Aklımızı zorlamaya ne dersiniz.?
"Neden tanrı tek olmak zorunda?" düşüncesine sıkı bir müslüman iken bulduğum bir gerekçe. Gerçi Hala ateist değilim..
Farz edin hepiniz birer tanrısınız.. Düşününce "ol" demeniz ile her şey oluyor..
Her hayaliniz gerçekleşiyor. "kafanızın içinde milyonlarca ama milyonlarca düşünce bir anda yaşanıp tükenmekte ve geçmiş bütün düşünceler tekrar tekrar yaşanmakta. sadece kafanızın içindeki düşüncelerin hareketini görseniz, bu bile muazzam bir karmaşıklığın görüntüsü olurdu.
Çünkü; evrende kaos dediğimiz sistemin, (yani bizler kaos derken, olasılığını hesaplayamadığımız sisteme deriz) bile hesaplanabilme olasılığı mevcut iken, sizin kafanızın içindekilerinin olma yada neyi ne zaman düşünüp sentezleyeceğiniz olasılığını hesaplamanın imkanı asla olamayacaktır.
Çünkü; beyniniz olasılıksız çalışır. Bir sisteme tabii değildir ve asla düşüncelerinizi kestiremezsiniz.
Çünkü; düşünde sizden bağımsız işleyen bir durumdur.
Şimdi kafanızın içinde yaşananların aslında dışarıda yaşandığını düşünün.
sadece gözlerinizi kapatıp bir an aklınıza gelen her şeyin gerçekleştiği fantastik bir evrende olduğunuzu hayal edin. Bildiğiniz cennet yani.
"
Düşünceleriniz ile etrafınızı şekillendiriyorsunuz..
"
sadece size ait düşüncelerin gerçekleşmesi bile muazzam bir kaosun yaşanmasına sebep olur.
Bir anda hayatınızı değiştirdiniz yada geçmişe gidip ölmüş birisini canlandırdınız. Aniden gök yüzünde on tane ay belirdi yada birden aile kurup evlendiniz. Bütün bunlar bir kaç saniyede olan ve sadece bir iki düşünceniz ile gerçekleşen şeyler. Bu durumun sonsuz kere sonsuz yaşandığını düşünseniz peki? Nasıl bir alemde olurdunuz yada tanrıyı anlamak noktasında, kendiniz sanırım epey yol alırdınız.
Peki "tanrı düşüncedir" savunmasına gelince. Tanrı düşünce değildir ama evren bir düşüncenin eseridir. Mutlak bir zeka ürünü olmak zorunda ve bu zekanın bizimle iletişimi vardır. (Bunu söylemek beni bir dindar yapmaz)
Peki tanrı düşüncelerini kontrol etmeseydi ve bütün düşüncelerini ortaya salsaydı.?
Şöyle diyeyim. Evren tanrının tek düşüncesi değildir ama tanrı düşünce olsaydı eğer ona ait başka düşünceleride görürdük..
Aklımdan geçenleri daha fazla dökmeden konuyu yorumunuza bırakalım..
Tanrı ve düşünce
Tanrının ilk düşüncesi
Tanrı saf düşünce mi?
Tanrı düşüncelerini kontrol eden biri mi?
Kendisini kontrol eden tanrı mı? Düşüncesi mi?
İnsan düşüncesi tanrı tarafından bilinen bir enerji mi.?
Sorular çok..
post burada dursun.. Okuyup bişeyler eklemek isteyen yada başka sorular eklemek isteyen olursa şahane olur
hayat mikrodan makroya ve makrodan mikroya ortak hareket eden bir sistem aslında. Evrensel bir bilinç var ortak bilinç ve orada aslında ne yapması gerektiğini biliyor insan ama bunun farkında değil...
düşüncenin yaratımı ortaya çıkartması konusunda ise haklısın bu mümkün fakat insan kendisi bunu bile bile sabote ediyor. Bir piyango bileti alıyor daha alırken yok canım bana çıkmaz deyip geçiyor. Kendisine uç gelen tüm düşüncelerde böyle hareket ediyor insan aklı.
Bütün bu yaşananlar ve gördüğün her şey bir düşünceden ortaya çıktı, insanın kendi yaratım gücünü görmesi gerekiyor işin özüne inecek olursak. Bak kutsal kitaplarda insanın yaradılışını anlatırken dört element kullanıldığını söylüyor. Toprak su hava ve ateş... İnsan yeryüzünde iken bu dört elementi kullanarak tüm uzayda dolaşmaya başladı, uçaklar, gemiler, uydular, aklına gelen her ne varsa hepsini insan ortaya çıkarmıştır dört elementten...
Bu bir evrensel zeka işi ve bunu yöneten mutlak bir güç var ortada. Bunun adı tanrı, allah, rab, ilah, uzaylılar, insanın üst beni olabilir fakat olan her ne ise bir düzen içinde işliyor. Birde senin düşün ile benim düşüm bir araya gelince ortak bir sonuca ulaşıyor. Düşünsene herkesin favorisi olan bir erkek ya da kadın sanatçıyı dünya üzerinde onbinlerce insan hayal ediyor hatta belki de yüzbinlerce hepsinin hayalinin gerçek olduğunu düşünmek akıl karı iş değil. İşte tam da burada devreye zihinsel kalıplar giriyor, Tina Turner mi? Yok canım o bana bakmaz o kim ben kim... İşte burası zincirin kırıldığı yer oluyor. Erişebilmek, erk sahibi olabilmek... Her insanda var olan ama bunun farkında olmayan ve kullanamayan insanların sonuçta geldikleri nokta burası oluyor.
Yaratım insanın gerçekliğidir, sadece kendisine ve ait olduğu birliğe inanması şartıyla...