İbadet yapmadan da kurtuluşa ermek mümkün değil midir?

Bir insan için en iyi olanı tanrı mı bilir, yoksa kendisi mi?

Örneğin ibadet yapmayı tanrı için değil, kendimiz için yaparız deniliyor.. Çünkü tanrının bizim ibadetlerimize ihtiyacı yok..

Peki kişi ibadet yapmayı seçmiyorsa, kendi için iyi bir şey yapmamış mı oluyor?

Örneğin bu kişi bir bilim adamı ise ve vakti çok değerliyse, bir düşünce insanı ise ve başka şeye konsantre olmak istemiyorsa, çok yoğun tempoda çalışan biriyse ve gerçekten ibadete vakit ayırmakta zorlanıyorsa, meraklı bir yapıdaysa ve araştırıp okumayı, çözüp anlamayı daha çok önemsiyorsa..
Bu kişi ibadet yapmama seçeneğini seçemez mi?
Bunun kendisi için daha doğru olduğunu düşünüyorsa hata mı yapmış oluyordur?

İbadet yapmadan da kurtuluşa ermek mümkün değil midir?