Hızlandırabilirsiniz tabi bu sizin görüşünüz. Şahsi fikrimi soracak olursanız beyin dağıtan bir kurşuna çoğu şeyden daha fazla saygım vardır. Ama konuştuğumuz şey amaç değil anlam. Amaç size özgü olan kısmıyken anlam daha genel bir kavram olarak karşımıza çıkmalı diye düşünüyorum.
Psikoloji sizin ilgi alanınız benim ise direkt alanım hatta gelecekteki mesleğim. Ama yaşamı ne yönden gördüğünüz direkt olarak sizinle alakalıdır, yukarıdaki gönderi 'Ateist olduktan sonra iyilik yapmak için artık Tanrıya veya cennet vaadlerine ihtiyacım kalmayacak karşılıksız ve saf iyiliğin verdiği huzura ulaşacağım' şeklinde de olabilirdi. Ve bu düşünce de sudaki taş etkisi yaratabilirdi. Onun için önemli olan bakmak değil görmeyi öğrenmek.
"Ateist olunca" şartını anlayamadım. Bana saçma geldi. Bir de ateizmin kişiyi nihilizme götürebileceği bir gerçek. Şöyle de bakmak lazım: Birisinin cehenneme gitmemek için intihar etmemesi, onun hür iradesine bir çeşit taciz, mutsuzluğu sürdürecek bir etken olmaz mı? Kişi yaşamak istemiyor ama ölümden sonrasından korktuğu için ızdırap çekmeye devam ediyor. Yaşamı sevmeyen birisi için yaşamak ızdıraptır çünkü. Bu ızdırapı çekmesine müsaade etmek ise ne kadar etik olur? Şahsi kanaatimce bir kişiyi öldürmek ne kadar etik dışıysa, ölmek isteyen bir kişiyi yaşatmak o kadar da etik dışıdır. Tabii kız arkadaşından ayrılıp intihar edenlerden bahsetmiyorum. O geçici bir süreç çünkü. Ama intihar düşüncesi bir takım etkenlere bağımlı olmayan birisi, yaşamanın üzerine çıkmıştır. İşte o ölümü hakediyordur.
Hayatın neden bir anlamı olsun?
Amaçsız yaşayamam beni bir hedefe götürecek bir amaç olmalı eğer bu dünya yalnız bir çoğalma doğma yok olma yeriyse niye hızlandır mıyim?
Hızlandırabilirsiniz tabi bu sizin görüşünüz. Şahsi fikrimi soracak olursanız beyin dağıtan bir kurşuna çoğu şeyden daha fazla saygım vardır. Ama konuştuğumuz şey amaç değil anlam. Amaç size özgü olan kısmıyken anlam daha genel bir kavram olarak karşımıza çıkmalı diye düşünüyorum.
Sadece vereceğiniz tepkiyi merak ettim öyle bir niyetim yok zaten
Beklediğiniz gibi miydi ?
Evet psikolojiylede ilgileniyorum da bu paylaşıma atılan her yorum kişilik özelliklerini eleveriyor sizin söyleminizi faklı buldum ondan
Gördünüz mü bu bir dalga
Suya atılan bir taş gibi
Psikoloji sizin ilgi alanınız benim ise direkt alanım hatta gelecekteki mesleğim. Ama yaşamı ne yönden gördüğünüz direkt olarak sizinle alakalıdır, yukarıdaki gönderi 'Ateist olduktan sonra iyilik yapmak için artık Tanrıya veya cennet vaadlerine ihtiyacım kalmayacak karşılıksız ve saf iyiliğin verdiği huzura ulaşacağım' şeklinde de olabilirdi. Ve bu düşünce de sudaki taş etkisi yaratabilirdi. Onun için önemli olan bakmak değil görmeyi öğrenmek.
"Ateist olunca" şartını anlayamadım. Bana saçma geldi. Bir de ateizmin kişiyi nihilizme götürebileceği bir gerçek. Şöyle de bakmak lazım: Birisinin cehenneme gitmemek için intihar etmemesi, onun hür iradesine bir çeşit taciz, mutsuzluğu sürdürecek bir etken olmaz mı? Kişi yaşamak istemiyor ama ölümden sonrasından korktuğu için ızdırap çekmeye devam ediyor. Yaşamı sevmeyen birisi için yaşamak ızdıraptır çünkü. Bu ızdırapı çekmesine müsaade etmek ise ne kadar etik olur? Şahsi kanaatimce bir kişiyi öldürmek ne kadar etik dışıysa, ölmek isteyen bir kişiyi yaşatmak o kadar da etik dışıdır. Tabii kız arkadaşından ayrılıp intihar edenlerden bahsetmiyorum. O geçici bir süreç çünkü. Ama intihar düşüncesi bir takım etkenlere bağımlı olmayan birisi, yaşamanın üzerine çıkmıştır. İşte o ölümü hakediyordur.