İskandinav dinlerindeki semboller Tengriciliktekine çok benziyor. Örneğin kurt, kartal ve karganın önemli semboller olması ve onlarında baba tanrısının gökte olması. Ayrıca Viking ve Göktürk alfabelerindeki benzerlik göz ardı edilemez. Acaba Atilla zamanında bizim dinimizden etkilenmiş olabilirler mi? Ya da bizimkiler İskandinavya'ya akın/göç edip oradaki halkla kaynaşmış olabilirler mi?
Dillerde de benzerlikler mevcut; biz 'göl' onlar 'yöl' diyor mesela. Kültürel olarak benzerlikler de ise iki kaviminde barbar ve istilacı/yağmacı olması hatta vikinglerde tıpkı Türkler'deki gibi kafatasından bardak olarak yararlanmışlardır. Vikinglerin sürekli yeni yerler keşfetmesi Türklerin sürekli göç etmesi... Ben bu benzerlikleri iki toplumun yaşadığı coğrafi benzerliklere dayandırıyorum. İskandinavya sert ve acımasız bir iklime sahipti ve diğer viking kabileleri hep birbirleriyle savaş içindeydi, geçimlerini hayvancılıkla sağlıyorlardı. Tıpkı bozkırda olduğu gibi...
Hatta bu konuda İsveçli profesör Sven Lagerbring daha da ileri giderek İsveçlilerin Türk kökenli olduğunu ve Türkçe ile benzerliğini iddia etmiştir.
ODEN ADININ TÜRK DİLİYLE AÇIKLANMASININ KANITLARI 1. İskandinav efsaneleri, bazı tarihsel kaynaklar ve İsveç tarihçiliğinin babası Rektör Lagerbring, Oden'in önderliğinde gelen topluluğun Turkland'tan ( Türk ülkesinden ) geldiğini belirtiyorlar 2. Yine aynı kaynaklar, bu topluluğun Kuzey Avrupa'ya Türkçeyi getirdiğini de kaydediyorlar. 3. Od/Ot kökü, en eski Türkçe sözcüklerden ve köklerden. Orhun Yazıtları'nda, Kültigin ve Bilge kaGan anıtlarında iki kez yinelenen şu deyişle rastlıyoruz: " Ança kazganıp bir iki bodunung ot sub kılmadım." ( Öylece kazanıp bir olan bodunları ateş su kılmadım.) Burada bir yerinde de, Türgiş bodunun ordusunun "otça borça geldiği." yazılı. Türgişlerin saldırısı, ateş ve boraya benzetiliyor. 4. Türkçede Hot/Od/Ot/Öt/ kökü, Ateş anlamında. Ateş Ateş/Ataş sözcüğünün kendisi de Od/Ot kökünden: Ot köküne mastar ve isim eki olan iş eklenmiş ve ses uyumuyla Ataş/Ateş'e dönüşmüş: Ot+iş>Otiş>Otaş>Ataş>Ateş. "Bir ateş ver sigaramı yakayım" diye Yarangüme( Ödemiş) türküsü vardır ya; işte oradaki ataş'ı istanbullular, sağolsunlar kibarlaştırıp ateş yapmışlar. Ateş sözcüğü odta Farsçada ätarş, Farsçada ataş olarak görülüyor. Daha önce Avestan'da yine ätarş olarak var. Ätar, yanmak anlamında. Latincede ater ocak, yine Latincede atrium ocak ve evin iç avlusu anlamlarına geliyor. Sevan Nişanyan, bu bilgilere dayanarak ateş sözcüğünü Hint Avrupa kökeninebağlıyor. Bu ciddi bir yanlış. Nitekim Prof. Dr. Tuncer Gülensoy, ateş sözcüğünün Türkçede ot kökeninden geldiğini belirtiyor. Ot sözcüğü, Türk dillerinde ateş ve yer anlamlarını içeren çok zenğin bir sözcük ailesini kökü. Ayrıca Od/Ot/ kökenli sözcükler Türk dillerinin hepsinde aynı anlamları geliyor. Buradan da anlıyoruz ki, Od/Ot/ sözcüğü Türkçe konuşan kavimlerin dillerinde, ätar veya ater sözcükleri için aynı saptamalarda bulunamıyoruz. Bu dillerde ateş anlamında fer ( Farsca) , feu (Fransızca) , Feuer ( almanca), Fire ( ingilizce) örneklerinde gördüğümüz gibi, hep aynı kökten gelen sözcükler var. Ancak Latincede ateş anlamına gelen feulfire kökenli bir sözcük yok.