Gerçekler
evime televizyon geldiğinde okumayı unuttum.
kapıma araba geldiğinde yürümeyi unuttum.
elime telefon aldığımda mektup yazmayı unuttum.
evime bilgisayar geldiğinde hecelemeyi unuttum.
evime klima aldığımda serinlemek için ağaçların altına gitmeyi unuttum.
şehirde kaldığımda çamurun kokusunu unuttum.
bankalar ve kartlarla uğraşırken paranın değerini unuttum.
parfümün kokusuyla taze çiçeklerin kokusunu unuttum.
Fastfood’u keşfettiğimde milli yemekleri pişirmeyi unuttum.
o kadar çok koşturdum ki durmayı unuttum.
whatsapp’ı indirdiğimde konuşmayı unuttum.
Başka neleri unuttuk sizlerde yorum kısmına yazın.
İbrahim Tatarhan
İ
Komşuluğu unuttuk, aynı apartmanda oturan komşuyu tanımıyoruz.
Birbirini tanıyanlar bile whatsapp tan arkadas. Birbirinin yüzünü gormeye ihtiyaç duymuyor
aynen öyle sanal dünyada akrabalar arkadaş oldu, çoğu çevrimiçi olduğu halde nasılsın demiyor.
Gerçeklik aldığımızı yitirdik. Cevrimici olduğunu gormek, paylasim yaptıgını görmek iyi anlamına geliyor sanki.