Hayatınızda iyi-kötü ayrımını nasıl yapıyorsunuz? özellikle ateist arkadaşlar, kötü insanların yaptıklarınin karşılığını nasıl alacağını düşünüyorsunuz. Ya da kime göre iyi - kötü diye düşünenler var mı acaba.
Ben karşılık beklemiyorum ve yaptığım iyilikle iyi hissetmeyi başarıyorum. Gece uyurken gülümseyerek uyuyorum, ya da birine zarar verdiğimi düşününce zor uyuyorum, telafi imkanlarını düşünüyorum. Yani insani değerlerin getirisi ve hayatını etkilediği ölçüt iyi biri olmak için yeter diye düşünüyorum.
eğer siz böyle düşünerek hareket ediyorsanız bana göre iyi bir insansiniz. Bahsettiğim aslında daha çok kötü olarak düşündüklerimizin yaptıklarınin karşılığını alıp almayacağı. Ya da benim kötü olarak değerlendirdirdigim insan bir başkasına göre iyi olabilir. Böyle olduğunda yaptıklarının karşılığını olmayacak. Yaptıkları yanına kâr kalacak. Ben şöyle düşünüyorum. Benim sadece bir tane hayatım var. Tekrarı yok. Belli dönemlerde yıpratan insanların, benim hayatımdan çaldıkları kadar cezalandırılması gerekir. Bu dindeki cennet -cehennem gibi olmamalı.
Bence zaten bu tarzda kötü insanlar yaptıklarının bir cezası olarak kötü insanlarla aynı yerde olmak zorunda kalıyorlar. Yani yaptıklarının karşılığını sizden olmasa da başkalarından bi şekilde görüyorlar. Döngü bu şekilde sağlanıyor. Hatta çıkarcı bir insanı ele alalım. Bunu farkeden iyi niyetli insanlar belli bir çabadan sonra istersen istemez yanından uzaklaşıyorlar.Bu kişi ya yalnız kalıyor ya da aynı muameleye maruz kalacağı insanlarla aynı ortamı paylaşıyor. Yaptığının karşılığını bi şekilde alıyor. En azından ben öyle düşünüyorum.
Benim gözümde iyi insanlar iyi niyetle yaptıkları şeylerle sorgulanırlar. Ki iyilikler iyi şeylere gebedir. Karşılık bekleyerek ya da çıkara dayalı yapılan iyilikler, sonuca bağlı hayal kırıklığı da getirir. Kötü niyetle yapılan davranışlar ise anlık iyi sonuçlar verebilir, ama genelde alınan tepki (özellikle devamlılığı olan bir kötülükse) tercih edilen bir hayatın habercisi değildir gibi...
Ben karşılık beklemiyorum ve yaptığım iyilikle iyi hissetmeyi başarıyorum. Gece uyurken gülümseyerek uyuyorum, ya da birine zarar verdiğimi düşününce zor uyuyorum, telafi imkanlarını düşünüyorum. Yani insani değerlerin getirisi ve hayatını etkilediği ölçüt iyi biri olmak için yeter diye düşünüyorum.
eğer siz böyle düşünerek hareket ediyorsanız bana göre iyi bir insansiniz. Bahsettiğim aslında daha çok kötü olarak düşündüklerimizin yaptıklarınin karşılığını alıp almayacağı. Ya da benim kötü olarak değerlendirdirdigim insan bir başkasına göre iyi olabilir. Böyle olduğunda yaptıklarının karşılığını olmayacak. Yaptıkları yanına kâr kalacak. Ben şöyle düşünüyorum. Benim sadece bir tane hayatım var. Tekrarı yok. Belli dönemlerde yıpratan insanların, benim hayatımdan çaldıkları kadar cezalandırılması gerekir. Bu dindeki cennet -cehennem gibi olmamalı.
Bence zaten bu tarzda kötü insanlar yaptıklarının bir cezası olarak kötü insanlarla aynı yerde olmak zorunda kalıyorlar. Yani yaptıklarının karşılığını sizden olmasa da başkalarından bi şekilde görüyorlar. Döngü bu şekilde sağlanıyor. Hatta çıkarcı bir insanı ele alalım. Bunu farkeden iyi niyetli insanlar belli bir çabadan sonra istersen istemez yanından uzaklaşıyorlar.Bu kişi ya yalnız kalıyor ya da aynı muameleye maruz kalacağı insanlarla aynı ortamı paylaşıyor. Yaptığının karşılığını bi şekilde alıyor. En azından ben öyle düşünüyorum.
Çok teşekkür ederim düşüncelerinizi paylaştiginiz için.
Benim gözümde iyi insanlar iyi niyetle yaptıkları şeylerle sorgulanırlar. Ki iyilikler iyi şeylere gebedir. Karşılık bekleyerek ya da çıkara dayalı yapılan iyilikler, sonuca bağlı hayal kırıklığı da getirir. Kötü niyetle yapılan davranışlar ise anlık iyi sonuçlar verebilir, ama genelde alınan tepki (özellikle devamlılığı olan bir kötülükse) tercih edilen bir hayatın habercisi değildir gibi...
Rica ederim, soru için de teşekkürler
teşekkürler