Kurani merak ettim... Okudum... Cok erkeksi geldi... Sonra baska kitaplar okudum... Ha bizim zamanimizda solculuk havali biseydi... Cok kişinin etkisinde de kaldim...
ben başlayayım 6 yaşımda Türkiye'nin ilk yumurtalık kanserini geçirdim. Kemoterapiydi, ameliyattı falan derken doktorlarım* sayesinde ölmedim. Ama ben de o aralar minik bir ışık yandı. Sürekli etrafımda 'eden bulur!' sözünü işitiyordum. Sonra düşündüm. Ben ne yaptım ki karşılığında bunu yaşadım? Çocuktum sonuçta ne yapabilirdim ki? Sonra ' bunlar hep sınav' cümlesini işittim. Sonra diğer bir ışık yandı. Bu benim sınavım değilse kimin sınavı? Ailemin sınavıysa neden ben seçildim? Neden 6 yaşındaki bir çocuk kurban seçilir? Tabi o zamanlar allah derdim. Allah annemi bu kadar perişan edecek kadar zalim mi? Beni ameliyata hazırlarken ki yüzü, gözü dün gibi aklımdadır. Sonra kızdım. Olmamalı dedim. İsyan ettim. Orta okul zamanlarım hep isyanla düşünmeyle geçti. Liseye geçince kuran okumaya başladım. Sonra olanlar oldu zaten. Her yıl bir daha okudum. Not ala ala. Ders çalışır gibi okudum. Üni zamanımda kuranı 5 defa okumuş oldum. Arada sırada açar yine okurum. Okudukça kafamdaki ışıklar daha çok yandı. Kuran okumasaydım belki hala müslümanım diyebilirdim. Lisenin ortasında deist, üni de komple ateist oldum. Çünkü ben tanrı olsaydım küçük bir çocuğun kansere yakalanamsına, tecavüze uğramasına, öldürülmesine asla izin vermezdim. Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır derler hala ama allahın haksızlık yaptığını söyleme cesaretini kimse göstermez. Kıyamet gibi kitap okudum. Okudukça ne kadar bilmediğimi* farkettim. İhtiyacım olan tek şeyin vicdan ve empati olduğuna kanaat getirdim. Ve mahkememin başına vicdanımı yerleştirdim. Çünkü aklını kaybetsen bile vicdanını kaybetmezsin.
Şu küçük Kız çocuğu varya 3 buçuk yaşında komşusu tarafından tecavüze uğradı hani sonra da öldürüldü.. Yarı çıplak resmi çekilmişti toprağın içinde o gun bende değişti birşeyler koptu .. İlla benim başıma gelmesine gerek yoktu madem sen özene bezene yarattığın bebeğe bunu yaşamasını kader diye yazmışsın sana ne saygım olabilir ki... Tanrı bu mu devamlı sınav devamlı korku!!!!
Kader kavramı bize hristiyanlık ve vahhabilerden girmiş bir kavram, o kızın öldürülmesi o kızın neden kaderi olsun ki onu öldürenin sorumluluğu var ve cezasını bulacak,
Yada bulsa nolcak o bebeğin hayatı gerimi verilecek yaşadığı o iğrenç anlar mı silinecek.. O adam ceza alsa nolur almasa nolur bu saatten sonra hani melekler çocukları korur du???o mahsum ağlarken saçın bir teli görünüyor diye seni cehenneme atan tanrı neden bunu yaşamasına izin verdi nerde o koruyucu melekler nasıl bir vicdan bu??!!! O adamı hergün assalar nolur yaksalar nolur???
Ben lisedeyken camiye namaza gidiyordum Askerden gelince kendimi sürekli dini ve yaraticiyi sorguluyor buluyordum ve korkuyordum hemen baska seyler düsünüyordum Bigün uzay ile ilgili belgesel izlerken evrenin büyük resmini görünce zincirlerimi kırdım
Başıma gelen bi olayda günlerce ağladım adaklar adadım yeminler ettim doğruyu ortaya çıkartması için yalnız bıraktı o anda hani karıncanın ayak sesini duyardı ya duymadı şimdi 7 aylık kızım var ve o zaman duymadığı için belki yıllarımı kızımdan ayrı geçireceğim. Biz kullarını daima kollayıp düşünür ya ben tanrı olsaydım herkesi mutlu ederdimki herkes mutlu olduğu için bana şükretsin beni daha çok ansın kimsenin derde düştüğünde anımsıcağı bi ilah olmak istemezdim bundan dolayı hala eminsizliklerle birlikte inanmıyorum öyle. Ama kuran okumaya dinlemeye bayılırım ama inanma söz konusu olunca bir kaç adım geriden geliyorum
İnançlı bir ailem olmasına rağmen dini ritüelleri bir mantığa oturtmaya çalışırdım, sorgulamaya başladığımda aslında imanımı güçlendirmeye çalışmıştım. Ben birçoğunuz gibi bu konuda kitaplar okuyup teknik bilgi sahibi değildim. Tamamen mantığımla hareket ettim. Aslında emindim ama argümanlarım çok sıradandı, bu yüzden okumaya başladım, artık emin olduğum kadar donanımlıyım da.
lise 1'e kadar koyu bir din savunucusuydum. din hocası inancı rasyonel zemine oturtmaya çalışan alimleri seviyordu. Birgün ibn-i haldun'dan bahsetti. O meşhur, altın harflerle yazılacak sözünü söyledi: "coğrafya, insanın kaderidir." bunu din hocası söylemeseydi belki de bu açıdan bakamayacaktım. türkiye'de müslüman bir ailede doğduğum için müslümandım. Ben seçmemiştim. İngiltere'fe doğan bir çocuk da bu yüzden katolikti. Almanya'da doğan bu yüzden protestan'dı. Dersim'de doğan bu yüzden alevi oluyordu. Bırakın dini, mezhepler bile doğulan coğrafyaya göre farklılık gösteriyordu. Hiçkimse kendisi seçmiyordu. Sonra bi ara yusuf islâm'a denk geldim. Din değiştirmişti. Kendi seçtiği bir inancı vardı. Böylece teolojik kökenlerini araştırmaya başladıkça her toplumun bir inanç geleneği, bir mitolojisi, bir yaratılış hikayesi üretip, sürdürdüğünü farkettim. Böylece insanın tanrıyı yarattığını anlıyordum. Lisede deizmi direk aşıp agnostik olmuştum. Üniversiteye ise bir ateist olarak başladım. O gün bugündür; kendimi ekosistemin merkezine değil, direkt içine dahil ediyorum. Bir köpekten daha değerli olduğumu düşünmüyor; hayvanların benim için yaratıldığı fikriyle katliamlarına destek çıkmıyor, beygirlerle şeref yarıştırmıyorum. cenneti düşünüp erekte olmuyor, cehennemi düşünüp erekte halde secdeye kapanmıyorum. Uçkur ve işkence üzerine kurulmuş bir inancı reddettiğim için gururluyum, mutluyum.
O yüzden islam taklidi bir imanı değil tahkiki bir imanı savunur. Bunun içinde ya atalariniz yanlış biliyorsa der. Sen atanın inandığı şey üzerindeysen ve arastirmiyorsan o zaman zaten yaşadığın gibi inanmaya baslarsin...
Ahzab 26-27'yi okuyunca, dedim bu ne diyor? Insanlari kalelerinden indirmisler, kimini esir etmisler, kimini de öldürmüsler. Allah da müslimlere onlarin mallarini, mülklerini ayak basmamis arazilerini kendilerine mirasci kilmis. Bunu okuyunca cok sasirdim. Ahzabi okumaya devam ettim. Ahzab 37'de tekrar takildim. Burayi tam anlamayamistim. Tefsirlere baktim. Enteresan bilgi. Bilmiyordum evlatlik konusunu. Ardindan devam ettim Ahzab'a. Ahzab 53e gelince orada yazilanlarin bana hitap olmadigini farkettim. Muhammedin evine misafirlik anlatiliyordu. Nasil gideceksin, ne zaman gideceksin, erkenden kalkacaksin.. Derken bir de Muhammedin esleriyle de evlenmen yasakmis. Benimle ne alakasi var bunun? Kuran ilahi mesaj degil miydi? Bana hitap etmesi gerekmiyor muydu? Nicin 1400 yil önce yasamis birine hitap ediyor? Bu üc Kuran cümlesi, benim herseyi sil bastan ögrenmem icin tekrar kollari sivamama neden oldu. Su bir gercek ki; müslim iken hic Kuran okumamistim. Dinden ciktiktan sonra arapca bile ögrendim
Yıldızları izlemeyi çok severdim, Gece olsun isterdim sürekli, Her gece başka bir yıldıza bakardım, artık hangi yıldıza bakıp, hangisine bakmadığımı karıştırır oldum, O yıldızlarda da yaşam var'mıydı? O yıldızlarda da başka insanlar yaşıyor muydu? Bu merakım beni Mitolojiye yöneltti, 12 burcu buldum, 12 önemli bir sayı gibi geldi bana 12 ay, ardından bir makalede 12 kutsal kabile diye bir cümle okudum (israil oğullarının ) birde baktım'ki 12 havari var (isa ve havarileri ) , karşıma bu kezde 12 imam çıktı, tevratı okumaya başladım, okudukça korktum, İncili okumaya başladım, o kadar kötü olmasada uygulanan gelenekler çok anlamsız dı (vaftiz, günah çıkarma ) kurana yöneldim, aklım durdu, anlayamadığımı söylediler, arapça öğrendim, doğru tespit yaptığımı anladım, Ben bu evrenin, hiçbir tanrı tarafından bilinçli olarak inşaa edildiğini düşünmüyorum, ben hiçbir tanrının, bukadar ahlaksızca kitaplar yazdırabileceğini düşünmüyorum, Ben bir insanın, tanrıya ve dinlere ihtiyaç duyacağını düşünmüyorum . Yarattığımız Tanrı ve din kavramlarını, akıl kullanma yöntemi ile çürüttüğüm, 9. yıl dayım .
ne zaman yitirmeye başladım değilde.. Ne zaman sorgulamaya başladım diyebilirim kendimce.. Kuranı ikinci kez okumaya başlayınca.. İlkinde büyük bi hevesle hikaye gibi okumuştum.. Ve üzüldüğüm en büyük şey cennete gidemiycek oluşumdu.
Kuranı ilk okuduğunda Zaten birşey anlamıyorsun bi hevesle başlıyorsun biZde kuran bitince dua edilir hediyeler verilirdi ilk hatmimi öle yapmıştım ama 2-3-4-5-6-7-8 maalesef ne dio bu demek için okudum aşık olduğum sureler de yok değil ama aklıma hep şu takıldı eğer bu bizler içinse orda peygamberin evine ne Zaman gidilir orda ne yapılır peygamber eşiyle nasıl konuşulur falan bahsedilmesi çok saçma açıkcası banane sonuçta peygamber yaşarken yazılmadı bu kitap yada şuanda da yaşamıyor. Birbiriyle alakasız bir çok şey var. Benim ananem 80 küsür yaşında 7 yaşından beri namaz kılmış kuran okumuş hatim etmiş bi kadın anane derdim burda ne anlatıyo ben arapmıyım ne bileyim allahın kitabı kızım bizde okuyoruz ya küfür yaZıyorsa olsun kızım allahın kitabı derdi ilkten allahın kitabı diye okutturuverildik işte
Insan dinsiz olunca karakteri degisiyor. Düsmanlik ve kin beslemiyor. Insanlara daha farkli gözle bakiyor. Bunun farkina vardim. Düsmanlarim azaldi. Allaha inanmiyor diye artik kimseye kizmadigim gibi, inaniyorlar diye de kizmiyorum. Ancak cahil insanlarin ukalaligina bazen tepki veriyorum, o kadar...
Hayatımın bir bölümünü namaz kılarak gećirdim kurani okudum ama masal gibiydi benim için. Okumuş olmak icin okudum. Sonra belgeseller ve yaradılışla ilgili konular dikkatimi çekmeye başladı. Bir gün bir poliklinikte bir doktorumla yaptığım konuşmayla (ilaç mümessiliyim bu arada) bakış açım değişti. Kuranı tekrar okudum sonra tekrar sonra tekrar... Uygulamasını indirdim telefonuma kafama takılan herşeyi sordum ama o kadar saçma şeyler yazıyordu ki sonra başka kaynaklar okumaya başladım okudukça daha da uzaklaştım. Şimdi ćok daha rahatım bilgiliyim araştırıyorum öğreniyorum ve bu grup sayesinde daha fazla aydınlanıyorum. Ben hep sevgi dolu biri oldum bana kötülük yapıldığında dahi kimseyi üzmedim hep vicdanlıydım ve anladım ki bunlar ićin benim bir dine ihtiyacım yok. Hepinizi seviyorum, sevgiyle kalın çünkü dünyayı sevgi kurtaracak.
etraftaki müslümanları gözledim, kuranı Türkçe dikkatlice okudum, bir çok felsefi kitap inceledim ve sizlerin cesur yorumlarıyla yoğrulup karar verdim..
Çocukken üvey babam bana zulm etmeye başladığında nerdeydi allah çok yalvarmıştım ozamanlar çocuk kalbimle allah varsa bile benim değil onun allahıydı ve çok zalimdi
Allah yok bu benim görüşüm çünkü kuranı da okudum aklim erince allah gönderdigi peygamberin uçkuruyla ugrasacagina aç ve zulum gören çocuklara yardim etseydi
facebooktaki katildigim ilk gruptu. Cocuklugumdan beri bana anlatilan sevgi dolu, durust, merhametli, ustun insan muhammed icin ateistler (bana gore kafirler ) neler soyluyorlardi oyle? Pedofili, yalanci, kafa kesen bir cani vs. İlk anlarda dehsete dustum ama hic kimseye yorum yapmadim. Bir kac gun sessizce yorum okudum. Sonra kafama takilanlari sormaya basladim. En cok bilgili ve akici konusmasiyla dikkatimi ceken Kuzey Akten di (selamlar efenim ) Kuran oku dedi, evrimle ilgili kolay anlatimlar var nette, OKU! İlk merak ettigim muhammeddi.. Cunku kalbimdeki yeri ne guzel di onun oyle hah Ahzab ayetlerinden basladim. Ahzab 37 de okuduguma inanamadim. Heleki "o icinde gizledigin şeyi" ifadesi. Dusunebiliyormusunuz? O gul yuzlu nurla yikanmis kalpli muhammed hem hala kizi hem gelini olan genc bir kadina karsi, allahin da bildigi icinde birseyler sakliyordu. Sonra kocasindan bosaninca koynuna aliyordu. Gozumden yaslar bosaldi nefesim kesildi... Sonra ki gunler deli gibi herkese sorular sormaya basladim. Kucuk kizla evlilige izin varmi islam da. Talak 4 ... Henuz adet gormemis.. HENUZ HENUZ HENUZ.. Diye yankilandi resmen kulaklarimda...Henuz adet gormemisken 12 yasindaydim, okulumun yakininda surekli sarikli salvarli amcalarin girip ciktigi kurs gibi bi yer vardi. O amcalar biz kizkiza oradan gecerken salvarlarinin onunu oksarlar pis pis gulerlerdi... Biz cocuktuk HENUZ adet gormemistik ama muslumanlara gore demekki sehvetlerini costuran kadindik. Ayetde oyle diyordu zaten... Cok agladim hayatimda ilk defa duyuyordum bu ayetleri.. Sonra arkasi geldi.. Cariyeler, koleler... Hic koleyle efendi bir olurmuymus diyordu allahh.. Neyse 2 yil oldu iste.. İlk once kuran degistirilmis dedim deist oldum sonra kendi sozunu koruyamiyan yaratici olurmuymus dedim agnostik oldum.. Burasi guzel. Tum canlilari seven tum canlilari seviyorum. Kuzey bana karsi sabirli oldugun icin tesekkur ederim
Turan dursun, ilhan arsel, server tanilli okudukça zaten kendimi bildim bileli tanrıya veya dinlere karşı güçlü duygularım yoktu ayrıca okuduğum lisede son derece dindar ve bağnaz yoz öğretmenler vardı onlar islam dininden soğuttu ve. Ayrıca islamın kadına bakışı kendimi müslüman hissetmemi imkansız kıldı
İçten hikayelerini anlatan herkese teşekkür ederim. Görüyorsunuz çoğumuzun hikayeleri özünde aynı. Ya başımıza gerçekten kötü bişey geldi ya da araştırıp kendi gözümüzle gördük. Sorgulamanın vermiş olduğu benzersiz hazzı hiçbir şeye değişmem. Tekrar teşekkürler
Tanrı yı hiç kimsenin deneyimleyemediğini, görmediğini farkettim, tanrı insan cehaletinin yarattığı korkunun adıydı. Bir yaratıcının olduğunu evrene bakarak, kendimce gözlemleyerek, mümkün olan bütün soruları kendime ve evrene sorarak sadece bir teori geliştirebildim, var ama, ne ?
Oruç tutmayanların dövüldüğü ve hatta öldürüldüğü (1 olay) bir şehirde geçti çocukluğum.. 'muhafazadan' nasıl 'kâr' ediyoruz anlayın artık.. Erken çocukluk yılları, kafamı kurcalayan ilk sorunsal; bir yanda Adem ve Havva.. Diğer yanda - halk söylemiyle - maymundan gelme meselesi.. Bu ne yaman çelişkiydi böyle? Biraz daha büyüyüp, öğrendikçe, daha sert sorular takılıyor kafama: Müminlerin annesi 'Aişe'nin, o devenin üzerinde ne işi vardı? Hem de karşısında 'Ali' var.. Olacak iş miydi? Bir de, neden anlamadığım arap dilinde ibadet ediyordum? Tanrı Türkçe bilmiyor muydu haşa? Yanlış anlamayın, inanır çizgimden ödün vermiyorum bu arada.. İbadetler falan herşey tamam.. Takribi 30'uma kadar gelen bu süreçte sorgulamalarım da artarak devam ediyor.. Bu yıllarda kendimi 'protestan müslüman' olarak tanımlıyorum çevreme karşı.. Varoluş sancılarım daha da artınca somut islamdan soyut islama yöneliyorum.. grupta bir abimiz vardı, ismini hatırlayamıyorum şu an, teorik fizikçi.. Ben de onun gibi 'teorik islamcı' olma yolunda ilerliyorum.. 7 yıl devam eden bu süreçte her yıl biraz daha çöküyorum.. Hayyam'ın ne 'gördüğünün' peşine düşüyorum.. Hadis kültürünü sorguluyorum.. Taberi tarihine bakıyorum.. Liste uzayıp gidiyor böyle.. Nihai olarak, hâlâ toz kondurmadığım ve de ilginçtir Türkçesini tam olarak hâlâ okumadığım, Kuran'a yöneliyorum.. Ağustos 2016.. Notlar alarak, analiz ederek başlıyorum okumaya.. Tabi beklentilerim çok yüksek.. Yüksek perdeden, ilahi bir dil ve içerik bekliyorum.. Okudukça renk tonum açılmaya başlıyor tabi.. Önce, üslup için kendimi kandırmaya çalışıyorum: 'yahu tamam, bizim kahveci recep abi gibi konuşmuş ama.. Kulları ile samimi, açık bir iletişim kurmak için yapmıştır canım..' gibi. Sureler arasında ilerledikçe dehşetim daha da artıyor.. 'esas' nedeniyle, manevi anlamda 'anaflaktik şoka' giriyorum resmen.. İşkence, vahşet, ensest, kölelik, vaha çadırlarından öteye gecemeyen hayaller.. Hepimizin bildiği şeyler işte.. Film burada koptu.. Uçurumdan aşağı düşerken, üzerinde 'Turan Dursun' yazan bir dala tutundum.. Daha öncesinde benim için sadece genel kültür bilgisi olan o aydın insan.. 'Din Bu' serisi ile başlayıp farklı kaynaklardan da devam ettiğim okumalarım da gördüm ki; yıllardır bildiğim, ama kendime bile itiraf edemediğim gerçekler gözümün önünde duruyor.. Ağladım dostlarım.. Kandırılma hissi, boşluk duygusu, 'şimdi ne olacak' soruları.. Birkaç ay sürdü toparlanmam.. Üzerimdeki o yük kalktı ve öyle rahatımki.. Şimdi mi ne düşünüyorum? Ne varlığı ne de yokluğu umurumda değil.. Asıl olan 'insanlıkmış'..o, önce bi insan olmayı öğrensin de.. Tanrılık kısmını sonra konuşuruz.. Lafı uzattım, kusura bakmayın.. Ne demişler; Aşk ağlatır, dert söyletir..
Yukarda da yazdigim gibi. Kuran okurken sicim sicim dokulen gozyaslarimi gorseler ne mumin kadin, ne allaha yakinlasmis bir kul derlerdi.. Oysa ki ondan fersah fersah uzaklasiyordum okudukca.. Belirttiginiz gibi, yillarca kandirilmis olmak, korkutulmus olmak, bilgiden yoksun caresiz birakilmak, biatci şukurcu yetistirilip, kendine guvensiz bir birey haline getirilmis olmak. Tabiri caizse, çok koydu be
Alper Sernades çok güzel anlatmışşınız benzer süreçleri yaşadık fakat başka bir soru beliriyor beynimde peki bu kadar çok insanı bir kısmı da zeki olan nasıl bunca yıl inandırabiliyor bu ilkel metin
53 yaşındayım İlkokul 4 yada 5.sınıfa gidiyordum şuanda hayatta olmayan çok sevgili Ebem(Babaannem) bana üzüm yerken, üzüm tanelerini yere düşürmeden yememi tembih ederdi, bende ona neden ebe diye sorardım, oda bana Peygamber efendimiz alnındaki teri silip yere atmış o terde üzüm olmuş derdi, bende ona ebe! Peygamber efendimiz doğmadan önce üzüm yokmuydu derdim? Oda bana tövbe de günaha girme derdi. Dinle ilgili sorgulamalarım küçük yaşda köyde yaşarken başladı.
İmam htp mezunuyum.. O zamanlar başladım dini sorgulamaya (neden başladın derseniz sayfalar sürer anlatmam).. Sadece kuran olmadığını anladım, okuyabildigince diğer kutsal denilen kitapları da okudum. O zaman internet falan yok, bildiğimiz kütüphane.. Hepsini karşılaştırdim.. Bunların bir yaratıcıya ait olmadığını anladım. Ama hala bir yaratıcı olduğu fikrine inanıyordum.. Sonra madem bir yaratıcıya inanıyorum diyerek onu sorgulamaya başladım.. Önce neden islamda allah deniyor onu öğrenmem gerektiğine inandim.. Sonra bir baktım bir sürü tanrı var.. Arap tanrısı, zeus, poseidon vs vs.. Sonra tanrınin bir hipotez olduğuna kanaat getirdim ve başladım metafizik okumaya.. Okudukça benim için tanrı da cin de Superman de birer hayal kahramanı olmaktan öteye geçemediler.. Önce ateist olduğumu anlamadım ama sonra ateizmin bir sebep değil sonuç olduğunu anladım..
bu konu inancını kaybeden insanların hikayelerini anlatması için açıldı. Bu yüzden yorumlarda temizlik yapıldı. Çok istiyorsanız neden inanıyorsunuz? Hikayeniz nedir? Diye post açalım
Matematik ve fizik delisi bir lise talebesi "Kainatın sırlarını" çözmeye çalışırken, "Kainatın sırlarını" içerdiğini inandığı bir kitabın Türkçesi ilk defa eline geçerse, ne yapar? Deli gibi sevinir. İlk 20-30 sayfasını okurken hayal kırıklığına uğrar, bu kadar mantıksızlığı kim, nasıl toparlamış gibi bir düşünce aklından geçer ve kitabı bir köşeye fırlatır. "Galu bela" gibi uzun bir süre öncesi olduğu için "ateist" kelimesi henüz bilinmiyor. Bir köyün hacı-hoca sülalesinin bireyi olan bu şahıs artık "gavur" olmuştur. Sülale ile bir kaç sene sıkıntı yaşar. Konu kapanmıştır. Ta ki birisinden "Doğacak çocuğun oğlan olursa, kirvesi kim olacak?" sorunu duyduğunda, irkilerek "Oğlum sünnet olmayacak ki!" cevabını verinceye dek. Konu yine açılır. Sünnet nedir, neden sünnet edilir vs. Gibi araştırmalar başlar. O zamanlar internet vs. De yok... Meğer ben ateist olmuşum ama haberim yok.
AHZAB 37 Yİ DÜN İNCELEDİM, PEYGAMBERİN EVİ TEK ODALI VE KAPISI CAMİYE AÇILAN BİR EVDİ, O ZAMAN HERKES GİRİP ÇIKIYOR VE BU İNSANLAR BEDEVİ PALDIR KÜLDÜR EVE GİRİYORLAR ORADA HEM ONLARA HEM BİZİM TOPLUMUMUZA MİSAFİRLİĞE GİDERKEN DİKKAT EDİN DİYE UYARIYOR
PEYGAMBERİN EŞLERİ Bİ ARA GELEN GANİMETLERDEN FAYDALANMAK İSTEMİŞLER HER ŞEYİ PEYGAMBER DAĞITIYOR VE ONLARA SORUYOR ALLAH, SİZ ALLAHI VE PEYGAMBERİMİ TERCİH EDİYORSUNUZ YOKSA DÜNYA NİMETLERİNİ Mİ DİYE VE HEPSİ DİYOR Kİ ALLAH VE RESULUNU TERCİH EDİYORUZ, O ZAMAN ALLAH DA ONLARI ÖDÜLLENDİRİYOR DAHA SONRA BAŞKA BİRİ GİDİP BEN PEYGAMBER EŞİYLE EVLENMEK İSTİYORUM DEMESİN DİYE
PEYGAMBER BANA GÖRE SİZİN BENİM GİBİ BİR İNSAN, ÖYLE ADAMLARIN RÜYASINA GİRİP DE DÜNYAYI YÖNETEMEZ, YOKSA HZ AİŞE İLE HZ ALİ RASINDAKİ SAVAŞTA ON BİN KİŞİ ÖLMEZ PEYGAMBER ONLARIN RÜYASINA GİRER HER ŞEY DÜZELİRDİ
Liseyi dini bir okulda okudum. Liseyi bitirdigimde beş vakit namaz kiliyordum ve islamin tum gereklerini yapmaya çalişan biriydim. Universite birinci sinifta arkadas cevremin yuzde doksani dindardi. Kendimce musluman olmanin en dogru yol oldugunu, diger insanlarin neden musluman olmadığını şaşkınlınlıkla karşılıyordum ve onlara islami anlatmaya çalişiyordum konu açildiginda. ikinci sinifin sonuna dogru namaz kilmayi üşendigim icin biraktim, dinin diger gereklerini de ayni sekilde. Ama hala islamin dogru oldugunu dusunuyordum. Universiteyi namaz kilmayan oruc tutmayan cok az cumaya giden biri olarak bitirdim. Askerlikte dahi islama dair dusuncelerim degismedi. Evlenip iş hayatina başladigimda aslinda eskiden beri kafami kurcalayan sorulari sorgulamaya incelemeye basladim. (Ornegin neden zenginlik fakirlik vardir, neden sadece ortadoguya peygamber gonderildigi, imtihansa herkesin ayni sartlarda imtihan olmasi gerektigi, islamin degisik uygulamalari- recimle ceza gibi- ve onlarin dogru olup olmadigi) Bu sorulari kendime sormaya ve bunlarin kuranda ve saglam kabul edilen hadislerde- buhari ve muslim- cevaplarini aramaya basladim. iki sene bu konulara kafa yordum. Sonuc acinasi bir durumdu. Ben ve butun muslumanlar noel baba hikayesi ile yetistirilen cocuktan farkimiz yok. Bu gercek bir ara bosluga dusmeme neden oldu. Hayat anlamsizlasmis gibiydi. Ama baba olduktan sonra hayatin hic de anlamsiz olmadigini anladim. Hayat felsefemi belirledim: ailemi iyi gecindirmek ve bilime onem vermek, herseyi sorgulamak ve boylece gerceklere ulasmak...
Faişelerin ve keşleri tek dürüst olduğunu anladığım zaman
Kurani merak ettim... Okudum... Cok erkeksi geldi... Sonra baska kitaplar okudum... Ha bizim zamanimizda solculuk havali biseydi... Cok kişinin etkisinde de kaldim...
ben başlayayım
6 yaşımda Türkiye'nin ilk yumurtalık kanserini geçirdim. Kemoterapiydi, ameliyattı falan derken doktorlarım* sayesinde ölmedim. Ama ben de o aralar minik bir ışık yandı. Sürekli etrafımda 'eden bulur!' sözünü işitiyordum. Sonra düşündüm. Ben ne yaptım ki karşılığında bunu yaşadım? Çocuktum sonuçta ne yapabilirdim ki? Sonra ' bunlar hep sınav' cümlesini işittim. Sonra diğer bir ışık yandı. Bu benim sınavım değilse kimin sınavı? Ailemin sınavıysa neden ben seçildim? Neden 6 yaşındaki bir çocuk kurban seçilir? Tabi o zamanlar allah derdim. Allah annemi bu kadar perişan edecek kadar zalim mi? Beni ameliyata hazırlarken ki yüzü, gözü dün gibi aklımdadır. Sonra kızdım. Olmamalı dedim. İsyan ettim. Orta okul zamanlarım hep isyanla düşünmeyle geçti. Liseye geçince kuran okumaya başladım. Sonra olanlar oldu zaten. Her yıl bir daha okudum. Not ala ala. Ders çalışır gibi okudum. Üni zamanımda kuranı 5 defa okumuş oldum. Arada sırada açar yine okurum. Okudukça kafamdaki ışıklar daha çok yandı. Kuran okumasaydım belki hala müslümanım diyebilirdim. Lisenin ortasında deist, üni de komple ateist oldum. Çünkü ben tanrı olsaydım küçük bir çocuğun kansere yakalanamsına, tecavüze uğramasına, öldürülmesine asla izin vermezdim. Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır derler hala ama allahın haksızlık yaptığını söyleme cesaretini kimse göstermez. Kıyamet gibi kitap okudum. Okudukça ne kadar bilmediğimi* farkettim. İhtiyacım olan tek şeyin vicdan ve empati olduğuna kanaat getirdim. Ve mahkememin başına vicdanımı yerleştirdim. Çünkü aklını kaybetsen bile vicdanını kaybetmezsin.
Ankebut 49. Hayır, o kuran, kendilerine ilim verilenlerin kalplerindeki apaçık âyetlerdir. Vicdan ve empati en iyi yoldur Tebrik ederim.
Geçmiş olsun kardeşim
teşekkür ederim önder bey
Bize dini yanlış öğrettiler mustafa İslamoğlu ve Mehmet okuyan ı deneyin dinleyin okuyun farkı göreceksiniz
Abdullah Emlikoğlu, Allah derdini kendisi anlatamamis da onun aslinda ne demek istedgini aciklayan birilerine mi muhtac olmus?
Şu küçük Kız çocuğu varya 3 buçuk yaşında komşusu tarafından tecavüze uğradı hani sonra da öldürüldü.. Yarı çıplak resmi çekilmişti toprağın içinde o gun bende değişti birşeyler koptu
.. İlla benim başıma gelmesine gerek yoktu madem sen özene bezene yarattığın bebeğe bunu yaşamasını kader diye yazmışsın sana ne saygım olabilir ki... Tanrı bu mu devamlı sınav devamlı korku!!!!
O olaydan sonra günlerce uyku uyuyamadım aynı yaşta bakmalara doyamadığım ne kadar yaramazlık yaparsa yapsın dokunmaya kıyamadığım yegenim var. .
İnanırım
Kader kavramı bize hristiyanlık ve vahhabilerden girmiş bir kavram, o kızın öldürülmesi o kızın neden kaderi olsun ki onu öldürenin sorumluluğu var ve cezasını bulacak,
Peki onu öldüren cezasını bulunca nolcak
Yada bulsa nolcak o bebeğin hayatı gerimi verilecek yaşadığı o iğrenç anlar mı silinecek.. O adam ceza alsa nolur almasa nolur bu saatten sonra hani melekler çocukları korur du???o mahsum ağlarken saçın bir teli görünüyor diye seni cehenneme atan tanrı neden bunu yaşamasına izin verdi nerde o koruyucu melekler nasıl bir vicdan bu??!!! O adamı hergün assalar nolur yaksalar nolur???
erdoğan geldiğinden beri artık midem kaldırmıyor şu inanclı insanları... Allah inancı farklı tabıkı ama bunlar yozlaşmış yobazlar...
konumuz bu değil. Lütfen konu dışına çıkmayalım.
Halla halla nasıl konumuz bu değil din ile sormadın mı bende fikrimi. Söyledim her insan gibi
Ahahahahaha öyle diyorsanız öyle olsun Hüseyin bey
Ben lisedeyken camiye namaza gidiyordum
Askerden gelince kendimi sürekli dini ve yaraticiyi sorguluyor buluyordum ve korkuyordum hemen baska seyler düsünüyordum
Bigün uzay ile ilgili belgesel izlerken evrenin büyük resmini görünce zincirlerimi kırdım
11-12 yaşında idim. Çok zorda kaldığım bir zamanda tanrının ilgi alanının yetim çocuklara yardım etmek olmadığını anladığımda.
AKP den sonra
Başıma gelen bi olayda günlerce ağladım adaklar adadım yeminler ettim doğruyu ortaya çıkartması için yalnız bıraktı o anda hani karıncanın ayak sesini duyardı ya duymadı şimdi 7 aylık kızım var ve o zaman duymadığı için belki yıllarımı kızımdan ayrı geçireceğim. Biz kullarını daima kollayıp düşünür ya ben tanrı olsaydım herkesi mutlu ederdimki herkes mutlu olduğu için bana şükretsin beni daha çok ansın kimsenin derde düştüğünde anımsıcağı bi ilah olmak istemezdim bundan dolayı hala eminsizliklerle birlikte inanmıyorum öyle. Ama kuran okumaya dinlemeye bayılırım ama inanma söz konusu olunca bir kaç adım geriden geliyorum
Guzel bir paykasim
İnançlı bir ailem olmasına rağmen dini ritüelleri bir mantığa oturtmaya çalışırdım, sorgulamaya başladığımda aslında imanımı güçlendirmeye çalışmıştım. Ben birçoğunuz gibi bu konuda kitaplar okuyup teknik bilgi sahibi değildim. Tamamen mantığımla hareket ettim. Aslında emindim ama argümanlarım çok sıradandı, bu yüzden okumaya başladım, artık emin olduğum kadar donanımlıyım da.
İmam hatibe gidince hayatımdan 1 yıl çaldılar
Ben 4 yil okudum
Nasıl katlandin bro
lise 1'e kadar koyu bir din savunucusuydum. din hocası inancı rasyonel zemine oturtmaya çalışan alimleri seviyordu. Birgün ibn-i haldun'dan bahsetti. O meşhur, altın harflerle yazılacak sözünü söyledi: "coğrafya, insanın kaderidir." bunu din hocası söylemeseydi belki de bu açıdan bakamayacaktım. türkiye'de müslüman bir ailede doğduğum için müslümandım. Ben seçmemiştim. İngiltere'fe doğan bir çocuk da bu yüzden katolikti. Almanya'da doğan bu yüzden protestan'dı. Dersim'de doğan bu yüzden alevi oluyordu. Bırakın dini, mezhepler bile doğulan coğrafyaya göre farklılık gösteriyordu. Hiçkimse kendisi seçmiyordu. Sonra bi ara yusuf islâm'a denk geldim. Din değiştirmişti. Kendi seçtiği bir inancı vardı. Böylece teolojik kökenlerini araştırmaya başladıkça her toplumun bir inanç geleneği, bir mitolojisi, bir yaratılış hikayesi üretip, sürdürdüğünü farkettim. Böylece insanın tanrıyı yarattığını anlıyordum. Lisede deizmi direk aşıp agnostik olmuştum. Üniversiteye ise bir ateist olarak başladım. O gün bugündür; kendimi ekosistemin merkezine değil, direkt içine dahil ediyorum. Bir köpekten daha değerli olduğumu düşünmüyor; hayvanların benim için yaratıldığı fikriyle katliamlarına destek çıkmıyor, beygirlerle şeref yarıştırmıyorum. cenneti düşünüp erekte olmuyor, cehennemi düşünüp erekte halde secdeye kapanmıyorum. Uçkur ve işkence üzerine kurulmuş bir inancı reddettiğim için gururluyum, mutluyum.
Aslında aynı yoldan geçmişiz, fakat ne güzel anlatmışsın...
"Coğrafya insanın kaderidir." benim de en sevdiğim sözlerdendir
O yüzden islam taklidi bir imanı değil tahkiki bir imanı savunur. Bunun içinde ya atalariniz yanlış biliyorsa der. Sen atanın inandığı şey üzerindeysen ve arastirmiyorsan o zaman zaten yaşadığın gibi inanmaya baslarsin...
rte yi tanidiktan sonra
Ahzab 26-27'yi okuyunca, dedim bu ne diyor? Insanlari kalelerinden indirmisler, kimini esir etmisler, kimini de öldürmüsler. Allah da müslimlere onlarin mallarini, mülklerini ayak basmamis arazilerini kendilerine mirasci kilmis. Bunu okuyunca cok sasirdim. Ahzabi okumaya devam ettim. Ahzab 37'de tekrar takildim. Burayi tam anlamayamistim. Tefsirlere baktim. Enteresan bilgi. Bilmiyordum evlatlik konusunu. Ardindan devam ettim Ahzab'a. Ahzab 53e gelince orada yazilanlarin bana hitap olmadigini farkettim. Muhammedin evine misafirlik anlatiliyordu. Nasil gideceksin, ne zaman gideceksin, erkenden kalkacaksin.. Derken bir de Muhammedin esleriyle de evlenmen yasakmis. Benimle ne alakasi var bunun? Kuran ilahi mesaj degil miydi? Bana hitap etmesi gerekmiyor muydu? Nicin 1400 yil önce yasamis birine hitap ediyor? Bu üc Kuran cümlesi, benim herseyi sil bastan ögrenmem icin tekrar kollari sivamama neden oldu. Su bir gercek ki; müslim iken hic Kuran okumamistim. Dinden ciktiktan sonra arapca bile ögrendim
Yıldızları izlemeyi çok severdim, Gece olsun isterdim sürekli, Her gece başka bir yıldıza bakardım, artık hangi yıldıza bakıp, hangisine bakmadığımı karıştırır oldum, O yıldızlarda da yaşam var'mıydı? O yıldızlarda da başka insanlar yaşıyor muydu? Bu merakım beni Mitolojiye yöneltti, 12 burcu buldum, 12 önemli bir sayı gibi geldi bana 12 ay, ardından bir makalede 12 kutsal kabile diye bir cümle okudum (israil oğullarının ) birde baktım'ki 12 havari var (isa ve havarileri ) , karşıma bu kezde 12 imam çıktı, tevratı okumaya başladım, okudukça korktum, İncili okumaya başladım, o kadar kötü olmasada uygulanan gelenekler çok anlamsız dı (vaftiz, günah çıkarma ) kurana yöneldim, aklım durdu, anlayamadığımı söylediler, arapça öğrendim, doğru tespit yaptığımı anladım, Ben bu evrenin, hiçbir tanrı tarafından bilinçli olarak inşaa edildiğini düşünmüyorum, ben hiçbir tanrının, bukadar ahlaksızca kitaplar yazdırabileceğini düşünmüyorum, Ben bir insanın, tanrıya ve dinlere ihtiyaç duyacağını düşünmüyorum .
Yarattığımız Tanrı ve din kavramlarını, akıl kullanma yöntemi ile çürüttüğüm, 9. yıl dayım .
ne zaman yitirmeye başladım değilde.. Ne zaman sorgulamaya başladım diyebilirim kendimce.. Kuranı ikinci kez okumaya başlayınca.. İlkinde büyük bi hevesle hikaye gibi okumuştum.. Ve üzüldüğüm en büyük şey cennete gidemiycek oluşumdu.
Kuranı ilk okuduğunda Zaten birşey anlamıyorsun bi hevesle başlıyorsun biZde kuran bitince dua edilir hediyeler verilirdi ilk hatmimi öle yapmıştım ama 2-3-4-5-6-7-8 maalesef ne dio bu demek için okudum aşık olduğum sureler de yok değil ama aklıma hep şu takıldı eğer bu bizler içinse orda peygamberin evine ne Zaman gidilir orda ne yapılır peygamber eşiyle nasıl konuşulur falan bahsedilmesi çok saçma açıkcası banane sonuçta peygamber yaşarken yazılmadı bu kitap yada şuanda da yaşamıyor. Birbiriyle alakasız bir çok şey var. Benim ananem 80 küsür yaşında 7 yaşından beri namaz kılmış kuran okumuş hatim etmiş bi kadın anane derdim burda ne anlatıyo ben arapmıyım ne bileyim allahın kitabı kızım bizde okuyoruz ya küfür yaZıyorsa olsun kızım allahın kitabı derdi ilkten allahın kitabı diye okutturuverildik işte
Babaannem namazdan sonra uzun uzun elif bey tey sey cim hal hıl diye sayar amin derdi
Eskiler ne dediklerini bilmeden okuyorlar ne yazıki mealini söyleyincede kabul etmiyorlar
Arapça değil Türkçe'sini okumamdan bahsetmiştim.
Insan dinsiz olunca karakteri degisiyor. Düsmanlik ve kin beslemiyor. Insanlara daha farkli gözle bakiyor. Bunun farkina vardim. Düsmanlarim azaldi. Allaha inanmiyor diye artik kimseye kizmadigim gibi, inaniyorlar diye de kizmiyorum. Ancak cahil insanlarin ukalaligina bazen tepki veriyorum, o kadar...
Olmadığını fark edince...
Ille bi gizem bi romantizm puuf Merakla bekliyorum uzzuun bi yaziyla
Hayatımın bir bölümünü namaz kılarak gećirdim kurani okudum ama masal gibiydi benim için. Okumuş olmak icin okudum. Sonra belgeseller ve yaradılışla ilgili konular dikkatimi çekmeye başladı. Bir gün bir poliklinikte bir doktorumla yaptığım konuşmayla (ilaç mümessiliyim bu arada) bakış açım değişti. Kuranı tekrar okudum sonra tekrar sonra tekrar... Uygulamasını indirdim telefonuma kafama takılan herşeyi sordum ama o kadar saçma şeyler yazıyordu ki sonra başka kaynaklar okumaya başladım okudukça daha da uzaklaştım. Şimdi ćok daha rahatım bilgiliyim araştırıyorum öğreniyorum ve bu grup sayesinde daha fazla aydınlanıyorum. Ben hep sevgi dolu biri oldum bana kötülük yapıldığında dahi kimseyi üzmedim hep vicdanlıydım ve anladım ki bunlar ićin benim bir dine ihtiyacım yok. Hepinizi seviyorum, sevgiyle kalın çünkü dünyayı sevgi kurtaracak.
%100 katılıyorum Tebrikler ve teşekkürler
camilerin tepesine paratöner takıldığını gördüğümde
etraftaki müslümanları gözledim, kuranı Türkçe dikkatlice okudum, bir çok felsefi kitap inceledim ve sizlerin cesur yorumlarıyla yoğrulup karar verdim..
Çocukken üvey babam bana zulm etmeye başladığında nerdeydi allah çok yalvarmıştım ozamanlar çocuk kalbimle allah varsa bile benim değil onun allahıydı ve çok zalimdi
Kalbim sızladı, çok derinden sızladı...
off
Malesef bunlar gerçekler ve hala bu durumun psikolojisi ni taşıyorum gürültü ve bağırmaya karşı aşırı tepkiliyim
Çok haklısın ne denilebilir ki buna..
Allah yok bu benim görüşüm çünkü kuranı da okudum aklim erince allah gönderdigi peygamberin uçkuruyla ugrasacagina aç ve zulum gören çocuklara yardim etseydi
facebooktaki katildigim ilk gruptu. Cocuklugumdan beri bana anlatilan sevgi dolu, durust, merhametli, ustun insan muhammed icin ateistler (bana gore kafirler ) neler soyluyorlardi oyle? Pedofili, yalanci, kafa kesen bir cani vs. İlk anlarda dehsete dustum ama hic kimseye yorum yapmadim. Bir kac gun sessizce yorum okudum. Sonra kafama takilanlari sormaya basladim. En cok bilgili ve akici konusmasiyla dikkatimi ceken Kuzey Akten di (selamlar efenim ) Kuran oku dedi, evrimle ilgili kolay anlatimlar var nette, OKU! İlk merak ettigim muhammeddi.. Cunku kalbimdeki yeri ne guzel di onun oyle hah Ahzab ayetlerinden basladim. Ahzab 37 de okuduguma inanamadim. Heleki "o icinde gizledigin şeyi" ifadesi. Dusunebiliyormusunuz? O gul yuzlu nurla yikanmis kalpli muhammed hem hala kizi hem gelini olan genc bir kadina karsi, allahin da bildigi icinde birseyler sakliyordu. Sonra kocasindan bosaninca koynuna aliyordu. Gozumden yaslar bosaldi nefesim kesildi... Sonra ki gunler deli gibi herkese sorular sormaya basladim. Kucuk kizla evlilige izin varmi islam da. Talak 4 ... Henuz adet gormemis.. HENUZ HENUZ HENUZ.. Diye yankilandi resmen kulaklarimda...Henuz adet gormemisken 12 yasindaydim, okulumun yakininda surekli sarikli salvarli amcalarin girip ciktigi kurs gibi bi yer vardi. O amcalar biz kizkiza oradan gecerken salvarlarinin onunu oksarlar pis pis gulerlerdi... Biz cocuktuk HENUZ adet gormemistik ama muslumanlara gore demekki sehvetlerini costuran kadindik. Ayetde oyle diyordu zaten... Cok agladim hayatimda ilk defa duyuyordum bu ayetleri.. Sonra arkasi geldi.. Cariyeler, koleler... Hic koleyle efendi bir olurmuymus diyordu allahh.. Neyse 2 yil oldu iste.. İlk once kuran degistirilmis dedim deist oldum sonra kendi sozunu koruyamiyan yaratici olurmuymus dedim agnostik oldum.. Burasi guzel. Tum canlilari seven tum canlilari seviyorum. Kuzey bana karsi sabirli oldugun icin tesekkur ederim
Ne üzücü bir hikaye Bu arkadasım yaa
Kuzey Akten yatacak yerin yok senin
Hem de nasil
mustafa senin de katkilarin az degil hani. Hakkini yiyemem
Öteki tarafta inkar ederim. Tanimiyorum bu bayani melek bey diycemm
Turan dursun, ilhan arsel, server tanilli okudukça zaten kendimi bildim bileli tanrıya veya dinlere karşı güçlü duygularım yoktu ayrıca okuduğum lisede son derece dindar ve bağnaz yoz öğretmenler vardı onlar islam dininden soğuttu ve. Ayrıca islamın kadına bakışı kendimi müslüman hissetmemi imkansız kıldı
Kuranı anladığım dilde okuduktan sonra sorgulamaya ve uyanmaya başladım.
rte dini sorgulamama sebeb olmuştur kendisine tek teşekkür edeceğim konu budur sayesinde ateist oldum allah razı olsun
İçten hikayelerini anlatan herkese teşekkür ederim. Görüyorsunuz çoğumuzun hikayeleri özünde aynı. Ya başımıza gerçekten kötü bişey geldi ya da araştırıp kendi gözümüzle gördük. Sorgulamanın vermiş olduğu benzersiz hazzı hiçbir şeye değişmem. Tekrar teşekkürler
Tanrı yı hiç kimsenin deneyimleyemediğini, görmediğini farkettim, tanrı insan cehaletinin yarattığı korkunun adıydı. Bir yaratıcının olduğunu evrene bakarak, kendimce gözlemleyerek, mümkün olan bütün soruları kendime ve evrene sorarak sadece bir teori geliştirebildim, var ama, ne ?
Oruç tutmayanların dövüldüğü ve hatta öldürüldüğü (1 olay) bir şehirde geçti çocukluğum.. 'muhafazadan' nasıl 'kâr' ediyoruz anlayın artık.. Erken çocukluk yılları, kafamı kurcalayan ilk sorunsal; bir yanda Adem ve Havva.. Diğer yanda - halk söylemiyle - maymundan gelme meselesi.. Bu ne yaman çelişkiydi böyle? Biraz daha büyüyüp, öğrendikçe, daha sert sorular takılıyor kafama: Müminlerin annesi 'Aişe'nin, o devenin üzerinde ne işi vardı? Hem de karşısında 'Ali' var.. Olacak iş miydi? Bir de, neden anlamadığım arap dilinde ibadet ediyordum? Tanrı Türkçe bilmiyor muydu haşa? Yanlış anlamayın, inanır çizgimden ödün vermiyorum bu arada.. İbadetler falan herşey tamam.. Takribi 30'uma kadar gelen bu süreçte sorgulamalarım da artarak devam ediyor.. Bu yıllarda kendimi 'protestan müslüman' olarak tanımlıyorum çevreme karşı.. Varoluş sancılarım daha da artınca somut islamdan soyut islama yöneliyorum.. grupta bir abimiz vardı, ismini hatırlayamıyorum şu an, teorik fizikçi.. Ben de onun gibi 'teorik islamcı' olma yolunda ilerliyorum.. 7 yıl devam eden bu süreçte her yıl biraz daha çöküyorum.. Hayyam'ın ne 'gördüğünün' peşine düşüyorum.. Hadis kültürünü sorguluyorum.. Taberi tarihine bakıyorum.. Liste uzayıp gidiyor böyle.. Nihai olarak, hâlâ toz kondurmadığım ve de ilginçtir Türkçesini tam olarak hâlâ okumadığım, Kuran'a yöneliyorum.. Ağustos 2016.. Notlar alarak, analiz ederek başlıyorum okumaya.. Tabi beklentilerim çok yüksek.. Yüksek perdeden, ilahi bir dil ve içerik bekliyorum.. Okudukça renk tonum açılmaya başlıyor tabi.. Önce, üslup için kendimi kandırmaya çalışıyorum: 'yahu tamam, bizim kahveci recep abi gibi konuşmuş ama.. Kulları ile samimi, açık bir iletişim kurmak için yapmıştır canım..' gibi. Sureler arasında ilerledikçe dehşetim daha da artıyor.. 'esas' nedeniyle, manevi anlamda 'anaflaktik şoka' giriyorum resmen.. İşkence, vahşet, ensest, kölelik, vaha çadırlarından öteye gecemeyen hayaller.. Hepimizin bildiği şeyler işte.. Film burada koptu.. Uçurumdan aşağı düşerken, üzerinde 'Turan Dursun' yazan bir dala tutundum.. Daha öncesinde benim için sadece genel kültür bilgisi olan o aydın insan.. 'Din Bu' serisi ile başlayıp farklı kaynaklardan da devam ettiğim okumalarım da gördüm ki; yıllardır bildiğim, ama kendime bile itiraf edemediğim gerçekler gözümün önünde duruyor.. Ağladım dostlarım.. Kandırılma hissi, boşluk duygusu, 'şimdi ne olacak' soruları.. Birkaç ay sürdü toparlanmam.. Üzerimdeki o yük kalktı ve öyle rahatımki.. Şimdi mi ne düşünüyorum? Ne varlığı ne de yokluğu umurumda değil.. Asıl olan 'insanlıkmış'..o, önce bi insan olmayı öğrensin de.. Tanrılık kısmını sonra konuşuruz.. Lafı uzattım, kusura bakmayın.. Ne demişler; Aşk ağlatır, dert söyletir..
Yukarda da yazdigim gibi. Kuran okurken sicim sicim dokulen gozyaslarimi gorseler ne mumin kadin, ne allaha yakinlasmis bir kul derlerdi.. Oysa ki ondan fersah fersah uzaklasiyordum okudukca.. Belirttiginiz gibi, yillarca kandirilmis olmak, korkutulmus olmak, bilgiden yoksun caresiz birakilmak, biatci şukurcu yetistirilip, kendine guvensiz bir birey haline getirilmis olmak. Tabiri caizse, çok koydu be
'Empati kurmanın' gerçek anlamını, sizleri tanıdıktan sonra öğrendim Asli Leckowsksi.. İnanır mısınız; yukarıdaki satırları yazarken gözlerim doldu..
Alper Sernades çok güzel anlatmışşınız benzer süreçleri yaşadık fakat başka bir soru beliriyor beynimde peki bu kadar çok insanı bir kısmı da zeki olan nasıl bunca yıl inandırabiliyor bu ilkel metin
Okumadiklari icin.
Alper Sernades benim de doldu. 2 yil oldu hala okuyorum hala bazen hayretlere dusup uzuluyorum.
53 yaşındayım İlkokul 4 yada 5.sınıfa gidiyordum şuanda hayatta olmayan çok sevgili Ebem(Babaannem) bana üzüm yerken, üzüm tanelerini yere düşürmeden yememi tembih ederdi, bende ona neden ebe diye sorardım, oda bana Peygamber efendimiz alnındaki teri silip yere atmış o terde üzüm olmuş derdi, bende ona ebe! Peygamber efendimiz doğmadan önce üzüm yokmuydu derdim? Oda bana tövbe de günaha girme derdi. Dinle ilgili sorgulamalarım küçük yaşda köyde yaşarken başladı.
İmam htp mezunuyum.. O zamanlar başladım dini sorgulamaya (neden başladın derseniz sayfalar sürer anlatmam).. Sadece kuran olmadığını anladım, okuyabildigince diğer kutsal denilen kitapları da okudum. O zaman internet falan yok, bildiğimiz kütüphane.. Hepsini karşılaştırdim.. Bunların bir yaratıcıya ait olmadığını anladım. Ama hala bir yaratıcı olduğu fikrine inanıyordum.. Sonra madem bir yaratıcıya inanıyorum diyerek onu sorgulamaya başladım.. Önce neden islamda allah deniyor onu öğrenmem gerektiğine inandim.. Sonra bir baktım bir sürü tanrı var.. Arap tanrısı, zeus, poseidon vs vs.. Sonra tanrınin bir hipotez olduğuna kanaat getirdim ve başladım metafizik okumaya.. Okudukça benim için tanrı da cin de Superman de birer hayal kahramanı olmaktan öteye geçemediler.. Önce ateist olduğumu anlamadım ama sonra ateizmin bir sebep değil sonuç olduğunu anladım..
bu konu inancını kaybeden insanların hikayelerini anlatması için açıldı. Bu yüzden yorumlarda temizlik yapıldı. Çok istiyorsanız neden inanıyorsunuz? Hikayeniz nedir? Diye post açalım
Matematik ve fizik delisi bir lise talebesi "Kainatın sırlarını" çözmeye çalışırken, "Kainatın sırlarını" içerdiğini inandığı bir kitabın Türkçesi ilk defa eline geçerse, ne yapar?
Deli gibi sevinir. İlk 20-30 sayfasını okurken hayal kırıklığına uğrar, bu kadar mantıksızlığı kim, nasıl toparlamış gibi bir düşünce aklından geçer ve kitabı bir köşeye fırlatır.
"Galu bela" gibi uzun bir süre öncesi olduğu için "ateist" kelimesi henüz bilinmiyor. Bir köyün hacı-hoca sülalesinin bireyi olan bu şahıs artık "gavur" olmuştur. Sülale ile bir kaç sene sıkıntı yaşar. Konu kapanmıştır.
Ta ki birisinden "Doğacak çocuğun oğlan olursa, kirvesi kim olacak?" sorunu duyduğunda, irkilerek "Oğlum sünnet olmayacak ki!" cevabını verinceye dek. Konu yine açılır. Sünnet nedir, neden sünnet edilir vs. Gibi araştırmalar başlar.
O zamanlar internet vs. De yok...
Meğer ben ateist olmuşum ama haberim yok.
AHZAB 37 Yİ DÜN İNCELEDİM, PEYGAMBERİN EVİ TEK ODALI VE KAPISI CAMİYE AÇILAN BİR EVDİ, O ZAMAN HERKES GİRİP ÇIKIYOR VE BU İNSANLAR BEDEVİ PALDIR KÜLDÜR EVE GİRİYORLAR ORADA HEM ONLARA HEM BİZİM TOPLUMUMUZA MİSAFİRLİĞE GİDERKEN DİKKAT EDİN DİYE UYARIYOR
Abdullah bey muhammet tek odalı bir evde eşleri ile birlikte mi kalıyomuş? Garip sanki biraz bence
GARİP SE İNCELEYİN CAMİYE AÇILAN BİR KAPISI VAR DI HATTA
İNSAN ÖNCE BİLGİ SAHİBİ OLACAK SONRA ÖNYARGILI OLACAK, ÖNCE ÖNYARGILI OLUPDA SONRA BİLGİ SAHİBİ OLURSA ÇARPITIYORLAR NE YAPABİLİRİZ
BU AYETİN İNDİĞİ ZAMANKİ DURUM BUYDU
AYRICA HER EŞİYLE AYNI YERDE KALMIYORDU
PEYGAMBERİN EŞLERİ Bİ ARA GELEN GANİMETLERDEN FAYDALANMAK İSTEMİŞLER HER ŞEYİ PEYGAMBER DAĞITIYOR VE ONLARA SORUYOR ALLAH, SİZ ALLAHI VE PEYGAMBERİMİ TERCİH EDİYORSUNUZ YOKSA DÜNYA NİMETLERİNİ Mİ DİYE VE HEPSİ DİYOR Kİ ALLAH VE RESULUNU TERCİH EDİYORUZ, O ZAMAN ALLAH DA ONLARI ÖDÜLLENDİRİYOR DAHA SONRA BAŞKA BİRİ GİDİP BEN PEYGAMBER EŞİYLE EVLENMEK İSTİYORUM DEMESİN DİYE
ÖDÜLLENDİR ME BENİM yorumUM
PEYGAMBER BANA GÖRE SİZİN BENİM GİBİ BİR İNSAN, ÖYLE ADAMLARIN RÜYASINA GİRİP DE DÜNYAYI YÖNETEMEZ, YOKSA HZ AİŞE İLE HZ ALİ RASINDAKİ SAVAŞTA ON BİN KİŞİ ÖLMEZ PEYGAMBER ONLARIN RÜYASINA GİRER HER ŞEY DÜZELİRDİ
mesela bu şekilde Abdullah Emlikoğlu
peygamber bizim gibi insan bize böyle anlatılmıyor
bugün sanırım bir inceleme yapamayacağım, yine de tşkr ederim katılımınız için
abdullah senin yazdıklarının çocukluğumdan şu ana kadar okuduklarımdan farkı yok. Hani "size yanlış öğretilmiş" dediğin için yazdım.
Liseyi dini bir okulda okudum. Liseyi bitirdigimde beş vakit namaz kiliyordum ve islamin tum gereklerini yapmaya çalişan biriydim. Universite birinci sinifta arkadas cevremin yuzde doksani dindardi. Kendimce musluman olmanin en dogru yol oldugunu, diger insanlarin neden musluman olmadığını şaşkınlınlıkla karşılıyordum ve onlara islami anlatmaya çalişiyordum konu açildiginda. ikinci sinifin sonuna dogru namaz kilmayi üşendigim icin biraktim, dinin diger gereklerini de ayni sekilde. Ama hala islamin dogru oldugunu dusunuyordum. Universiteyi namaz kilmayan oruc tutmayan cok az cumaya giden biri olarak bitirdim. Askerlikte dahi islama dair dusuncelerim degismedi. Evlenip iş hayatina başladigimda aslinda eskiden beri kafami kurcalayan sorulari sorgulamaya incelemeye basladim. (Ornegin neden zenginlik fakirlik vardir, neden sadece ortadoguya peygamber gonderildigi, imtihansa herkesin ayni sartlarda imtihan olmasi gerektigi, islamin degisik uygulamalari- recimle ceza gibi- ve onlarin dogru olup olmadigi) Bu sorulari kendime sormaya ve bunlarin kuranda ve saglam kabul edilen hadislerde- buhari ve muslim- cevaplarini aramaya basladim. iki sene bu konulara kafa yordum. Sonuc acinasi bir durumdu. Ben ve butun muslumanlar noel baba hikayesi ile yetistirilen cocuktan farkimiz yok. Bu gercek bir ara bosluga dusmeme neden oldu. Hayat anlamsizlasmis gibiydi. Ama baba olduktan sonra hayatin hic de anlamsiz olmadigini anladim. Hayat felsefemi belirledim: ailemi iyi gecindirmek ve bilime onem vermek, herseyi sorgulamak ve boylece gerceklere ulasmak...