Bugün birinin cenaze namazını kıldık. "Hakkınızı helal eder misiniz" diye sorulduğunda bişey diyemedim. Hiç görmedim, tanımıyorum. Helal olsun dersem neyi helal edecem, aynı şekilde niye helal etmeyeyim. Daha doğrusu benim vereceğim helalliğin ne esprisi var?
İki seçenek geldi aklıma, ya cenaze namazını sadece tanıyanlar kılsın, ya da sadece tanıyanlara sorsunlar helalliği.
Yanlışsam düzeltir misiniz lütfen?
Uğur Köktaş
U
Evet güzel düşünmek içini rahatlatıyor insanın. Ama ilk gelen konulardan biri şu;
Bende herkes gibi helal olsun dedim en sonda, sonra düşündüm bu kadının hayatını bilsem ve bana zararı dokunmuşsa helalliğimi vermem.
Yani bilmediğim için helallik veren ben, bildiğim için belki o helalliği vermicem. Çok garip kaçıyor. Bilmeden bir işe girmek ilerisi için sorunlu gibi geliyor.
@Şimdi diceksiniz ki 3 kere helal olsun dedin geldin burda ne çok konuştun"
Ama durum ondan çok öte. Hissiyatımı dökemiyorum belki de dile
Esasen ne demek istediğini anladıgimi düsunuyorum.. Yani bu duyguyu içselleştirdiģimde.. Ben olsam ne yapardim? Sanırım o yaşadıginiz garip duyguyla(tanimiyor olmanin verdiği, bir insanı uğurluyor olmak, ahireti hakkında meraklı davranmak, kimliğine dair merak, helal edip etmeme meselesi üzerine ic muhasebesi. Keder. Kurtuluş.. Belki tansiyon düsüklügü.. Falan felan) birlikte.. Aklıma gelen ilk şu oldu.. Ben ne denli helal eder isem.. Ne niyetle.. Ve kim isem.. Benim cenazemde de aynın yasandıginda olumlu bir cevap alabilmenin niyeti ve arzusu ile.. Canı gönulden helal ederdim. İnsallah öyle olurdu.. Sizin dediginiz gibi helal etmek ile zararli cikacagim bir durum oluşsa bile.. Ameller niyetlere gore şekillenir e sıginırdim sanırim.. Siz de ettiniz zaten.. Ama üzerine tefekkur etmekten kendinizi alıkoyamadinız.. Belki de sırf bu yüzden oradaydınız.. Gider ayak size bir güzellik yapmis bile sayılabilir bir noktada
Bu son dediğiniz iyi oldu, gerçi helallikten sonra tefekküre daldırdı ama olsun:)