"Tüm olumsuz tutumlar, daha çok sevgiye duyulan ihtiyacı açığa vuran feryatlardır. "
--- Sanaya Roman--
Eskiden bunu çok kullanırdım. Olumsuz tutumdaki kişilere yüksek sevgi ve şefkat yönlendirirdim. Çok da işe yarardı.
Ancak (belki yaşlandıkça) bu tutumumun altında "beni sevmelisin" arzusu olabileceğini düşündüm. Ve bunu da serbest bıraktım Şimdi sadece arzu ettiğime sevgiyle yaklaşıyorum. Seviyor olmadığıma da açıkça ifade ediyorum.
Sizce hangisi ruhsal gelişimi hızlandıran bir tutum?
Beyza Üzer
B
Güzel bir soru....
Yorum?
Thinking...
Beni sevmelisin arzusunu duyan sizdiniz değil mi? Orayı tam anlamalıyim
Böyle olabileceğini düşündüm sonradan. Bilinçli bir seçim değil elbette. Aslında herkese sevgi göndererek tekamülümü hızlandıracağımı düşünürdüm o zaman.
Yani asıl sevgi arayan siz miydiniz? (ihtimalen yani)
Onu bilmem de bence en doğrusunu şu anda yapıyorsunuz. Herkese sevgi gösterirseniz kalbinizde kırılmadık yer kalmaz, sevgiden sogur ve artık sevginizi hak edenlerden bile esirgemeye başlarsınız.
Bu arada yanlış anlaşılmasın. Kalbin kırılmasının beklenti ile ilgili olduğunu düşünüyorum. Kalbimi kırabilecek kişilere karşı kalbim ortada zaten. Buyursunlar kırsınlar
Daha çok tekamül ve erdemler açısından ele alıyorum konuyu
Kırık kovada su durmadığı gibi kırık kalpte de dert durmazmış. Bu hiç aklımdan gitmeyen çok mantıklı bir cümle. Sanırım bu erdeme ulaşabilmişsiniz. Bu sözü ne kadar çok sevsemde özünde anlattığı şeyi yaşayamıyorum. Demek ki beklentilerim beni üzüyor. En masumundan sevgimize bile karşılık beklentimiz kalbimizi kırıyor. ''Senin için saçımı süpürge ettim'' değil ''kendim için seni sevip saçımı süpürge ettim'' demeli belkide.
kendini yasamak
peki ben kimim
dersen yandin
yarin yok
elalem yok
sadece zamAN var
iste o zamAN da
o AN i yasamak
onemli
olan
Alayını severek mi sevdiğin kadarını severek mi?
Zira insanın arkasındakini görebiliyorum. Herkese sevgi işe yaklaşmak sorun değil. Özü belli
sevme ne ? guven mi ask mi? kimyasal bir olay mi dusunsel bir olay mi ihtiyac mi zorunluk mu
Kişiye sevgi duy. Kişinin yaptıklarına ise adaletli ol.
Firavunu bile sev. Ama firavunun işlerine en büyük düşman da sen ol. En büyük engeli sen koy.
Insanda gadap, nefret gibi hisler. Özündeki adl isminin gereğidir. Seriul hisab, kahhar, cebbar gibi isimlerin tezahürüdür.
Bu yorum asıl fikrim değildi
Sizin postunuza bakinca. "Olan ne ise o olanı yaşamak" gibi bir şey aklima geliyor.
Sevgiyi yaşamak değil. Olanı yaşamak daha ön planda.
Asıl fikriniz nedir? Ahmet Önsesveren
Dünyayı şifalandıracak kişi ben değilim yani?
Yoksa tekamülümüz için bu da hizmet mi?
Bazı insan vardır; sevgiyi seçse de yayamaz. Ben bu anlamda şanslı olduğuma inanıyorum. Sevgiyi almak da vermek de bilinçli seçimime bağlı... Formatı değiştirmek yeterli...
Tekamül ve bütün adına gerekeni sorguluyorum aslında
Sevgi anlayışını bir netleştirmek gerek önce. Sevgiyi seçmek, o kişiyi onaylamak, vakit geçirmekten keyif almak veya aşık olmak değildir. Bir ağacı sevgiyle izleyebiliriz. Ve bu o ağacı evimize götürmek istediğimiz anlamına gelmez. Evet içimizde sevgi potansiyeli yüksek. Hoşgörü ile birleştirince her varlığa sevgi gönderebiliriz. Ama bu birşeyler paylaşmak istediğimiz anlamına gelmez. İçimizdeki sevgiyi çoğaltmak başkalarına değil kendimize yaptığımız iyiliktir
Kendimizi bütünüyle sevmemiz bir süreçtir. Kendini tamamen seven bir kişinin başkasına sevgisiz davranması mümkün değildir. Çünkü bizim duygusal tepki gösterdiğimiz her şey yine aslında bizdeki yönlerimiz ile ilgilidir. "İnsanlar bizim aynamızdır" da söylenen budur. Ancak bu süreç içinde (belki hiçbirimiz bu hayatta bu mertebeye ulaşamayacağız) en azından insanın derinini görmek, kabul etmek (eksik ve kusurlarıyla) ve sevgi göndermek bir adım olabilir.
Kimse başkalarından ayrı değil aslında. Ve insan yaşamayı öğreniyor; doğrusuyla hatasıyla... Olanın arkasındaki ruhu görmek sevgiyi çoğaltacaktır.
Ben teşekkür ederim
Olan şey sevgi değilse. Dürüstçe ifade et bunu yaşamında.
Sevgiyi oldurmaya çalışma. Olmuyorsa illa olsun deme.
Olanı yaşamayı secersen tekamülün arttıkça ileride "olan = sevgi" haline gelecek zaten.
Olanı bırakıp olmayan bir sevgiyi var etmeye çalışırsan. Tekamül edemeyeceksin. Ve her daim "olan" ile "sevgi" çelişkiye yol açacak
Başka bir çağrışım ise= Zihinsel illuzyonlar.
Herkese sevgi duymayan birinin. Kendini "düşmanımi bile seven biriyim" diye tanımlaması.
Ruhsal tekamülün önüne zihinsel bir engel koymasidir.
Ama insan katman katman. Hangi katmana bakarsan ona duygu üretirsin.
Mış gibi yapmak değil ki bu... Rol değil yani.
Lakin sevgiyi ve hoşgörüyü sabit tutmak için yine de bir enerji kullanıyorum. Belki eksik olan o
Başka bir fikir:
Ego.... Yapıp ettiğimiz şeyler çok iyi de olsa. Içinde gizli ego barindirabilir.
Ve "çok iyi insan" egosu. "Ibadet ehli, namazında niyazinda" egosu gibi egolar vardir.
Yapıp ettiği şeyler harika bile olsa. Derinlerde bir yerde ego vardır.
Rehberler insanı eğitmek için. Egosuna ters işler yaptirirlatmis. Mesela çok nafile kılan birine. Nafileyi biraktirirlarmis.
Herkesi sevdigini düşünen birine "sevgi hissetmediklerine bunu belirt" demek. Ona ağır gelecektir. Hem de tezat gelecektir. Öyle ki, rehberin rehberliginden şüphe duyacaktır
Hah yine ego... Peki "yaaa sevemiyom seni ben" demek mi ego yoksa "sadece bir insan; özü bir" deyip bilinçli sevgi vermek mi?
Bu da güzel bir soru... Thinking....
Evet, bırakma nedenim de bu... Her ne tanımlıyorsam kendimi (olumlu anlamda) onu da bırakmak.. Lakin buna dünyanın en büyük ihtiyacı sevgi de dahil olmalı mı...
Şeytanın sağdan yaklaşması deniliyor işte buna. Doğru bir malzemeyi yanlış niyetle kullanmak...
Sevginin yanlışı olur mu ki? Bolcana var ya hani
Bir diğer çağrışım: Insanların bize ayna olması.
Insanları sevgiye muhtaç görüp onlara hep sevgi vermeye çalışmak. Evrenin bize mesajıdir. Hep de karşımıza bize ayna olacak kişiler denk gelir. Ta ki asıl sevgiye muhtaç olanın kendimiz olduğunu anlayincaya kadar.
Aslında daha çok negatif tutumdakiler için. Zira ben de yazar gibi saldırganlığın sevgi (sefkat, onaylanma vs) ihtiyacı olduğuna inanıyorum. Sevgiye muhtaçlık şöyle olabilir. Kalp çakram kapanırsa biraz, taç da kapanıyor. Sevemediğim yerde nefes alamıyorum. Ama beni sev gibi değil tam (ya da şükür çok eksikliğini çekmediğimden. Sevdiklerimin sevgisi yeter aslında)
Sevgi emeği eyleme dönüştüren kavramdır. Feryatlarda sebep ve sonuç ilişkilerilerinden kaynaklandığı için, bu anlamda birey hareket halinde olduğu sürece mütlaka bir yerlere gelecektir. İnsan gelişerek değişebilir. Bence Aydın'da toplumundan kopuk yaşamamalı.
negatif enerjili insanlardan uzak duruyorum, ofke cunku bedenimde hos hisler birakmiyor, ofkelenmedigim zaman belki sevgiyle yaklasmayi deneyebilirim, simdilik oylelerinden uzak durmayi yegliyorum
imageArzu ettiğinize yaklaşmanız, çünkü gerçek de sevdiğiniz için yaklaşıyorsunuz. Diğer türlü, acıma duygusunun sevgi maskesiyle sergilenmesi şekli oluyor ben ce.
Daha genç iken 1.sikki kullanir biraz kendime insanlik vazifesi misyonu yukluyordum. İnsana hayvana sevgi şevkat vererek çok kazanim verenilecegimi sandim ... Yanlis imiş. Hemde coook .... Simdi ikinci şıkdayim.. Ama acaba eskiden sevgi mi isterdim.. Simdo istemiyorum mu gibi bi sorgulama takıldı....
Sanırım çok benzer duygularımız
Ben daha yaşlanmamışım sanırım, herkese sevgi gönderme çabasındayım,
Olumsuz tutumlar söz konusu olduğunda kendimi şifalandiriyorum .
Size karşı mı sizden olunca mı?
Her ikisinde de https://www.spiritueller.com/konu-kendi-frekansimizi-yukselterek-iyilestirmek.html
En güzeli
Tüm egoları kendimizle çatışarak yenersek bir gün egolarımı yendim egosuyla karşılaşabiliriz. Peki egosuzluğun organik bir çaresi yok mu? Yani en doğal halimizle, olmamız gerektiği gibi. Nedir insan olmanın temeli ve amacı diye kendimize sorup başlasak sonuç alabilir miyiz? Veya yaptığımız her şeyle çatışarak ta olsa istediğimiz sonucu alabilecek miyiz? Ben bu konuda çırpındıkça battığımı hissediyorum çünkü.
Hayata ne verirsek, o bize geri verecektir. Başkalarını da sevelim, o sevgi bize geri gelecektir. Elimizdekini kaybetme korkusuyla hareket edersek, kaybederiz..
SEVMEYE cüret edelim! Her nerede olursak olalım, kiminle birlikte bulunursak bulunalım, her ne yapıyor olursak olalım, sevecen bir insan olalım. Kalbimizi açalım ve onu açık tutalım. Bu sahip olduğumuz en büyük korumadır.
Sevginin enerjisi o kadar güçlüdür ki, öyle büyüleyici bir gücü vardır ki, hayran bırakır.
Kimseden bir şey ummadan; Yaratılan her şeyi yaratandan ötürü sevelim, hoşgörelim ve koruyalım. Sevmek, paylaşmak, merhamet göstermek büyük bir iç huzuru ve mutluluk bahşeder.
Dünyanın en güzeI hissidir.. Birinin yüzündeki güIümsemenin, sebebi oIduğunu biImek....
Unutmayalım, sevgi aynasından huzur yansır..
+
Kendimi her zaman mutlu hissederim… Neden biliyor musunuz? Çünkü kimseden bir şey ummam… Beklentiler daima yaralar… Hayat kısadır… Öyleyse hayatınızı sevin… Mutlu olun ve gülümsemeye devam edin... Konuşmadan önce dinleyin, Yazmadan önce düşünün, Harcamadan önce kazanın, İncitmeden önce hissedin, Nefret etmeden önce sevin, Vazgeçmeden önce çabalayın, Ölmeden önce yaşayın. Hayat budur… Onu hissedin, onu yaşayın ve ondan hoşnut olun.
WILLIAM SHAKESPEARE
Yine de kalp kırmamak lazım
Aslında eylemden bahsetmiyordum. Ama sınırını bilmeyene (ego tatmini için değil. Sınır gösterme için) gerekeni yapma taraftarıyım. Ona da kalbi kırılırsa Allah şifa versin
Vay be
Değil mi? Mesela sizden "Ayşegül hanım hep beni övün" gibi bir talepte bulunsam (ki insan istemekte özgür).. Siz de ohooo senle mi uğraşcam yapsanız. Ben de buna kırılsam.. Bu kimin başa çıkması gereken bir durum olmalı? Bu sizi kötü mü yapar? Sevgisiz mi?
Belki ilgisiz, karşınızdakini kim-iniz olarak gördüğünüze bağlı
Aslında kimlerimiz dışındakiler için düşündüm. Sevdiğiniz zaten sevdiğiniz. Ama herkese koşulsuz sevgi aktarmalımıyız gibi...
Polyanna gittimi yani artık
Mutsuz palyaço gibi herkese, haketmeyene bile, hep sevgiyle bakmak. Ama zoraki mi tapıyordunuz bunu, yorulmuş gibisiniz sanki. Yoksa dünyayı kötülükten kurtarma görevini mi yüklendiniz bi başınıza. Ben Dünyayı değiştirebilirim diye. Belkide sevgi bulaşıcıdır diye düşündünüz ama olmayınca vazgeçtiniz artık.
Ve Tutumunuz sanki " beni sevmelisin" den ziyade " sevmelisin di".
Hayır.. Sevginin iyileştirici güç olduğuna inanıyorum. Yayıldığına da... Yorgunluk değil bu...
Sadece kendini tanımlamayı (polyanna hiç olmadım) bırakma (Sevgi dolu gibi bir tanımlamam vardı)
Tekamül için olmak; iyi, güzel, doğru vs olmaktan daha hayırlı sanki
Herkesi olduğu gibi kabul edip, karşı tarafın ne istediğinden çok senin ne vermek istediğin, neyi hakettiği önemli gerçekten. Serbest bırakmak lazım sevgiyi de, kendini de. Senin kötülük, sevgisizlik dediğin şey, onun beslendiği sevgi olabiliyor bazen. Sevgi bile herkes için farklı anlam taşıyor sanırım.
Herkesi olduğu gibi kabul edip devam etmek hafifletiyor insanı.
Ömer Kerimoğulları
arkadaşlar beni aranlza aldlğlnlz icin tşk sizlere iyi geceler malum yaşlllk:):)
Sevgiyle yaklaşmak o zaman sizede sevgiyle yaklaşılıyor bazen farklı anlamlara ulaşıyor bu sevgiler o zaman bahsetmediğiniz sevginin o olmadığını söyleyip durumdan uzaklaşmak adına ben bu tutumdan hoşlanmadım diyip mesafemizi koyuyoruz ben öyle yapıyorum en azından etki tepki tanımadan yada sevgiyle yaklaştığım biri ters tepki vermiyorsa nasıl seni sevmiyorum diyebilirimki saygılar
Noktalama işaretleri nelerdir? Ne işe yarar?
Bestami Koludönmez cümleyi rahatça anlamanıza nidaları belirtmenize cümlenin devamının gelebileceğine cümlenin soru cümlesimi olduğuna arada virgüller koyarak kelimeleri birbirinden ayırmaya noktalı virgülle iki cümlenin aynı yükleme ait olduğunu belirtmek bildiğinizi biliyorum nedenini soruyorsunuz bildiğimi gösterip neden kullanmadığıma açıklık getireyim herkes biraz beynini yorsun noktalama işaretlerini nereye isterse koysun kendi anlamını yaratsın asıl sebep birgün bir cümlemde nokta işareti görürsen o gün benim için bitmişsindir dedim bir arkadaşıma o ordan kaldı burdada hızlı yazmaya çalışınca böyle oldu ama dilerseniz es geçmeden yapabilirim saygılar
İyi olur.. 1- Oku baban gibi eşek olma 2- Oku, baban gibi eşek olma! 3- Oku baban gibi, eşek olma! Örneklerinde olduğu gibi, anlamları değişiyor. Bu nedenle okuyan kişi noktalama işaretlerinin yerini doğru belirleyemez. Bu işaretlerin yerini belirleyecek doğru kişi yazan kişidir. Yani, beynini yorması gereken yazandır.
Bestami Koludönmez peki, dikkate alacağım. Saygılar ... teşekkür ederim. Eleştiriye layık gördüğünüz için dikkat edeceğim .
Şimdide noktadan sonra küçük harf oldular. Onada dikkat edeceğim.
sevgi tüm kusurları örter