Eğer yaşadıysa Muhammed deistti. Hatta akrabaları, kuzenleri onu dinsizlikle suçladılar. Masallara göre Hıra'ya kapanıp daha sonra döndüğünde mevcut tüm tüm putları ve o putlar aracılığı ile ulaşmak istedikleri tanrıyı reddetti. Hatta Ebu Leheb ve karısı, Hatice'nin kızlarıyla nikahladıkları oğullarının nikahını "Muhammed dinden imandan çıktı" diye bozdular. Muhammed'in "Allah denilen yaratıcıya inanın" şartı aslında Emevilerin dayatması.
Kılıçla başaramadıklarını diplomasiyle kabul ettirdiler. Muhammed'in savunduğu bakın buydu diye. Ebu Cehil dedikleri o dönemin (Cahiliye Dönemi-Ebu Cehil) yöneticisi Amr bin Hişam ve Muhammedin diğer tüm akrabaları Allah'a "Allah" adıyla inanıyorlardı, masala göre onların karşı çıktığı Muhammedin elçi olmasıydı. Böyle birşey olamazdı. Karşı durdukları şey "Muhammeden Resûlullah" kısmıydı başka birşey değil. Kelimei şehadet'in ilk kısmına onlar da inanıyordu çünkü. O yüzden namaz kılıyorlardı, oruç tutuyorlardı, 40'da 1 zekat veriyorlardı, hac zaten onların... (Muhammed'in en çok karşı durduğu şeylerden biri 40 da 1 zekat olayı, daha doğrusu ticaretten elde edilen 40'da 1, topraktan elde edilen gelirden 10'da 1)
Muhammed elçi olduğunu falan iddia etmedi, onun bir tek derdi vardı; gelirin eşit biçimde paylaşılması ve Kusay'dan kalan görevlerin akrabalar arasında yeniden pay edilmesi, birilerinin tekelinden çıkması, bu yüzden yumruğunu havaya kaldırdı, başka birşey için değil... Çünkü Haşimoğullarını devre dışı bırakan bir sistem oluşmuştu, Muhammed zamanında Mekke Emiri'nin kendi öz dedesi olduğunu düşündükçe bunu bir türlü kabul edemiyordu. Hatta buna istinaden ona Emirliği yani Darü'n Nedve'nin yöneticisi olmayı teklif ettiler. Çünkü 360 putun astronomik bir getirisi vardı. Muhammed'in bunları yıkmayı planladığını duyduklarında Ebu Talip'in kapısını çaldılar panikle, çünkü onun himayesindeydi Muhammed. Ancak Muhammed'in meclisle falan uğraşmaya niyeti yoktu, tek söz sahibi olacaktı (başkanlık sistemi :)) Kabile reislerinin istekleriyle, meclisle falan uğraşamazdı.
Ebu Talip ve Hatice aynı yıl peşpeşe ölünce Muhammed büyük panik yaşadı, Leheb onu önce himayesine aldı (mecburen), daha sonra karısının ve çevresinin baskısıyla himayesinden çıkardı (Tebbet). Muhammed Taif'e gitti himayedar bulmaya, ama bulamadı, ne yapsa ne etse de himayedar bulamadı kendine, kimse bir dinsize saygı duymuyordu o dönemler çünkü. (şu anki gibi) Atalarının dinini reddetmiş bir insanla uğraşmak istemediler. O da Medine'ye kaçmak zorunda kaldı.. Ve planlar başladı.... Mekke, karlı topraklar geri alınacaktı.
Haram topraklar olduğu için, yani adam öldürmek savaş yapmak yasak olduğu için, o yüzden tüccarlar vs buraya sığınıyor, kutsal mekan çünkü, birçok kabilenin putu, inandığı tanrısı allahı burada, Fil olayından bu tarihe kadar barış içinde olan Mekke savaşlarla yüzleşmeye başladı.
Söylediklerinin doğru olduğunu kabul edenler, bunu ona Allah'ın söylettiğine inanıp masallar uydururarak onu ilahlaştırdılar. Şu anda yaşanan İslam denilen şey de Emevilerin atalarının Muhammed yumruğunu havaya kaldırmadan önce Mekke'de yaşattıkları dinin evrim geçirmiş hali.
Eğer yaşadıysa Muhammed deistti. Hatta akrabaları, kuzenleri onu dinsizlikle suçladılar. Masallara göre Hıra'ya kapanıp daha sonra döndüğünde mevcut tüm tüm putları ve o putlar aracılığı ile ulaşmak istedikleri tanrıyı reddetti. Hatta Ebu Leheb ve karısı, Hatice'nin kızlarıyla nikahladıkları oğullarının nikahını "Muhammed dinden imandan çıktı" diye bozdular. Muhammed'in "Allah denilen yaratıcıya inanın" şartı aslında Emevilerin dayatması.
Kılıçla başaramadıklarını diplomasiyle kabul ettirdiler. Muhammed'in savunduğu bakın buydu diye. Ebu Cehil dedikleri o dönemin (Cahiliye Dönemi-Ebu Cehil) yöneticisi Amr bin Hişam ve Muhammedin diğer tüm akrabaları Allah'a "Allah" adıyla inanıyorlardı, masala göre onların karşı çıktığı Muhammedin elçi olmasıydı. Böyle birşey olamazdı. Karşı durdukları şey "Muhammeden Resûlullah" kısmıydı başka birşey değil. Kelimei şehadet'in ilk kısmına onlar da inanıyordu çünkü. O yüzden namaz kılıyorlardı, oruç tutuyorlardı, 40'da 1 zekat veriyorlardı, hac zaten onların... (Muhammed'in en çok karşı durduğu şeylerden biri 40 da 1 zekat olayı, daha doğrusu ticaretten elde edilen 40'da 1, topraktan elde edilen gelirden 10'da 1)
Muhammed elçi olduğunu falan iddia etmedi, onun bir tek derdi vardı; gelirin eşit biçimde paylaşılması ve Kusay'dan kalan görevlerin akrabalar arasında yeniden pay edilmesi, birilerinin tekelinden çıkması, bu yüzden yumruğunu havaya kaldırdı, başka birşey için değil... Çünkü Haşimoğullarını devre dışı bırakan bir sistem oluşmuştu, Muhammed zamanında Mekke Emiri'nin kendi öz dedesi olduğunu düşündükçe bunu bir türlü kabul edemiyordu. Hatta buna istinaden ona Emirliği yani Darü'n Nedve'nin yöneticisi olmayı teklif ettiler. Çünkü 360 putun astronomik bir getirisi vardı. Muhammed'in bunları yıkmayı planladığını duyduklarında Ebu Talip'in kapısını çaldılar panikle, çünkü onun himayesindeydi Muhammed.
Ancak Muhammed'in meclisle falan uğraşmaya niyeti yoktu, tek söz sahibi olacaktı (başkanlık sistemi :)) Kabile reislerinin istekleriyle, meclisle falan uğraşamazdı.
Ebu Talip ve Hatice aynı yıl peşpeşe ölünce Muhammed büyük panik yaşadı, Leheb onu önce himayesine aldı (mecburen), daha sonra karısının ve çevresinin baskısıyla himayesinden çıkardı (Tebbet). Muhammed Taif'e gitti himayedar bulmaya, ama bulamadı, ne yapsa ne etse de himayedar bulamadı kendine, kimse bir dinsize saygı duymuyordu o dönemler çünkü. (şu anki gibi) Atalarının dinini reddetmiş bir insanla uğraşmak istemediler. O da Medine'ye kaçmak zorunda kaldı.. Ve planlar başladı.... Mekke, karlı topraklar geri alınacaktı.
Haram topraklar olduğu için, yani adam öldürmek savaş yapmak yasak olduğu için, o yüzden tüccarlar vs buraya sığınıyor, kutsal mekan çünkü, birçok kabilenin putu, inandığı tanrısı allahı burada, Fil olayından bu tarihe kadar barış içinde olan Mekke savaşlarla yüzleşmeye başladı.
Söylediklerinin doğru olduğunu kabul edenler, bunu ona Allah'ın söylettiğine inanıp masallar uydururarak onu ilahlaştırdılar. Şu anda yaşanan İslam denilen şey de Emevilerin atalarının Muhammed yumruğunu havaya kaldırmadan önce Mekke'de yaşattıkları dinin evrim geçirmiş hali.