Liseyi dini bir okulda okudum. Liseyi bitirdigimde beş vakit namaz kiliyordum ve islamin tum gereklerini yapmaya çalişan biriydim. Universite birinci sinifta arkadas cevremin yuzde doksani dindardi. Kendimce musluman olmanin en dogru yol oldugunu, diger insanlarin neden musluman olmadığını şaşkınlınlıkla karşılıyordum ve onlara islami anlatmaya çalişiyordum konu açildiginda. ikinci sinifin sonuna dogru namaz kilmayi üşendigim icin biraktim, dinin diger gereklerini de ayni sekilde. Ama hala islamin dogru oldugunu dusunuyordum. Universiteyi namaz kilmayan oruc tutmayan cok az cumaya giden biri olarak bitirdim. Askerlikte dahi islama dair dusuncelerim degismedi. Evlenip iş hayatina başladigimda aslinda eskiden beri kafami kurcalayan sorulari sorgulamaya incelemeye basladim. (Ornegin neden zenginlik fakirlik vardir, neden sadece ortadoguya peygamber gonderildigi, imtihansa herkesin ayni sartlarda imtihan olmasi gerektigi, islamin degisik uygulamalari- recimle ceza gibi- ve onlarin dogru olup olmadigi) Bu sorulari kendime sormaya ve bunlarin kuranda ve saglam kabul edilen hadislerde- buhari ve muslim- cevaplarini aramaya basladim. iki sene bu konulara kafa yordum. Sonuc acinasi bir durumdu. Ben ve butun muslumanlar noel baba hikayesi ile yetistirilen cocuktan farkimiz yok. Bu gercek bir ara bosluga dusmeme neden oldu. Hayat anlamsizlasmis gibiydi. Ama baba olduktan sonra hayatin hic de anlamsiz olmadigini anladim. Hayat felsefemi belirledim: ailemi iyi gecindirmek ve bilime onem vermek, herseyi sorgulamak ve boylece gerceklere ulasmak...
Liseyi dini bir okulda okudum. Liseyi bitirdigimde beş vakit namaz kiliyordum ve islamin tum gereklerini yapmaya çalişan biriydim. Universite birinci sinifta arkadas cevremin yuzde doksani dindardi. Kendimce musluman olmanin en dogru yol oldugunu, diger insanlarin neden musluman olmadığını şaşkınlınlıkla karşılıyordum ve onlara islami anlatmaya çalişiyordum konu açildiginda. ikinci sinifin sonuna dogru namaz kilmayi üşendigim icin biraktim, dinin diger gereklerini de ayni sekilde. Ama hala islamin dogru oldugunu dusunuyordum. Universiteyi namaz kilmayan oruc tutmayan cok az cumaya giden biri olarak bitirdim. Askerlikte dahi islama dair dusuncelerim degismedi. Evlenip iş hayatina başladigimda aslinda eskiden beri kafami kurcalayan sorulari sorgulamaya incelemeye basladim. (Ornegin neden zenginlik fakirlik vardir, neden sadece ortadoguya peygamber gonderildigi, imtihansa herkesin ayni sartlarda imtihan olmasi gerektigi, islamin degisik uygulamalari- recimle ceza gibi- ve onlarin dogru olup olmadigi) Bu sorulari kendime sormaya ve bunlarin kuranda ve saglam kabul edilen hadislerde- buhari ve muslim- cevaplarini aramaya basladim. iki sene bu konulara kafa yordum. Sonuc acinasi bir durumdu. Ben ve butun muslumanlar noel baba hikayesi ile yetistirilen cocuktan farkimiz yok. Bu gercek bir ara bosluga dusmeme neden oldu. Hayat anlamsizlasmis gibiydi. Ama baba olduktan sonra hayatin hic de anlamsiz olmadigini anladim. Hayat felsefemi belirledim: ailemi iyi gecindirmek ve bilime onem vermek, herseyi sorgulamak ve boylece gerceklere ulasmak...