İnsanların kutsal kitaplara ihtiyacı var mı?

Kutsal kitaplar olmasaydı insanlar elbette ki Tanrı inancına sahip olurdu ki nitekim olmuşturda. Ama Yehova'yı ve Lah'ı bulmaları tabii ki de söz konusu olmazdı. Çünkü kutsal kitaplar dışında bu Tanrıların başka herhangi bir yerde herhangi bir şekilde varolduklarına dair bir iddia yok. Ilk Çağlar'da yazı ve dil anlayışı yoktu. Ancak insanlar totemcilikle ve içinde yaşadıkları dünyayı anlamlandırma yeteneğiyle çeşitli şekillerde şöyle ya böyle bir çeşit Tanrısal inançlara sahip oldular. Kutsal olduğu iddia edilen Çağ'a geçmiş ve tarihsel olduğu ibadullah belli olan kitaplara gelince, bu kitaplardaki Tanrı tanımının, teolojideki standart mutlak yaratıcı kavramıyla örtüşmesi bir yana dursun bunu düşünmek dahi yaratıcı kavramına karşı bir saldırıdır. Tevrat'ı okuyanlar bilirler. Bu kitapta geçen bilgilerin Tanrı'nın ruhundan ilham alınarak yazılmış olmasına imkan ve ihtimal yoktur. Aynı şey İncil ve bir nebze de olsa Kuran içinde geçerlidir. Bana sorarsan kutsallık atfedilen bütün kitaplar insanlığın bilinmezlik ve belirsizlik içerisinde geliştirdiği anlamlandırma ve evrene dair bir mitos (anlatı) üretme yeteneklerini keşfetmeleri sonucunda ürettikleri metafiziksel kavramları yine evrene ve yaşamın amacına atfederek yücelttikleri zengin edebi eserlerden başka birşey değildir. Bu yalan söyleme ve bilinmeyene bir anlam ve irade atfetme yeteneği insanlığa olağanüstü zengin edebiyat ve mimari sanat yapıtlarını kazandırmıştır. Aslında bakarsan dinin en güzel ve en ilginç yanı da budur. Din doğayı ve yaşamı anlamlandırma sanatıdır. Bir sanattır..