
Gerçeklik aldığımızı yitirdik. Cevrimici olduğunu gormek, paylasim yaptıgını görmek iyi anlamına geliyor sanki.
Hertaraf beton yığını toprağa çıplak ayak basmayı unuttuk.
Çiftçiliği unutuyoruz. Toprağı işlemeyi.
ansiklobedilerden istedigimiz bilgiye ulasmaya calisirken yeni bircok bilgiye ulasmayi unuttuk.. Ansiklobedinin tadini unuttuk.. Goggle birlikte..
Harbiden ya kitap okumayı unuttum artık eve gidince telefonu kapatıp kitap okuyorum meğer ne güzel bir şeymiş kitap okumak kitaplarım çoğalınca okula bağoşlamıştım artık bağışlamam
Hayvanları unuttuk. Beton yığınlarıyla her yeri kapattık. Yaşam alanı bırakmadık
İnsanın diğer adı da, Unutan dır zaten. Yeryüzüne düştük, unuttuk sözümüzü, ahdimizi
Hmmmmm
Bak bu hiç aklıma gelmemişti
Hatırladın değil mi
Evet
En cokta bunu unuttuk
O nedenle hayvanları doğal yaşamlarından koparıp evde besliyoruz
İNSAnlığımızı unuttuk...
Sohbet etmeyi unuttuk...
Herkes köşesine çekilip telefona gömülüyor
Hep duvarlar arasındayız. Doğanin&hayvanların sesini unuttuk.
Televizyon geldiğinde Topluca Oturma odasında sohbet etmeyi unuttuk
En önemlisi duyguları unuttuk. Duyguları elimizde tuttuğumuz ekranlarda harflere, sembollere sigdirdik.
karşılıkli oturup dedikodu yapmayi unuttuk bak burda ne güzel beyin fırtınası yapıyoruz iyi yönünden bakmak lazim
hee duydum kiz ya üst kattakinin kocasi napmış biliyonmu melahatin kocasi altin aldi diye oda beşi bi yerde almis
Birde hep yok der durur. .. Sorsan hep aç açıktayız. ..
Hoppaaaa n'pıyom ben yaa
fikir alışverişi
Tamam mı ? Devam mı?
Eskiden uçağa el sallardık sanki bizi görüyorlar şimdi birbirimizi gördüğümüz zaman yüzümüzü çeviriyoruz kimse görmesin diye...
Gözgöze gelmekten korkuyoruz.
Oysaki sokakta, otobüste, hastanede, postane gözgöze gelir gulumserdik selam verirdik birbirimize. Tanimasakta iki lafın belini kirardik.
Şimdi herkes yarali, ürkek, korkak...
Iyi geceler der, sıvışırım.
Teknolojiyi iyi kullanmak varken bagimlisi olduk o yuzden herseyi unuttuk.
Ben unutmadım. Çok şükür farkında yaşıyorum ve her şeyi kararınca kullanıyorum. Teknoloji de, sosyallik te, doğa da yerine göre nimet. Doğru kullanmasını bilene...
Fesbuk da dolaşırken akrabalarımı aramayı unuttum
Beni unutmayın ...
evde birbirimizle sohbet edemiyoruz daha dün misafirlikdeydik bir ara baktım herkezin elinde tl bagirdim herkez elindeki telefonları bıraksın dedim haklısın deyip bıraktılar.
O GİDİNCE İNSANLARI UNUTTUM
Teknolojiye ayak uydurmak zorundayız arkadaşlar
Unutma, unutturma...