Aha aha! Tamam da 'Cuma'ya giden' Cuma'ya hırsızlık için gitmiyor ki? İbadet için gidiyor. Hırsızlığa giden de ibadet için gitmiyor. Tv'de haberlerde görüyoruz: Millet namaz moduna geçince adam dirrek hırsızlığa başliyor Hadi diyelim bu adam hem hırsız hem de abid. Cingöz Recai hesabı. Peygamber devrinde böyle biri hakkında peygamber şöyle diyor:_Merak etmeyin o ya namazı bırakacak ya da hırsızlığı.. Adam en son hırsızlığı terkediyor. Kleptomanyak da olabilir yani rahatsız adam kim bilir? Çünkü herkes yanındakinin rengine boyanır. Yani: Benim arkadaşlarım rafadan tayfa olup her gün içse ben de onlarla iki tek atarım. Bana bu durum garip gelmez şahsen. Arkadaşlarım insan-hayvan hakları konusunda duyarlı tipler olsa benim de algı eşiğimde bi yükselme olur bu konuda. Ama şerefsizin biriysem iyi anlamda kimseyle bir etkileşime gireceğimi sanmıyorum o ayrı bir mevzuu Bu arada kendi kanaatimde dinle ahlak değerleri arasında direk bi bağlantı yok.. Bu yazdıklarım arasında bi çelişki de.. Bir insan hiçbir dine inanmadan gayet (ahlak normları açısından) düzgün bi hayat sürebilir. Ama sen ortaya bi ödül koyarsan (cennet gibi) insanlar Pavlov'un köpekleri gibi daha iyi motive olurlar. İnsan ve hayvan temelde aynı güdülere sahip çünkü.. Fakat bu adam hem Tanrı'ya iman ediyorum deyip hem de envai tür işler çeviriyorsa da o.. Kendi kendini kandırıyor demektir. Samimi değildir yani.. Buna dair harika bir hadis var: "İnsanlardan ibadet edenler helak oldu, âlimler müstesna. Alimler de helak oldu ihlaslılar hariç. İhlas sahibi olanlar da büyük bir tehlike üzerindedirler.." Yani din öyle iman ettim demekle olmuyor. Daha kompleks bir durum var ortada..
Aha aha! Tamam da 'Cuma'ya giden' Cuma'ya hırsızlık için gitmiyor ki? İbadet için gidiyor. Hırsızlığa giden de ibadet için gitmiyor. Tv'de haberlerde görüyoruz: Millet namaz moduna geçince adam dirrek hırsızlığa başliyor Hadi diyelim bu adam hem hırsız hem de abid. Cingöz Recai hesabı. Peygamber devrinde böyle biri hakkında peygamber şöyle diyor:_Merak etmeyin o ya namazı bırakacak ya da hırsızlığı.. Adam en son hırsızlığı terkediyor. Kleptomanyak da olabilir yani rahatsız adam kim bilir? Çünkü herkes yanındakinin rengine boyanır. Yani: Benim arkadaşlarım rafadan tayfa olup her gün içse ben de onlarla iki tek atarım. Bana bu durum garip gelmez şahsen. Arkadaşlarım insan-hayvan hakları konusunda duyarlı tipler olsa benim de algı eşiğimde bi yükselme olur bu konuda. Ama şerefsizin biriysem iyi anlamda kimseyle bir etkileşime gireceğimi sanmıyorum o ayrı bir mevzuu Bu arada kendi kanaatimde dinle ahlak değerleri arasında direk bi bağlantı yok.. Bu yazdıklarım arasında bi çelişki de.. Bir insan hiçbir dine inanmadan gayet (ahlak normları açısından) düzgün bi hayat sürebilir. Ama sen ortaya bi ödül koyarsan (cennet gibi) insanlar Pavlov'un köpekleri gibi daha iyi motive olurlar. İnsan ve hayvan temelde aynı güdülere sahip çünkü.. Fakat bu adam hem Tanrı'ya iman ediyorum deyip hem de envai tür işler çeviriyorsa da o.. Kendi kendini kandırıyor demektir. Samimi değildir yani.. Buna dair harika bir hadis var:
"İnsanlardan ibadet edenler helak oldu, âlimler müstesna. Alimler de helak oldu ihlaslılar hariç. İhlas sahibi olanlar da büyük bir tehlike üzerindedirler.." Yani din öyle iman ettim demekle olmuyor. Daha kompleks bir durum var ortada..